مقایسه کاتلین یا این که پایتون از نگاه آسانی و خوانایی کد
مقایسه کاتلین یا این که پایتون از نگاه آسانی و خوانایی کد
از نگاه آسانی یادگیری نرم‌افزار نویسی، هر دو لهجه پایتون و کاتلین از دوستداشتنی‌ترین لهجه‌های نرم افزار‌نویسی سطح بالا میباشند، البته پایتون دراین باره معمولاً برتری داراست. سینتکس پایتون بسیار معمولی و در حدود گویش طبیعی (انگلیسی) میباشد، به‌طوری‌که حتی تازه کار‌ها نیز می توانند در مقطع مجال کوتاهی مفاهیم محور‌ای آن را خاطر بگیرند و آغاز به کدنویسی نمایند. به همین عامل پایتون اکثر وقت ها تحت عنوان اولی لهجه نرم افزار‌نویسی پیشنهاد میشود. در مقابل، کاتلین گرچه نسبت به جاوا بی آلایش‌خیس میباشد، البته به جهت نوع‌دهی ایستا (Static Typing) و بعضی خصوصیت‌های خاص مانند lambdaها و توابع extension، برای جدید‌امور ممکن میباشد طراحی اپلیکیشن در مشهد پاره ای غامض‌خیس باشد.
از حیث خوانایی کد، هر دو گویش کاتلین و پایتون پیاده سازی گردیده‌اند تا کدهایی پاک، مختصر و قابل درک ایجاد نمایند. پایتون با تاکید زیاد بر خوانایی و به کار گیری از تورفتگی (indentation) به‌مکان براکت، منجر می گردد ساختار کد بسیار پر‌نور باشد. ولی این خصوصیت گاهی ممکن میباشد برای پروژه‌های تعالی، محدودیت ساخت و ساز نماید. در طرف دیگر، کاتلین با وجود داشتن سینتکس مختصر و حاذق، ابزارهایی مانند Type Inference، Null Safety و توابع extension را مهیا می‌نماید که به پیشرفت‌دهندگان قابلیت و امکان تایپ کردن کدهایی کوتاه‌خیس و در عین درحال حاضر ظریف‌خیس را میدهد. در سود، اگرچه پایتون برای آسانی و خوانایی در سطح شالوده بسیار مطلوب میباشد، ولی کاتلین در پروژه‌های تبارک‌خیس و ساختارمندتر خوانایی بهتری از لحاظ معماری و رئیس ابهام دارااست.
مقایسه پایتون و کاتلین از نگاه تلاش (Performance)
از نگاه کارایی (Performance)، کاتلین به جهت کامپایل شدن روی ماشین مجازی جاوا (JVM) سرعت اجرای بالاتری نسبت به پایتون دارااست. کدهای کاتلین پیش از ایفا کامپایل می شوند و در فیض همت مجاورت‌تری به گویش‌های سطح زیر‌خیس مانند Java دارا هستند. این خصوصیت سبب می شود کاتلین برای تشکیل داد نرم افزار‌هایی با نیاز به پردازش به طور همزمان، تلاش بالا یا این که real-time مطلوب‌خیس باشد. همینطور، ابزارهایی مانند Kotlin Native قابلیت کامپایل بی واسطه به باینری را مهیا می‌نمایند که در تلاش کلی تأثیر مثبتی دارااست.
در مقابل، پایتون یک لهجه مفسری میباشد که کدهای آن در طول انجام تعبیروتفسیر میشوند، خیر کامپایل. همین مسئله منجر میگردد سعی پایتون در مقایسه با گویش‌های کامپایل‌شونده ذیل‌خیس باشد. با این حالا، برای بخش اعظمی از کاربردهای علمی، اتوماسیون، یا این که بررسی داده، این افت سعی با استعمال از کتابخانه‌های سریع (مثل NumPy که با گویش C پیاده‌سازی گردیده) تا حد متعددی جبران میگردد. در مجموع، در شرایطی که کوشش بالا و اجرای سریع در حق تقدم باشد، کاتلین گزینش بهتری نسبت به پایتون میباشد.
