مقالات تخصصی طراحی اپلیکیشن در مشهد

 

اینتنت یا این که Intent در اپلیکیشن نویسی اندروید چیست؟ یار با نمونه

intent در اندروید چیست؟ اینتنت ها در اپلیکیشن نویسی اندروید چه کاربردی دارا هستند؟ لیست intent های اندروید کدام ها می‌باشند؟ در‌این مقاله از وب لاگ وب سایت اموزش نرم‌افزار نویسی می‌خواهیم بدین سوال ها جواب دهیم. پس تا پایان بخوانید تا با پاسخ آن‌ها طراحی اپلیکیشن در مشهد  آشنا گردید.

اینتنت (Intent) چیست؟ 

کلمه اینتنت (Intent) یعنی جاری ساختن عمل. به اینصورت که بمنظور ایجاد کرد اپلیکیشن اندروید به واسطه intent به سیستم دلیل اندروید اعلام می‌کنیم قصد اجرا چه کاری را داریم و سیستم برهان چه کاری می بایست برای ما ایفا دهد. در مجموع اینتنت واسطی میباشد مابین کامپوننت های متعدد (دربرگیرنده Activity ها، Service ها، Broadcast Receiver ها و…) داخل یک نرم افزار و یا این که مابین یک سری نرم افزار. کاربرد های زیادی برای اینتنت وجود داراست که شاید بی آلایش ترین آن را بتوان جابجایی در بین دو Activity باطن یک نرم افزار دانست.

 

Intent ها حمل کننده یک‌سری پیام‌هایی می‌باشند که به واسطه‌‌ی آن ها، از سیستم تقاضای اجرا کاری را میکنیم. که از این تعریف‌و‌تمجید، معنی پیام یا این که پیام رسانی بودن اینتنت به ما می رسد و در فیض بایستی اعلام‌کرد که Intent یک مثال پست‌چی توسعه یافته در اندروید و مختص باطن سییستم میباشد.

 

همینطور بخوانید: فرگمنت چیست و در نرم افزار نویسی اندروید چه کاربردی دارااست؟

 

وظیفه اینتنت ها در اندروید چیست؟

در واقع وظیفه اینتنت در اپلیکیشن نویسی اندروید این میباشد که در بعضا جاها، به اندروید میگوید چه چیزی می خواهد و در شرایطی‌که سیستم ادله اندروید (با دقت به اپ‌های سیستمی خویش و قابل انعطاف‌افزارهای نصب گردیده) آن چیز مراد گردیده در توانش باشد، به وی امداد خواهد کرد؛ همان گونه که از معنا ظاهریش پیداست.

 

کاربرد اینتنت ها در نرم افزار نویسی اندروید

اینتنت های اندروید معمولا برای هدف ها ذیل در پروسه ایجاد کرد نرم افزار اندروید به کار گیری می‌شوند: 

 

آغاز یک خدمت

لانچ کردن یک اکتیویتی

اکران یک ورقه اینترنت

اکران لیستی از محتواها

تکثیر پیام همگانی

شماره گیری ارتباط تلفنی و غیره

و…

همینطور بخوانید » زمان asp .net core مهارت شالوده با ایجاد کرد پروژه های حرفه‌ای از اساس تا فوق توسعه یافته

 

 گونه های intent در اندروید

دو نوع intent در اندروید وجود دارااست:

ضمنی (Implicit)

مصرح (Explicit)

۱- Implicit Intent

اینتنت ضمنی یا این که Implicit Intent هنگامی میباشد که شما میل خویش برای شغل خاصی را به سیستم برهان اعلام می کنید. به عنوان مثال «من‌را به یک اکتیویتی ببر که بتوانم یک متن را به اشتراک بگذاریم!» در اینجا میل اشتراک گذاری اعلام گردیده البته اسم اکتیویتی خاصی مشخص نشده میباشد.

 

سیستم استدلال در هنگام اجرای اینتنت‌های ضمنی بر پایه ی نوع گرایش (برای مثال در پاراگراف بالا، اشتراک گذاری متن) تک تک نرم افزار‌های دارنده اکتیویتی مطلوب برای برآورده کردن آن گرایش را به مخاطب نشانه میدهد.

 

Implicit Intent کامپاننت را مشخص و معلوم نمی نماید. در اینگونه حالتی، intent داده ها اجزای مو جود ارائه گردیده بوسیله سیستمی را که قرار میباشد فراخوانی گردد، ارائه می‌دهد.

 

مثلا، می‌توانید کد پایین را برای مشاهده شیت اینترنت بنویسید.

 

Intent intent=new Intent(Intent.ACTION_VIEW);

intent.setData(Uri.parse(“http://www.javatpoint.com”));

startActivity(intent);

 

همینطور بخوانید: شیوه های درآمدزایی اپلیکیشن نویسی اندروید

 

۲- Explicit Intent

اینتنت مصرح Explicit Intent هنگامی میباشد که شما دقیقا اکتیویتی مقصد را معین می کنید. اسم آن را در هنگام ساختن اینتنت وارد میکنید و سیستم دلیل با اجرای این اینتنت استفاده کننده را به اکتیویتی منظور گردیده میبرد.

 

Explicit Intent کامپوننت را معلوم می نماید. در اینگونه حالتی، intent کلاس فرنگی را برای فراخوانی آماده می نماید.

 

Intent i = new Intent(getApplicationContext(), ActivityTwo.class);

startActivity(i);

 

همینطور بخوانید: دانلود فیلم های فراگیری اپلیکیشن نویسی اندروید

 

مثالی از Android Implicit Intent

File: activity_main.xml

 

  

 

 

    xmlns:app=“http://schemas.android.com/apk/res-auto”  

 

    xmlns:tools=“http://schemas.android.com/tools”  

 

    android:layout_width=“match_parent”  

 

    android:layout_height=“match_parent”  

 

    tools:context=“example.javatpoint.com.implicitintent.MainActivity”>  

 

  

 

    

        android:id=“@+id/editText”  

 

        android:layout_width=“wrap_content”  

 

        android:layout_height=“wrap_content”  

 

        android:layout_marginEnd=“8dp”  

 

        android:layout_marginStart=“8dp”  

 

        android:layout_marginTop=“60dp”  

 

        android:ems=“۱۰”  

 

        app:layout_constraintEnd_toEndOf=“parent”  

 

        app:layout_constraintHorizontal_bias=“۰.۵۷۵”  

 

        app:layout_constraintStart_toStartOf=“parent”  

 

        app:layout_constraintTop_toTopOf=“parent” />  

 

  

 

    

        android:id=“@+id/button”  

 

        android:layout_width=“wrap_content”  

 

        android:layout_height=“wrap_content”  

 

        android:layout_marginRight=“8dp”  

 

        android:layout_marginLeft=“156dp”  

 

        android:layout_marginTop=“172dp”  

 

        android:text=“Visit”  

 

        app:layout_constraintEnd_toEndOf=“parent”  

 

        app:layout_constraintHorizontal_bias=“۰.۰”  

 

        app:layout_constraintStart_toStartOf=“parent”  

 

        app:layout_constraintTop_toBottomOf=“@+id/editText” />  

 

  

 

File: MainActivity.java

 

package example.javatpoint.com.implicitintent;

 

import android.content.Intent;

 

import android.net.Uri;

 

import android.support.v7.app.AppCompatActivity;

 

import android.Operating System.Bundle;

 

import android.view.View;

 

import android.widget.Button;

 

import android.widget.EditText;

 

public class MainActivity extends AppCompatActivity {

 

    Button button;

 

    EditText editText;

 

    @Override

 

    protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {

 

        super.onCreate(savedInstanceState);

 

        setContentView(R.layout.activity_main);

 

        button = findViewById(R.id.button);

 

        editText =  findViewById(R.id.editText);

 

        button.setOnClickListener(new View.OnClickListener() {

 

            @Override

 

            public void onClick(View view) {

 

                String url=editText.getText().toString();

 

                Intent intent=new Intent(Intent.ACTION_VIEW, Uri.parse(url));

 

                startActivity(intent);

 

            }

 

        });

 

    }

 

}

 

 

قاب ورک های هیبریدی چیست؟

بعضی از کادر ورک های هیبرید عبارتند از:

 

React Native: یک قاب ورک هیبرید بر طبق React میباشد که برای توسعه و گسترش نرم  طراحی اپلیکیشن در مشهد افزار های تلفن همراه استعمال میگردد.

Ionic: یک قاب ورک هیبرید بر پایه ی Angular میباشد که برای بسط نرم افزار های گوشی به کارگیری می گردد.

Xamarin: یک کادر ورک هیبرید مبنی بر نرم‌افزار نویسی سی شارپ میباشد که برای گسترش نرم افزار های تلفن همراه به کارگیری می‌گردد.

Apache Cordova: یک کادر ورک هیبرید مطابق HTML، CSS، و JavaScript میباشد که برای توسعه و گسترش نرم افزار های تلفن همراه به کار گیری میشود.

همینطور بخوانید» شایسته ترین ترین روشها برای یادگیری نرم‌افزار نویسی

 

مثال نرم‌افزار های هیبریدی چیست؟

بعضا از مثال نرم افزار های هیبرید عبارتند از:

 

نرم افزار های شبکه‌های‌اجتماعی مانند Instagram و Twitter

نرم افزار های خرید مانند Amazon و eBay

نرم افزار های بانکی مانند Chase و Bank of America

نرم افزار های بازی مانند Candy Crush و Angry Birds

نرم افزار های آموزشی مانند Khan Academy و Duolingo

مزایا و معایب نرم افزار های هیبرید چیست؟

مزایای نرم افزار های هیبرید

توسعه و گسترش سریع: یکی مزایای مهم نرم افزار‌های هیبریدی، گسترش سریع آن‌ها میباشد. با به کار گیری از لهجه‌ها و تکنولوژی‌های اینترنت مانند HTML، CSS و JavaScript، پیشرفت‌دهندگان میتوانند نرم افزار‌هایی را در طی کمتری ساخت و ساز نمایند. این نکته می تواند خیلی موثر باشد، چون فرصت پیشرفت می تواند به دیده‌گیری کاهش یابد و در سود نرم‌افزار به بازار زودتر عرضه گردد.

 

قابلیت و امکان به کارگیری دوباره از کد: یکی‌از دیگر از مزایای اپ‌های هیبریدی، امکان به کارگیری دوباره از کد میباشد. با استعمال از فریمورک‌ها و ابزارهای هیبریدی مانند React Native، Flutter و Xamarin، بسط‌دهندگان میتوانند کدهایی را بنویسند که قابلیت و امکان استعمال در چند پلتفرم را داشته باشند. این به معنای این میباشد که بسط‌دهندگان نیاز به تایپ کردن کدهای جدا برای هر پلتفرم (مانند اندروید و iOS) را ندارند، که مجال و هزینه گسترش را کاهش میدهد.

 

امکان جاری ساختن بر روی چند پلتفرم: نرم‌افزار‌های هیبریدی طبیعتا قابلیت و امکان جاری ساختن بر روی تعدادی پلتفرم را دارا هستند. به عبارت دیگر، یک نرم‌افزار هیبریدی میتواند در سیستم‌ادله‌های متعدد مانند اندروید و iOS انجام خواهد شد، سوای نیاز به تغییرات بلندمرتبه در کد منبع. این خصوصیت به شما این قابلیت و امکان را میدهد که نرم‌افزار خویش را با گاز بر روی یکسری پلتفرم متفاوت عرضه فرمایید و بازار بیشتری را در بر بگیرید.

 

به‌روزرسانی آنلاین: یکی‌از مزایای دیگر اپ‌های هیبریدی، قابلیت و امکان به‌روزرسانی آنلاین میباشد. با به کارگیری از این خصوصیت، می توانید قسمت‌هایی از نرم‌افزار را فارغ از نیاز به ارسال ورژن تازه به دکان‌های اپ‌ها به‌روزرسانی فرمائید. این به معنای این میباشد که می توانید اصلاحات و بهبودهای خرد را در اپ ایفا نمائید

 

قابلیت و امکان دسترسی به قابلیت و امکان‌های مشقت بار‌افزاری دستگاه: اپلیکیشن‌های هیبریدی قادرند به قابلیت و امکان‌های دشوار‌افزاری دستگاه مثل دوربین، GPS، حسگرها و … دسترسی داشته باشند. با به کار گیری از افزونه‌ها و API‌های جانور در کادر‌ورک‌ها، توسعه و گسترش‌دهندگان می توانند از این امکان‌ها در نرم افزار‌های هیبریدی خویش به کار گیری نمایند. مثلا، می توانید عکس‌ها را با استعمال از دوربین دستگاه گرفته و داده ها مکانی را با استعمال از GPS اخذ نمایید.

 

هزینه بسط کمتر: گسترش نرم‌افزار‌های هیبریدی معمولاً به هزینه کمتری نسبت به پیشرفت نرم افزار‌های نیتیو (native) نیاز دارااست. با به کارگیری از تجهیزات به کارگیری دوباره کد و تکنولوژی‌های اینترنت، میتوانید هزینه‌های گسترش و حفظ را کاهش داده و بازدهی بیشتری را از سرمایه‌گذاری خویش بدست آورید.

 

امکان نشر سریع: یکی‌از مزایای اپلیکیشن‌های هیبریدی امکان تکثیر سریع آنهاست. با به کار گیری از کادر‌ورک‌ها و ابزارهای هیبریدی، میتوانید نرم افزار خویش را با گاز در دکان‌های اپلیکیشن‌ها (مانند App Store و Google Play) منتشر فرمائید. این به شما این قابلیت و امکان را میدهد تا بازار بیشتری را در کمترین مجال ممکن در بر بگیرید.

 

معایب نرم افزار های هیبرید

معایب نرم افزار های هیبریدی (Hybrid apps) عبارتند از:

 

کارآیی کمتر: یکی‌از معایب مهم نرم افزار‌های هیبریدی، کارآیی کمتر نسبت به اپلیکیشن‌های نیتیو میباشد. تلاش اپ‌های هیبریدی ممکن میباشد کندتر و کمتر سرازیر بوده و فرصت لود بالاتری نسبت به اپ‌های نیتیو داشته باشد. این قضیه ممکن میباشد بر تجارب کاربری اپلیکیشن تأثیر منفی بگذارد، به ویژه در اپ‌هایی که نیاز به پردازش هنگفت و به کارگیری از امکان‌های دشوار‌افزاری دستگاه دارا هستند.

 

محدودیت‌های تعلق به کادر‌ورک: در توسعه و گسترش اپلیکیشن‌های هیبریدی، معمولاً از قاب‌ورک‌ها و ابزارهای مشخصی استعمال میشود مانند React Native، Flutter و Xamarin. این به معنای تعلق نرم‌افزار به قانون ها و محدودیت‌هایی میباشد که بوسیله این قاب‌ورک‌ها انتخاب می گردد. در حالتی‌که که نیاز به تجهیزات خاص و سفارشی اپلیکیشن داشته باشید، این محدودیت‌ها ممکن میباشد اختلال‌ساز شوند.

 

نیاز به وب: بعضی از اپ‌های هیبریدی نیاز به اتصال به وب برای تلاش درست دارا‌هستند. این به معنای این میباشد که فارغ از دسترسی به وب، بعضی از قابلیت و امکان‌ها و اجزای نرم افزار ممکن میباشد قابل به کار گیری نباشند یا این که اشتباهات چهره دهند. این معایب اپ‌های هیبریدی را در مواردی که رابطه اینترنتی ضعیف میباشد یا این که در جای ‌هایی که وب در دسترس وجود ندارد، قابل مشاهده می کنیم.