مقایسه کاتلین و پایتون از لحاظ پلتفرم مقصود
از حیث پلتفرم مقصود، کاتلین پیاده سازی گردیده تا به‌شکل مستقر روی ماشین مجازی جاوا (JVM) انجام گردد و در بالا برای پیشرفت نرم افزار‌های اندروید معرفی شد. امروزه با توسعه و گسترش Kotlin Multiplatform، این گویش میتواند برای پیشرفت اپلیکیشن‌های اندروید، iOS، دسکتاپ و حتی اینترنت نیز استعمال شود. همینطور با Kotlin/Native، قابلیت و امکان اجرای بی واسطه روی سیستم‌دلیل‌هایی مانند ویندوز، لینوکس و مک سوای نیاز به JVM مهیا گردیده است. این قابلیت و امکان‌ها کاتلین را به زبانی چندسکویی (cross-platform) تبدیل کرده که به‌ویژه در توسعه و گسترش اپلیکیشن‌های گوشی با یک مقر کد مشترک بسیار کاربردی میباشد.
در مقابل، پایتون بیشتر برای توسعه و گسترش نرم‌افزار‌های دسکتاپ، اینترنت و اسکریپت‌های خودکارسازی استعمال میگردد. گرچه ابزارهایی مانند Kivy یا این که BeeWare قابلیت و امکان ایجاد کرد نرم افزار‌های گوشی با پایتون را آماده می‌نمایند، ولی این ابزارها نسبت به اکوسیستم اندرویدی کاتلین بسیار محدودتر و کمتر باصرفه میباشند. همینطور پایتون برای پیشرفت نرم افزار‌های دسکتاپ و زیر اینترنت (به عنوان مثالً با به کارگیری از Django یا این که Flask) آیتم‌ای حاذق میباشد، البته در پلتفرم‌هایی مانند iOS و اندروید، دفاع قانونی و عملکرد ساکن را ندارد. در فیض، در شرایطی‌که مقصود مهم گسترش گوشی باشد، کاتلین برتری قابل توجهی نسبت به پایتون داراست.
مقایسه python vs kotlin از لحاظ کتابخانه‌ها و اکوسیستم
از نگاه کتابخانه‌ها و اکوسیستم، پایتون یک کدام از بی نیاز‌ترین و پهناور‌ترین دسته‌های کتابخانه‌ای را دربین گویش‌های اپ‌نویسی دارااست. این لهجه به‌خصوص در ناحیههای دانش داده، یادگیری ماشین، محاسبه آماری، هوش تصنعی و مصنوعی، اینترنت‌نویسی و اتوماسیون بسیار توانا میباشد. کتابخانه‌هایی مانند NumPy، Pandas، TensorFlow، Scikit-learn، و Django هر مورد در حوزه خویش پیشرو میباشند. همینطور، مخزن پایتون یعنی PyPI بیش تر از صدها هزار پکیج دارااست که حدوداً برای هر نیازی ابزار مطلوب ارائه می دهد. اکوسیستم پایتون گشوده و فعال میباشد و جامعه بزرگی از پیشرفت‌دهندگان به بهبود آن یاری می‌نمایند.
در مقابل، کاتلین با اینکه گویش جدیدتری میباشد، البته به جهت اجرای آن روی JVM، از کتابخانه‌ها و ابزارهای جاوا نیز منفعت میبرد. این مسئله سبب ساز گردیده کاتلین بتواند از اکوسیستم وسیع Java به کارگیری نماید، به‌ویژه در موضوع‌های بسط اندروید، اپ‌نویسی سمت سرور و نرم افزار‌های سازمانی. همینطور ابزارهایی مانند Ktor برای توسعه و گسترش اینترنت، Coroutines برای پردازش ناهمزمان، و Jetpack Compose برای UI اندروید، سبب اقتدار دریافت کردن کاتلین در موضوع‌های خاص گردیده‌اند. با این حالا، در حیطههایی مانند دانش داده و یادگیری ماشین، اکوسیستم کاتلین هنوز در اکنون پرورش میباشد و به گستردگی و بلوغ پایتون نرسیده میباشد.