 

محدودیت‌های ظاهری: نرم‌افزار‌های هیبریدی ممکن میباشد محدودیت‌های ظاهری داشته باشند و نتوانند به طور بدون نقص با پیاده سازی و رابط کاربری سیستم‌دلیل‌های متعدد سازش داشته باشند. در بعضا مورد ها، این محدودیت‌ها می توانند به تجربیات کاربری کمتر و عدم تطابق با استانداردهای پیاده سازی سیستم‌برهان‌ها باعث شوند.

 

دسترسی محصور به امکان‌های طاقت فرسا‌افزاری: با اینکه نرم‌افزار‌های هیبریدی به قابلیت و امکان‌های دشوار‌افزاری دستگاه دسترسی دارا‌هستند، البته این دسترسی ممکن میباشد محدودتر باشد نسبت به نرم‌افزار‌های نیتیو. بعضی از امکان‌ها و حسگرها ممکن میباشد به‌طور بی نقص پناه نشوند یا این که تلاش باصرفه‌ای نداشته باشند.

 

در مجموع، اپلیکیشن‌های هیبریدی مزایا و معایب خویش را دارا هستند و گزینش دربین نرم‌افزار‌های هیبریدی و اپلیکیشن‌های نیتیو بستگی به نیازها، منابع و حالت پروژه داراست. برای پروژه‌هایی که نیاز به پیشرفت سریع، به کارگیری دوباره کد و امان از یکسری پلتفرم دارا هستند، اپلیکیشن‌های هیبریدی آیتم قابل قبولی هستند. البته در مواقعی که همت بالا، دسترسی بدون نقص به امکان‌های طاقت فرسا‌افزاری و تجارب کاربری باصرفه از مداقه بالایی برخوردارند، اپلیکیشن‌های نیتیو ممکن میباشد مورد بهتری باشند.

 

تفاوت اپ هیبریدی و نیتیو چیست؟

نرم‌افزار های هیبریدی و نیتیو دو نوع نرم‌افزار تلفن همراه می باشند که مزایا و معایب خاص خویش را دارا هستند.

 

نرم افزار های نیتیو برای یک سیستم دلیل خاص مانند اندروید یا این که iOS پیاده سازی گردیده اند. این نرم‌افزار ها از لهجه های اپ نویسی نیتیو مانند جاوا، Kotlin، Swift، یا این که Objective-C به کار گیری می نمایند. اپلیکیشن های نیتیو معمولاً کارایی بهتری نسبت به نرم افزار های هیبریدی دارا‌هستند و می‌توانند به خصوصیت های دستگاه مانند دوربین، GPS، و عجله سنج دسترسی داشته باشند. با این درحال حاضر، بسط اپ های نیتیو مجال و هزینه بیشتری نسبت به نرم‌افزار های هیبریدی دارااست.

 

توصیه برای یادگیری کاتلین

در‌حالتی که در پی یک گویش نرم‌افزار نویسی امروزی و کارکشته می‌باشید، کاتلین شایسته ترین آیتم برای شماست. در زمان فراگیری کاتلین پروژه مبنا شما از محور تا توسعه یافته، آحاد مهارت‌های مورد نیاز برای ایجاد کرد اپلیکیشن‌های اندرویدی را خواهید آموخت. این زمان به وسیله استاد با تجربه و پیش کسوت درس دادن میشود و دربرگیرنده منابع آموزشی و تمرین‌های عملی فراوانی میباشد. با کمپانی در‌این عصر، شما میتوانید به یک نرم‌افزار نویس اندروید حرفه ای تبدیل گردید و دراین باره به درآمد برسید.

اپلیکیشن های هیبریدی از ترکیبی از کدهای نیتیو و اینترنت برای بسط به کارگیری می نمایند. این نرم‌افزار ها معمولاً با استعمال از یک کادر ورک هیبرید مانند React Native یا این که Ionic گسترش داده می گردند. نرم‌افزار های هیبریدی معمولاً پیشرفت و محافظت سهل و آسان تری نسبت به اپ های نیتیو دارا‌هستند و می‌توانند در یک سری سیستم ادله ایفا شوند. با این درحال حاضر، نرم‌افزار های هیبریدی معمولاً کوشش ذیل تری نسبت به اپلیکیشن های نیتیو دارا‌هستند و دسترسی محدودی به خصوصیت های دستگاه دارا هستند.

 

تفاوت های اساسی در بین نرم‌افزار های هیبریدی و نیتیو عبارتند از:

 

خصوصیت اپلیکیشن نیتیو نرم‌افزار هیبریدی

لهجه اپلیکیشن نویسی گویش های اپلیکیشن نویسی نیتیو مانند جاوا، Kotlin، Swift، یا این که Objective-C HTML، CSS، و JavaScript

کوشش تلاش بهتری نسبت به اپلیکیشن هیبریدی تلاش زیر تری نسبت به اپلیکیشن نیتیو

دسترسی به خصوصیت های دستگاه قادر است به خصوصیت های دستگاه مانند دوربین، GPS، و عجله سنج دسترسی داشته باشد دسترسی محدودی به خصوصیت های دستگاه دارااست

گسترش فرصت و هزینه بیشتری نسبت به اپ هیبریدی پیشرفت و حفظ سهل و آسان خیس نسبت به اپ نیتیو

امکان حمل تنها بر روی دستگاه هایی با سیستم برهان متبوع قابل انجام میباشد می‌تواند در تعدادی سیستم ادله جاری ساختن گردد

تعیین نوع اپ به کارداران مختلفی به عنوان مثال نیازهای یوزرها، دارایی، و استراتژی بازاریابی بستگی دارااست. در شرایطی‌که که یک تجارت در پی ارائه شایسته ترین تجارب کاربری و همت بالا برای یوزرها خویش میباشد، نرم افزار نیتیو شایسته ترین مورد میباشد. در حالتی که که یک تجارت درپی گسترش و مراقبت راحت نرم افزار و امکان حمل در یک سری سیستم ادله میباشد، نرم افزار هیبریدی مورد قابل قبولی میباشد.

 

تفاوت نرم افزار های Hybrid،Native وWeb Apps چیست؟

تفاوت های اساسی فی مابین نرم افزار های هیبریدی، نیتیو، و اینترنت نرم افزار عبارتند از:

 

خصوصیت نرم افزار نیتیو نرم افزار هیبریدی نرم افزار اینترنت

گویش اپلیکیشن نویسی لهجه های نرم افزار نویسی نیتیو مانند جاوا، Kotlin، Swift، یا این که Objective-C HTML، CSS، و JavaScript HTML، CSS، و JavaScript

همت کارایی بهتری نسبت به نرم افزار های هیبریدی و اینترنت نرم افزار تلاش زیر تری نسبت به نرم افزار نیتیو همت ذیل تری نسبت به نرم افزار های نیتیو و هیبریدی

دسترسی به خصوصیت های دستگاه میتواند به خصوصیت های دستگاه مانند دوربین، GPS، و عجله سنج دسترسی داشته باشد دسترسی محدودی به خصوصیت های دستگاه دارااست نمی تواند به خصوصیت های دستگاه دسترسی داشته باشد

پیشرفت فرصت و هزینه بیشتری نسبت به نرم افزار های هیبریدی و اینترنت نرم افزار پیشرفت و مراقبت سهل و آسان خیس نسبت به نرم افزار نیتیو توسعه و گسترش و حفظ سهل خیس نسبت به نرم افزار های نیتیو و هیبریدی

قابلیت و امکان حمل صرفا بر روی دستگاه هایی با سیستم ادله متبوع قابل انجام میباشد می‌تواند در تعدادی سیستم ادله اعمال گردد میتواند در تعدادی سیستم دلیل جاری ساختن خواهد شد

تعیین نوع نرم افزار به دست اندرکاران مختلفی مثلا نیازهای یوزرها، میزان دارایی، و استراتژی بازاریابی بستگی دارااست. در‌حالتی که که یک تجارت به‌دنبال ارائه شایسته ترین تجارب کاربری و سعی بالا برای یوزرها خویش میباشد، نرم افزار نیتیو شایسته ترین مورد میباشد. در‌حالتی که که یک تجارت در پی گسترش و مراقبت سهل نرم افزار و امکان حمل در چند سیستم استدلال میباشد، نرم افزار هیبریدی یا این که اینترنت نرم افزار مورد قابل قبولی میباشد.

 

در اینجا خلاصه ای از مزایا و معایب هر نوع نرم افزار بیان شده میباشد:

 

نوع نرم افزار مزایا معایب

نرم افزار نیتیو تلاش خوب، دسترسی به خصوصیت های دستگاه، تجارب کاربری خوب بسط و مراقبت سخت، هزینه بالا

نرم افزار هیبریدی بسط و محافظت راحت، امکان حمل در یک‌سری سیستم استدلال همت زیر، دسترسی محصور به خصوصیت های دستگاه

نرم افزار اینترنت گسترش و حفظ آسوده، امکان حمل در یکسری سیستم برهان سعی زیر، نمی تواند به خصوصیت های دستگاه دسترسی داشته باشد

سوال های متداول در مسئله اپلیکیشن های هیبرید

+ آیا اپ‌های هیبریدی میتوانند به طور آفلاین شغل نمایند؟

آری، نرم‌افزار‌های هیبریدی می توانند به طور آفلاین نیز شغل نمایند. با استعمال از تجهیزات ذخیره‌سازی محلی مانند Local Storage و IndexedDB، می‌اقتدار داده ها را در دستگاه ذخیره کرده و حتی‌در وضعیت آفلاین به آن‌ها دسترسی داشت.

 

+ آیا نرم‌افزار‌های هیبریدی می توانند از قابلیت و امکان‌های دستگاه مانند دوربین یا این که GPS به کار گیری نمایند؟

آری، نرم افزار‌های هیبریدی میتوانند از امکان‌های دستگاه مانند دوربین، GPS، حسگرها و … استعمال نمایند. با استعمال از افزونه‌ها و API‌های مو جود در کادر‌ورک‌ها، به بسط‌دهندگان قابلیت می دهد تا به قابلیت و امکان‌های دشوار‌افزاری دستگاه دسترسی داشته باشند.

 

آیا نرم افزار های هیبریدی قابلیت و امکان به کارگیری در سیستم ادله‌های متفاوت را دارا‌هستند؟

آری، نرم افزار های هیبریدی امکان استعمال در سیستم برهان‌های گوناگون را دارا‌هستند. یکی‌از مزیت‌های اساسی نرم افزار های هیبریدی این میباشد که می توانند بر روی یکسری سیستم ادله متعدد نصب و جاری ساختن شوند. از جمله، نرم افزار های هیبریدی میتوانند بر روی سیستم برهان‌های iOS و Android نصب و ایفا شوند.

 

این قابلیت و امکان از روش به کار گیری از فریمورک‌ها و ابزارهای پیشرفت متن‌بازی مانند React Native و Flutter آماده میگردد. این فریمورک‌ها به توسعه و گسترش‌دهندگان اذن میدهند تا با به کار گیری از لهجه‌های اپلیکیشن‌نویسی مانند جاوا اسکریپت (JavaScript) و دارت (Dart) نرم‌افزار‌های هیبریدی را بسازند که به طور نیتیو روی سیستم ادله‌های گوناگون اعمال میشوند. این فریمورک‌ها از روش بسترهای مانند WebView یا این که موتورهای جاوا اسکریپت جان دار در سیستم ادله‌ها، نرم افزار را جاری ساختن می‌نمایند و به امکان‌های سیستم ادله دسترسی دارا هستند.

 

براین اساس، با به کار گیری از نرم افزار های هیبریدی، میتوانید یک کد منبع را برای یکسری سیستم استدلال متعدد به کار گیری نمایید، که‌این دستور هزینه و مجال گسترش را کاهش می دهد و تجربیات کاربری یکسانی را برای یوزرها در سیستم برهان‌های متعدد آماده می‌نماید.

 

 

SQLite:

 

SQLite یک دیتابیس ارتباط‌ای تخفیف‌یافته میباشد که به طور پیش‌فرض در اندروید جای‌دارد. برای استعمال از SQLite در اندروید، می توانید از کلاس SQLiteOpenHelper و SQLiteDatabase به کار گیری طراحی اپلیکیشن در مشهد  نمایید. این طرز مطلوب اپلیکیشن‌های خرد و معمولی میباشد.

 

روند به کارگیری از SQLite:

 

ایجاد کرد یک Helper Class:

این کلاس مسئول ایجاد کرد و ارتقا دیتابیس میباشد.

تعریف‌و‌تمجید Model Class:

یک کلاس برای اکران داده‌هایی که میخواهید در دیتابیس ذخیره نمائید.

اجرای عملیات CRUD (Create, Read, Update, Delete):

استعمال از SQL Query برای اضافه کردن، اخذ، به‌روزرسانی و حذف داده‌ها.

۲. Room:

 

Room یک کتابخانه‌ای از Android Architecture Components میباشد که بر شالوده SQLite تولید گردیده و آسان‌الوصولتر و قابل به کار گیری‌خیس میباشد. این کتابخانه از خصوصیت‌هایی مانند کوئری‌های خود کار، Type Converters و LiveData برای ارتقا همت و تسهیل به کارگیری به کار گیری می‌نماید.

 

فرایند استعمال از Room:

 

تعریف و تمجید Entity:

یک کلاس برای اکران جدول دیتابیس.

ایجاد کرد DAO (Data Access Object):

این کلاس اسلوب‌هایی برای اجرا عملیات CRUD در دیتابیس ارائه میدهد.

ایجاد کرد Database:

تعریف و تمجید یک کلاس که از RoomDatabase ارث‌بری نماید و دربرگیرنده تک تک DAOهای مایحتاج باشد.

به کارگیری از ViewModel:

تولید یک ViewModel برای خودداری از اتصال بدون واسطه در میان UI و دیتابیس.

مزایا Room نسبت به SQLite:

 

شغل با Room بی آلایش‌خیس میباشد و به اشخاص جدید وارد هم قابلیت و امکان به کار گیری را می دهد.

استعمال از LiveData برای اگاهی‌رسانی به UI درخصوص تغییرات در دیتابیس.

Query‌های اتوماتیک که از جزئیات رئیس دیتابیس برخوردارند.

نکته حائض اهمیت:

 

برای دیتابیس‌های بلندمرتبه‌خیس یا این که بغرنج‌خیس، معمولاً از Room تحت عنوان یک چاره خوب معرفی می‌گردد. ولی برای پروژه‌های خرد و معمولی، SQLite همچنان یک مورد سنجیده میباشد.

۹- نهمی مرحله در نقشه منش یادگیری اپ نویسی اندروید: شناخت با API و رابطه با سرور:

API (Application Programming Interface) یک رابط اپلیکیشن‌نویسی میباشد که به نرم افزار‌ها قابلیت و امکان رابطه با یکدیگر و ارسال درخواست‌ها و اخذ جواب‌ها را مهیا می‌نماید. در نرم‌افزار‌نویسی اندروید، رابطه با سرور به امداد API ها بسیار متداول میباشد، به ویژه برای اخذ داده‌ها از یک سرور.

 

رابطه با سرور در اپلیکیشن‌نویسی اندروید:

 

به کار گیری از HTTP Client:

برای ارسال درخواست‌های HTTP مانند GET، POST، PUT و DELETE، از کتابخانه‌هایی مانند Retrofit یا این که Volley استعمال می شود. این کتابخانه‌ها قابلیت گزینش نشانی سرور، ارسال پارامترها، و اخذ جواب را آماده می‌نمایند.