مقایسه kotlin vs python از حیث امان از شی‌گرایی و تابع‌گرایی
از دید تامین از شی‌گرایی (OOP)، هر دو لهجه Kotlin و Python این سرمشق را به‌نیکی دفاع می‌نمایند، البته با تفاوت‌هایی در سطح پیاده سازی و ساختار. Kotlin به‌شکل بدون نقص یک گویش شی‌گرا میباشد که بر مبنا مفاهیم کلاس، وراثت، اینترفیس، کلاس‌های داده (data classes) و امکان‌های توسعه یافته مانند delegation و extension functions تاسیس شده است. Kotlin همینطور از null-safety در پیاده سازی کلاس‌ها امان می‌نماید که سبب ارتقاء ایمنی در طی انجام می گردد. در مقابل، Python نیز از شی‌گرایی امان می‌نماید، البته این حمایت انعطاف‌پذیرتر و دینامیک‌خیس میباشد؛ به نحوی که می‌قدرت کلاس‌ها را در طول انجام تغییر‌و تحول بخشید و خصوصیت‌هایی به آن ها خاطر نشان کرد. با این اکنون، Python برخلاف Kotlin چندان به enforce کردن قواعد OOP پایبند وجود ندارد.
در مسئله اپ‌نویسی تابعی (Functional Programming)، Kotlin از امکان‌های بسیار کارکشته‌تری شامل است. این لهجه به‌شکل توکار از توابع درجه فراتر (higher-order functions)، lambda expressions، inline functions و دسته‌ای از توابع کاربردی مانند map، filter، fold پناه می‌نماید. Kotlin به توسعه و گسترش‌دهنده این قابلیت را می دهد که مدل تابع‌گرایی را با ساختاری پاک و خوانا پیاده‌سازی نماید. از طرف دیگر، Python نیز از خصوصیت‌های تابع‌گرایی مانند توابع first-class، توابع lambda، map، filter، reduce و توابع تو درتو جانبداری می‌نماید، ولی این امکان‌ها به اندازه Kotlin در هسته لهجه یک دست و حاذق نیستند. به این ترتیب، اگرچه هر دو لهجه از OOP و FP نگهبانی می‌نمایند، Kotlin در تابع‌گرایی ساختاریافته و ایمن‌خیس کار می‌نماید، در حالی که Python رویکردی بی آلایش‌خیس و انعطاف‌پذیرتر دارااست.
تفاوت کاتلین و پایتون از لحاظ مدیر یاد و تایپ
از دید رئیس یاد، هر دو گویش پایتون و کاتلین از Garbage Collection (GC) برای آزادسازی یاد به کارگیری می‌نمایند، ولی تفاوت‌هایی در شیوه پیاده‌سازی دارا هستند. در پایتون، مدیر خاطر به‌شکل اتومات و عمدتاً از روش مرجع‌شماری (reference counting) و GC جاری ساختن می شود. این عمل سبب ساز میشود یاد اشیای بی‌به کار گیری به‌طور خود کار آزاد گردد، البته در برخی وضعیت خاص مثل چرخه‌های مرجع (reference cycles) نیاز به مداخله GC دارااست. از‌آنجا که پایتون زبانی مفسری و پویا میباشد، رئیس خاطر در آن بی آلایش البته خیر مدام کارآمد میباشد.