Retrofit:

Retrofit یک کتابخانه HTTP Client بر اساس جاوا میباشد که بوسیله Square بسط داده گردیده‌است. این کتابخانه از جاوا به صورت بدون واسطه دفاع میگردد و از ابزارهایی مانند Gson برای تبدیل داده‌های JSON به شیء به کار گیری می‌نماید.

Volley:

Volley نیز یک کتابخانه HTTP Client میباشد که بوسیله Google ارائه شد‌ه‌است. این کتابخانه به‌طور اساسی برای رابطه با سرور از روش پروتکل HTTP و همینطور برای درخواست‌های ناهمگام و هم‌زمان پیاده سازی گردیده است.

رئیس جواب‌ها:

بعد از ارسال درخواست به سرور، اپلیکیشن می بایست جواب را به صدق مدیر نماید. این دربرگیرنده تجزیه و ارزیابی داده‌های دریافتی (مثل JSON یا این که XML) و جاری ساختن عملیات موردنیاز برای اکران داده به استفاده کننده میباشد.

به کار گیری از AsyncTasks یا این که Threads:

رابطه با سرور یک عملیات مجال‌بر میباشد که نباید در حرفه مهم (Main Thread) صورت بپذیرد تا از تولید lag در UI دوری خواهد شد. معمولاً از AsyncTask در اندروید به کارگیری می‌گردد یا این که می توانید از Threads و Handlers نیز استعمال فرمایید.

مدیر ایرادات:

نرم‌افزار بایستی به صدق با اشتباهات عکس العمل نماید. این مشمول جاری ساختن عملیات بازیابی (retry) در شکل اشتباه، اکران پیام‌های غلط به مخاطب و گزارش اشتباهات به سرور میگردد.

۱۰- دهمی مرحله در نقشه راه و روش نرم‌افزار نویس اندروید: شناخت با مفاهیم متقابل (MVVM یا این که MVP)

MVVM (Model-View-ViewModel) و MVP (Model-View-Presenter) دو الگوی معماری میباشند که برای سازماندهی کد در نرم افزار‌های اندروید (و دیگر پلتفرم‌ها) استعمال می گردند. این الگوها یاری می‌نمایند تا کد به صورت سازماندهی‌خیس و قابل آزمایش‌تری تدوین خواهد شد.

 

گزینش در بین MVVM و MVP به ترازو تجربیات شما و نیازهای پروژه بستگی دارااست.

فعلا، MVVM با به کار گیری از Android Architecture Components (ViewModel و LiveData) برای نرم افزار‌نویسان اندروید پرطرفدارتر گردیده‌است.

هر دو الگوی MVVM و MVP می توانند بهبود قابلیت و امکان آزمایش‌پذیری و امکان گسترش‌پذیری کد را بهبود ببخشند. یادگرفتن معماری mvp اندروید را می‌توانید از اینحا دنبال فرمائید.

 

فراگیری معماری mvp

۱۱- یاز‌دهمین مرحله در نقشه راه و روش اپ نویس اندروید: پیاده‌سازی منطق تجاری (Business Logic) 

پیاده‌سازی منطق تجاری (Business Logic) یکی فرایند اصلی در بسط یک نرم افزار میباشد. منطق تجاری به کلیه قانون ها، عملکردها و مسائلی که اپ به مراد اعمال وظایف خویش نیاز داراست، اطلاق می‌گردد. این بخش از نرم‌افزار مسئولیت‌هایی مانند محاسبات، اعتبارسنجی داده‌ها، رئیس جریان فعالیت، و بیشتر را بر ذمه دارااست.

 

۱۲- دوازد‌همین مرحله در نقشه روش نرم افزار نویسی اندروید: شناخت با Google Play Console

Google Play Console یک پلتفرم گسترش‌دهندگان میباشد که به وسیله گوگل ارائه می‌گردد و برای به چاپ رساندن و مدیر نرم افزار‌ها در مغازه Google Play آیتم به کارگیری قرار می گیرد. این ابزار تجهیزات متعددی برای بسط‌دهندگان ارائه می دهد تا بتوانند کارایی، امنیت، و تجارب کاربری نرم افزار‌های خویش را بهبود بخشند. در پایین به بعضا از اساسی‌ترین خصوصیت‌های Google Play Console اشاره شد‌ه‌است:

 

۱. داده های عددی و ارزیابی:

 

Google Play Console به شما داده ها دقیقی در خصوص تعداد نصب‌ها، بازدیدها، امتیاز‌ها و بازخوردها از یوزرها آماده می‌نماید. این قابلیت به شما یاری می‌نماید تا کار یوزرها را تحقیق و بهبودهای مورد نیاز را انجام نمائید.

۲. مدیر ورژن‌ها و به‌روزرسانی‌ها:

 

شما می توانید ورژن‌های گوناگون نرم افزار خویش را تولید کرده و در Google Play منتشر نمایید. همینطور، میتوانید به‌روزرسانی‌های تازه را برای یوزرها عرضه نمائید.

۳. پیکربندی ارزش‌گذاری و خریدهای باطن‌نرم‌افزار‌ای:

 

شما می توانید بها‌های تولیدات داخل‌اپ‌ای را تهیه و تنظیم کرده و رئیس پرداخت‌ها را جاری ساختن دهید.

۴. مدیر محتوای میزان دارایی‌ها:

 

Google Play Console به شما این قابلیت را میدهد تا آیکون، اسکرین‌شات‌ها، تصاویر تبلیغاتی و بقیه بودجه‌های مرتبط با نرم افزار خویش را مدیر نمایید.

۵. دفاع از پروژه‌های A/B Testing:

 

با استعمال از A/B Testing میتوانید ورژن‌های متعدد نرم افزار را برای یک دسته محصور از یوزرها منتشر فرمائید و سعی آنان را مقایسه فرمایید.

۶. گزارش‌دهی درآمد:

 

این قابلیت و امکان به شما داده ها درآمد از فروش نرم افزار، خریدهای باطن‌نرم‌افزار‌ای و تبلیغات را آماده می‌نماید.

۷. استعمال از Google Play Developer API:

 

Google Play Console قابلیت به کارگیری از Google Play Developer API را نیز مهیا می‌نماید که به شما این قابلیت و امکان را میدهد که از روش اپ‌نویسی بسط دهندگان به داده ها و تجهیزات جانور در Google Play Console دسترسی پیدا فرمائید.

۸. انتخاب سطح ها دسترسی:

 

Google Play Console به شما این قابلیت و امکان را میدهد تا مدیران و توسعه و گسترش‌دهندگان متعدد را تحت عنوان یوزرها گوناگون به پروژه خویش اضافه فرمایید و سطح های دسترسی آن‌ها را مشخص و معلوم نمایید.

۹. تامین از ترجمه و لوکالیزیشن:

 

Google Play Console امکاناتی را برای مدیر ترجمه‌ها و لوکالیزیشن ارائه می دهد تا بتوانید نرم افزار خویش را برای بازارهای متفاوت جهانی منطبق دهید.

Google Play Console به پیشرفت‌دهندگان تجهیزات اکثری را برای مدیر و افزایش عملکرد نرم افزار‌ها ارائه میدهد. این ابزار بسیار حیاتی برای توفیق یک نرم افزار در Google Play میباشد.

 

 

گونه های داده های غیر عددی در کاتلین:

در کنار داده‌های عددی، گونه های مختلفی از داده‌های غیر عددی نیز در لهجه نرم افزار نویسی اندروید کاتلین برای ذخیره مقادیر غیر عددی مانند متن، کاراکترها و مقادیر منطقی (true/false) وجود دارااست. در‌این بخش از یادگرفتن نرم‌افزار نویسی کاتلین میخواهیم بدین نوع طراحی اپلیکیشن در مشهد  اطلاعات اشاره کنیم.

 

گونه های اساسی داده‌های غیر عددی در کاتلین عبارتند از:

Char: برای ذخیره یک کاراکتر تکی یونیکد (Unicode character) به کار گیری میشود. کاراکترها با نماد تک کوتیشن (') مشخص و معلوم میشوند.

 

String: برای ذخیره دنباله‌ای از کاراکترها به کارگیری میشود. فن‌ها با نماد دابل کوتیشن (") معلوم میشوند.

 

Boolean: برای ذخیره مقادیر منطقی true (صحیح) یا این که false (اشتباه) به کارگیری میشود. این نوع داده برای در دست گرفتن جریان نرم‌افزار (مانند امرها if و رینگ‌ها) بسیار اصلی میباشد.

 

Unit: یک نوع داده خاص میباشد که مساوی void در گویش‌های دیگر میباشد. از آن برای علامت دادن اینکه یک تابع هیچ مقدار مفیدی برنمی‌گرداند به کار گیری می گردد. در شرایطی که تابعی به صورت مصرح نوع بازگشتی نداشته باشد، به صورت ضمنی Unit در حیث گرفته میشود.

 

Any: یک نوع داده اساس برای کل اشکال غیر تهی (non-nullable) در کاتلین میباشد. متغیری که از نوع Any تعریف و تمجید گردیده باشد می تواند مقادیر از هر نوع دیگری را بپذیرد.

 

Nothing: این نوع داده علامت میدهد که یک عبارت هیچ زمان به صورت معمولی کامل شدن نمی شود. از جمله، تابعی که مدام یک استثنا پرتاب می‌نماید یا این که وارد یک رینگ بی‌غایت میگردد، نوع بازگشتی آن می تواند Nothing باشد.

 

Nullable Types: هر نوع داده در کاتلین به صورت پیش‌فرض غیر تهی (non-nullable) میباشد، بدین معنا که نمی‌تواند مقدار null را بپذیرد. با این درحال حاضر، با اضافه کردن آرم پرسش (?) به انتهای یک نوع، می توانید آن را به یک نوع تهی‌پذیر (nullable type) تبدیل فرمائید. به عنوان مثال، String? میتواند مقدار String یا این که null را بپذیرد.

 

نمونه هایی برای اشکال داده‌های غیر عددی در کاتلین

در اینجا نمونه‌هایی برای گونه های داده‌های غیر عددی در کاتلین بیان شده میباشد:

 

۱. Char (کاراکتر)

 

Char برای ذخیره یک کاراکتر تکی به کارگیری میشود و با کوتیشن تکی (') تسلط می شود.

 

fun main() {

val initial: Char = 'J'

println("اولین حرف نام: $initial")

 

val grade: Char = 'A'

println("نمره دانشجو: $grade")

 

val currencySymbol: Char = '$'

println("نماد ارز: $currencySymbol")

}

کاربرد: ذخیره یک کلام، آرم، یا این که رقم تکی.

 

۲. String (حرفه)

 

String برای ذخیره دنباله‌ای از کاراکترها (متن) به کارگیری میگردد و با دابل کوتیشن (") تسلط می شود. کاتلین از حرفه‌های چندین خطی (triple quotes """) و String Interpolation جانبداری می‌نماید.

 

fun main() {

val userName: String = "علی احمدی"

println("نام کاربری: $userName")

 

val welcomeMessage: String = "خوش آمدید به برنامه ما!"

println(welcomeMessage)

 

// String Interpolation (جایگذاری متغیرها در رشته)

val product: String = "لپ‌تاپ"

val price: Double = ۱۲۰۰.۵۰

println("قیمت $product: $price دلار")

 

// Multi-line String (رشته چند خطی)

val poem: String = """

روز و شب در پی یارم،

شام و سحر در کارم.

شوق وصالش هر دم،

همدم و همیارم.

""".trimIndent() // trimIndent() برای حذف تورفتگی‌های اضافی

println("شعر:\n$poem")

}

کاربرد: ذخیره اسم‌ها، نشانی‌ها، پیام‌ها، محتوای فولدر، URLها و هر نوع داده متنی.

 

۳. Boolean (منطقی)

 

Boolean صرفا قادر است دو مقدار true یا این که false را ذخیره نماید.

 

fun main() {

val isActive: Boolean = true

println("موقعیت فعال: $isActive")

 

val isLoggedOut: Boolean = false

println("آیا از سیستم بیرون گردیده‌است؟ $isLoggedOut")

 

// استعمال در امرها شرطی

val hasPermission: Boolean = true

if (hasPermission) {

println("دسترسی مجاز است.")

} else {

println("دسترسی رد شد.")

}

}

کاربرد: نماد دادن حالت‌های دودویی (آری/نه، پر‌نور/خموشی)، حاصل مقایسات، و در اختیار گرفتن جریان نرم افزار.

 

۴. Unit

Unit نوع بازگشتی میباشد که آرم می دهد یک تابع هیچ مقدار معنا‌داری را برنمی‌گرداند. این مساوی void در جاوا میباشد. در صورتیکه نوع بازگشتی تابع صریحاً بیان نشود، به صورت پیش‌فرض Unit میباشد.

 

fun printGreeting(): Unit { // صریحاً Unit را تعریف کردیم

println("سلام، چگونه‌اید؟")

}

 

fun sayGoodbye() { // Kotlin به طور خودکار Unit را استنتاج می‌کند

println("خداحافظ!")

}

 

fun main() {

printGreeting()

sayGoodbye()

 

val resultOfUnitFunction: Unit = printGreeting() // می‌توانیم نتیجه را به Unit اختصاص دهیم

println("نتیجه تابع Unit: $resultOfUnitFunction") // خروجی: kotlin.Unit

}

کاربرد: در توابعی که صرفا عملیاتی اجرا میدهند و نیازی به بازگرداندن هیچ پاره ای وجود ندارد.

 

۵. Any

Any ریشه سلسله مراتب کلاس‌های غیر تهی در کاتلین میباشد. به‌این معنا که هر نوع داده‌ای (به جز null) میتواند به یک متغیر از نوع Any تخصیص یابد.

 

fun main() {

var mixedBag: Any = ۱۰۰ // Int

println("محتوا: $mixedBag")

 

mixedBag = "این یک فن میباشد." // String

println("محتوا: $mixedBag")

 

mixedBag = true // Boolean

println("محتوا: $mixedBag")

 

mixedBag = ۳.۱۴ // Double

println("محتوا: $mixedBag")

 

// برای دسترسی به اعضای نوع مهم، نیاز به cast دارید

// if (mixedBag is String) {

// println("ارتفاع حرفه: ${mixedBag.length}")

// }

}

کاربرد: وقتی که نیاز دارید یک متغیر بتواند اشکال مختلفی از داده‌ها را در طول ایفا نگه دارااست (برای مثالً در لیست‌های ناهمگن یا این که هنگام شغل با JSON انعطاف‌پذیر).

 

۶. Nothing

 

Nothing یک نوع خاص میباشد که نشانه میدهد یک تابع یا این که عبارت هیچ زمان به صورت معمولی کامل شدن نمیشود. این نوع، مقداردهی ندارد و هیچ مثال‌ای از آن نیست.