در مقابل، کاتلین که روی JVM اعمال میشود، از رئیس خاطر توسعه یافته‌تری منفعت می برد که بوسیله JVM در دست گرفتن میگردد. JVM در طی سال‌ها با صرفه گردیده و برای نرم افزار‌های هنگفت ، real-time و چندنخی (multithreaded) کارایی بسیار پایدارتری در مدیر یاد ارائه می دهد. در سود، کاتلین در پروژه‌های تبارک و حساس به منابع معمولاً مصرف یاد و رئیس بهتری نسبت به پایتون دارااست.
از لحاظ تایپ (Typing System) نیز تفاوت‌ها بسیار پررنگ میباشد. پایتون یک گویش پویا (Dynamically Typed) میباشد؛ یعنی نوع متغیرها در حین اعمال معین می شود. این خصوصیت کدنویسی را سریع‌خیس و بی آلایش‌خیس می‌نماید البته احتمال بروز خطاهای مجال انجام (run-time errors) را بالا میبرد و پژوهش نوع‌ها (type checking) را مشقت بار می‌سازد. از سوی دیگر، کاتلین یک لهجه استاتیک (Statically Typed) میباشد؛ یعنی نوع متغیرها در حین کامپایل معلوم می شود. این خصوصیت منجر میشود خطاهای مربوط به نوع در به عبارتی مرحله کامپایل شناسایی شوند و کد پایدارتر و ایمن‌تری ساخت خواهد شد. خلال این، Kotlin از type inference منفعت می برد که فارغ از نیاز به تایپ کردن مصرح نوع متغیر، آن را به‌شکل هوشمند تشخیص میدهد و هم زمان از مزایای تایپ ایستا فایده‌مند میگردد. همینطور، خصوصیت null-safety در کاتلین از بروز خطاهای رایج مربوط به null پرهیز می‌نماید، در حالی که پایتون این نگهداری را ندارد.
تفاوت کاتلین و پایتون از دید دفاع ابزارها و IDEها
از حیث امان ابزارها و IDEها، هر دو لهجه کاتلین (Kotlin) و پایتون (Python) دارنده ابزارهای گسترش قوی میباشند، البته تمرکز و عمق امان آنها مختلف میباشد.
برای کاتلین، شایسته ترین و قانونی‌ترین دور و اطراف گسترش، IntelliJ IDEA میباشد که به وسیله کمپانی JetBrains (تولیدکننده خویش لهجه کاتلین) بسط داده گردیده‌است. این IDE دارنده حمایت بسیار توسعه یافته از خصوصیت‌های گویش کاتلین مانند کامل شدن اتومات هوشمند، دیباگر کارکشته، تجدید بنا کد (Refactoring)، و تحقیق اشتباهات در طی تایپ کردن کد میباشد. برای توسعه و گسترش نرم افزار‌های اندروید، Android Studio (یادگرفتن اندروید استودیو) که بر اساس IntelliJ درست شده، هواخواهی یکدست و جامعی از Kotlin ارائه می دهد و عملاً این گویش را به گویش پیش‌فرض اندروید تبدیل نموده است.
در مقابل، پایتون با اطراف‌های توسعه و گسترش متنوع‌تری سازگار میباشد. دوستداشتنی‌ترین IDE برای پایتون، PyCharm (گشوده هم از JetBrains) میباشد که تجهیزات بسیار کار کشته برای توسعه و گسترش، آزمایش، دیباگ و محاسبه کد دارااست. همینطور ابزارهای سبکتری مثل VS Code، Jupyter Notebook (برای دانش داده و یادگیری ماشین)، Spyder و Thonny نیز به‌نیکی از پایتون حمایت می‌نمایند. در فیض، اگرچه کاتلین نگهبانی عمیق‌تری در اطراف‌هایی مانند IntelliJ و Android Studio داراست، پایتون از تنوع کبیر‌خیس و ابزارهای متناسب با حیطههای متفاوت مانند داده‌کاوی، اینترنت‌نویسی و اتوماسیون شامل است.