 

fun terminateProgram(): Nothing {

throw IllegalStateException("برنامه متوقف شد!") // همیشه یک استثنا پرتاب می‌کند

}

 

fun infiniteLoop(): Nothing {

while (true) {

// این حلقه هرگز به پایان نمی‌رسد

}

}

 

fun main() {

// نمونه به کارگیری (کامنت گردیده زیرا نرم افزار را متوقف می‌نماید)

// println("پیش از توقف")

// terminateProgram() // این خط نرم‌افزار را متوقف می‌نماید و خطوط آینده جاری ساختن نمی شوند

// println("پس از توقف")

 

// نمونه دیگر

// val value = if (someCondition) {

// "some value"

// } else {

// terminateProgram() // اگر شرط برقرار نباشد، هرگز به این نقطه نمی‌رسد

// }

}

کاربرد: در توابعی که برای پرتاب استثنا یا این که داخل شدن به یک رینگ بی‌غایت پیاده سازی گردیده‌اند و هیچ گاه به یک نقطه برگشت معمولی نمی رسند.

 

 

چه وقتی از C و C++ برای بسط اندروید به کار گیری کنیم؟

 

پیشرفت بازی‌های با کارایی بالا و گرافیک هنگفت .

نرم افزار‌هایی که نیاز به پردازش داده‌های هنگفت ، محاسبات غامض یا این که  طراحی اپلیکیشن در مشهد الگوریتم‌های خاص دارا هستند.

نرم افزار‌هایی که بایستی با طاقت فرسا‌افزار خاصی تعامل داشته باشند.

زمانی که میخواهید از کتابخانه‌های C یا این که C++ جانور به کار گیری نمائید.

گسترش موتورهای بازی یا این که کادر‌ورک‌های گرافیکی.

کلاً، به کار گیری از C و C++ در توسعه و گسترش اندروید یک آیتم قوی برای کسب به کارایی بالا و در دست گرفتن بیشتر میباشد، البته مستلزم تخصص و توجه بیشتری میباشد. برای اکثر نرم افزار‌های تجاری که تمرکز مهم آنان بر رابط کاربری و منطق تجاری میباشد، جاوا یا این که کاتلین معمولاً تعیین‌های کارآمدتری می باشند. با این هم اکنون، برای مورد ها خاص که تلاش حیاتی میباشد، C و C++ از روش NDK یا این که قاب‌ورک‌های چندسکویی میتوانند بسیار با ارزش باشند.

 

اپ نویسی اندروید با به کارگیری از B4A (Basic4Android)

 

B4A (Basic4Android) یک دور و بر پیشرفت یک دست (IDE) میباشد که به شما قابلیت میدهد تخت گاز و به سادگی اپ‌های کاربردی ساکن (native) برای سیستم دلیل اندروید ساخت و ساز فرمایید. در واقع، B4A یک ابزار گسترش سریع اپ‌های کاربردی (RAD) برای اندروید به حساب می آید.

 

فکر کنید می خواهید یک اپلیکیشن اندرویدی بسازید. به صورت سنتی، برای این شغل می بایست از گویش جاوا یا این که کاتلین و گوشه و کنار توسعه و گسترش اندروید استودیو به کارگیری نمایید که ممکن میباشد برای افرادی که با این گویش‌ها شناخت ندارند، یه خرده بغرنج و مجال‌بر باشد. B4A تحت عنوان یک معمولی ترین لهجه اپ نویسی اندروید این ابهام را کاهش میدهد و با به کار گیری از یک گویش نرم‌افزار‌نویسی مشابه به Visual Basic، مراحل بسط را بسیار معمولی‌خیس می‌نماید.

 

B4A زبانی بر اساس شیءگرا و اتفاق افتاد شالوده و لهجه جایگزینی برای اپ‌نویسی با جاوا میباشد. این گویش گرچه بسیار به زبانهای ویژوال بیسیک و ویژوال بیسیک دات نت همانندی داراست البته در نوع خویش زبانی تازه و جدا از ویژوال بیسیک میباشد. B4A مشمول یک طراح بصری میباشد که پروسه تشکیل داد رابط‌های کاربری را که تلفن‌ها و رایانه‌های لوحی را با اندازه ورقه اکران گوناگون مقصود قرار میدهد معمولی می‌نماید. نرم‌افزار‌های ایجاد گردیده در‌این پلتفرم را می‌اقتدار در مشابه‌سازهای اندروید (همانند بلواستکس) یا این که در دستگاه‌های حقیقی و واقعی اندروید با به کار گیری از Android Debug Bridge و نرم افزار B4A Bridge تست کرد.

 

خصوصیت‌های کلیدی B4A:

 

لهجه نرم‌افزار‌نویسی بی آلایش و آشنا: گویش B4A بسیار مشابه به Visual Basic میباشد. در شرایطی که با گویش‌های خانواده بیسیک شناخت دارید، به راحتی میتوانید با B4A شغل نمایید. حتی در صورتی تجربیات نرم‌افزار‌نویسی ندارید، یادگیری B4A معمولاً آسوده‌خیس از گویش‌های غامض‌تری مانند جاوا میباشد.

طراح بصری (Visual Designer): B4A دربرگیرنده یک طراح بصری توانا میباشد که به شما اذن می دهد رابط کاربری نرم‌افزار‌تان را به طور دیداری پیاده سازی نمائید. می توانید دکمه‌ها، باکس‌های متن، لیست‌ها و بقیه موادتشکیل دهنده رابط کاربری را به آسانی بکشید و رها فرمائید و خصوصیت‌های آن‌ها‌را در فضا پیاده سازی تهیه نمایید. این شغل سبب میگردد ایجاد کرد رابط کاربری بسیار سریع‌خیس و سهل‌خیس خواهد شد.

رویدادمحور بودن (Event-Driven): نرم‌افزار‌های B4A بر پایه ی حادثه ها شغل می‌نمایند. به‌این مفهوم که کد شما در جواب به رویدادهای مختلفی که در اپلیکیشن چهره میدهند (مانند کلیک کردن استفاده کننده روی یک دکمه) ایفا می‌گردد. رئیس حوادث در B4A بسیار بی آلایش و منطقی میباشد.

کتابخانه‌های بزرگ: B4A دارنده کتابخانه‌های داخلی و فرنگی بسیار متعددی میباشد که تجهیزات متنوعی را برای دسترسی به امکان‌های متعدد دستگاه اندرویدی (مانند دوربین، GPS، سنسورها، مقر داده و غیره) و جاری ساختن شغل های گوناگون (مانند عمل با کانال‌های اجتماعی، خدمت‌های اینترنت و غیره) مهیا می‌نمایند.

کامپایلر کارکشته: کدی که در B4A می‌نویسید، به کد ساکن اندروید (native code) کامپایل می گردد. این بدان معناست که اپلیکیشن‌های B4A از حیث همت و سرعت با نرم‌افزار‌هایی که با جاوا یا این که کاتلین مندرج‌اند، تفاوت چندانی ندارند و به صورت باصرفه روی دستگاه‌های اندرویدی انجام می شوند.

هواخواهی از اندازه‌های متفاوت شیت اکران: طراح بصری B4A به شما یاری می‌نماید رابط کاربری اپلیکیشن‌تان را به سیرتکامل‌ای پیاده سازی نمائید که به خیر و خوبی روی اندازه‌ها و رزولوشن‌های گوناگون شیت اکران دستگاه‌های اندرویدی اکران داده گردد.

آزمایش و دیباگ آسوده: B4A قابلیت آزمایش اپلیکیشن‌ها را روی مشابه‌سازهای اندروید و همینطور دستگاه‌های فیزیکی مهیا می‌نماید. ابزارهای دیباگ قدرتمندی نیز در B4A وجود دارااست که به شما در جستن و رفع اشکالات کد یاری می‌نماید.

خروجی APK استاندارد: بعداز اتمام بسط، B4A نرم افزار‌های شمارا به طور پوشه‌های APK استاندارد بسته‌بندی می‌نماید که می توانید آنان‌را به راحتی روی دستگاه‌های اندرویدی نصب فرمایید یا این که در دکان‌های نرم‌افزار (مانند گوگل پلی) منتشر فرمائید.

مجانی شدن ورژن بی نقص: از فوریه سال ۲۰۲۰، ورژن بدون نقص B4A به طور مجانی در دسترس قرار گرفته میباشد، که‌این فرمان آن را به یک آیتم بسیار جالب برای گسترش‌دهندگان تازه کار و ماهر تبدیل نموده است.

سوال ها متداول:

دور و بر توسعه و گسترش سفارش گردیده برای اندروید چیست؟

اطراف گسترش قانونی و سفارش گردیده برای اندروید اندروید استودیو (Android Studio) میباشد. این IDE بوسیله گوگل بر شالوده IntelliJ IDEA تشکیل شده و ابزارهای قدرتمندی برای بسط، آزمایش و دیباگ نرم‌افزار‌های اندرویدی آماده می‌نماید.

 

اندروید استودیو از چه گویش هایی برای نرم افزار نویسی اندروید پناه می نماید؟

Android Studio به صورت اساسی از گویش‌های نرم‌افزار‌نویسی تحت برای تشکیل داد نرم‌افزار‌های اندروید حفاظت می‌نماید:

 

کاتلین (Kotlin): این لهجه، گویش ترجیحی گوگل برای توسعه و گسترش اندروید میباشد. کاتلین یک لهجه امروزی، مختصر و امن میباشد که به خیر با جاوا تعامل داراست. Android Studio ابزارها و جانبداری خوب برای کاتلین ارائه میدهد، برای مثال قابلیت و امکان تبدیل کد جاوا به کاتلین و یادگرفتن اندروید استودیو براحتی برای شما قابلیت و امکان پذیر میباشد.

جاوا (Java): اگرچه کاتلین لهجه ترجیحی میباشد، جاوا همچنان کاملا هواخواهی می گردد و به صورت کبیر‌ای آیتم به کار گیری قرار میگیرد، به خصوص در پروژه‌های دیرین‌خیس. Android Studio امان کاملی برای پیشرفت با جاوا ارائه میدهد.

سی++ (++C): Android Studio از روش Android Native Development Kit (NDK) از سی++ مدد می‌نماید. این قابلیت را به شما می دهد تا قسمت‌هایی از نرم افزار خویش را با به کار گیری از کد مستقر سی++ بنویسید، که می تواند برای شغل های مستلزم به تلاش بالا مانند گسترش بازی یا این که استعمال از کتابخانه‌های سی/سی++ جان دار اثرگذار باشد. با این هم اکنون، بیشتر رابط کاربری و منطق نرم‌افزار معمولاً با استعمال از کاتلین یا این که جاوا پیاده‌سازی میگردند.

همینطور بخوانید: یادگرفتن نصب اندروید استودیو از صفر تا صد با جزئیات بدون نقص

 

شایسته ترین لهجه برای اپ نویسی اندروید چیست؟

شایسته ترین لهجه‌های اپ‌نویسی برای پیشرفت اندروید فعلا گویش کاتلین (Kotlin) و گویش جاوا (Java) می باشند. گوگل رسما کاتلین را تحت عنوان لهجه ترجیحی برای پیشرفت اندروید معرفی نموده است. کاتلین یک گویش امروزی، مختصر و امن میباشد که از اکثری از ایرادات رایج در جاوا پرهیز می‌نماید و قابلیت و امکان‌های توسعه یافته‌ای را برای پیشرفت ارائه می دهد. تعامل‌پذیری بدون نقص آن با جاوا به پیشرفت‌دهندگان اذن می دهد تا به راحتی از کتابخانه‌ها و کادر‌ورک‌های جانور جاوا در پروژه‌های کاتلین خویش به کارگیری نمایند.

 

با وجود برتری کاتلین، جاوا همچنان یک گویش اصلی و پر کاربرد در توسعه و گسترش اندروید ما‌نده میباشد، به خصوص برای محافظت و گسترش پروژه‌های سابق‌خیس. اکوسیستم تعالی، جامعه کلان گسترش‌دهندگان و منابع آموزشی فراوان از مزایای جاوا به شمار میروند. با این هم اکنون، برای پروژه‌های تازه و سود‌مندی از خصوصیت‌های امروزی و کارآمد، کاتلین تحت عنوان شایسته ترین تعیین برای پیشرفت نرم‌افزار‌های مستقر اندروید پیشنهاد میگردد.

 

 

درکسب و شغل های دیجیتال نخستین نرم افزار بزنم یا این که وب سایت؟

 

 

اولیه وبسایت بزنیم یا این که نرم‌افزار؟

دوستی میاد و میگه اینجانب یک ایده دارم و میخوام برای این ایده یک وبسایت بزنم اینجانب هم با مشورت کردن ای که بهش میدم میگم این بیشتر به اپلیکیشن نیاز داره تا وب سایت آن‌گاه هم دوستمون میگه زیرا اینجانب ساخت سایت بلدم میخوام وب سایت رو پیاده سازی کنم. گاهی اوقات هم برعکس حادثه میفته و ایده رو که میگن و اینجانب میگم به مکان برنامه به تارنما نیاز دارین میگن آخه نرم‌افزار باکلاس تره ما میخوایم نرم‌افزار طراحی اپلیکیشن در مشهد  داشته باشیم.

 

اینجانب هم در پاسخ به‌این دوستان میگم آخه مگر کسی به خیال کلاس ایده رو به نیستی میده؟

 

تو این فولدر میخوام در زمینه ی این مسئله سخن کنم. مورد هم اینه که کِی نخستین وب سایت بزنیم آنگاه بریم سراغ نرم‌افزار و یا این که کِی نخستین نرم‌افزار بزنیم سپس بریم سراغ تارنما و یا این که کِی هردو رو با هم بزنیم؟ و یااینکه مگر تنها همین دوتاس؟ تو جمهوری اسلامی ایران امکاناتی وجود داره که تو مملکت های دیگه به‌این روش ازش به کارگیری نمیشه مثل اینستاگرام و تلگرام!

 

اینجانب تا جایی که مشاهده کردم تو هیچ جا جهان مثل کشور‌ایران از اینستاگرام تحت عنوان دکان استعمال نمیشه .

 

پس ما نخستین اینجوری استارت می‌کنیم که نخستین چه ایده هایی نیاز به نرم‌افزار داره سایر میشن نخستین با وب سایت. و یا این که کدوم نیاز به شبکه تلگرامی دارن و یا این که می بایست با اینستاگرام آغاز نمایند..

 

نرم افزار ها

درمورد دنیای نرم افزار ها اینجانب یک حیث دارم و تماما هم فردی می‌باشد. دنیای نرم‌افزار به اون قشنگی که مقالات میگن و تو دنیای وب میبینین وجود ندارد. شاید شما هم در‌صورتی‌که کتاب هنر شفا بخشیدن رو خونده باشید ممکنه این خطاهای شناختی در امر اپلیکیشن رو چشم باشید. همونطور که تا قبل از این در موردش حرف کردم شما تنها نرم‌افزار های غالب جلو چشمتونه.

 

تو کتاب هنر شفا بخشیدن میگفت شما مدام نوازندگان راک پیروز رو می بینید و آرامستان نوازندگان رو هیچ کس بهش راز نمیزنه.در قبال هر نوازنده راک و معروفی که شما می‌بینید 10000 نوازنده و یا این که خواننده ناکامی خورده می‌باشند که هیچ خبرنامه ای در موردش نمینویسن.

 

نرم افزار های برنده

در گیر این خطای شناختی نشین که فلان کمپانی یا این که فلان وبسایت برنامه زده 1 میلیون یا این که 2 میلیون نصب گردیده و منم بزنم همین مقدار نصب میشه . خیر اینجوری وجود ندارد.

 

3،4 سال پیش یک نرم‌افزار اومد به نام آفتابه و تو اون سال شنیدم که تو تعدادی ماه 70 میلیون درامد داشتند. کلیه رفتن آفتابه بزنن البته تنها همون یدونه بود! یا این که همین یکسری وقت پیش بازی کوییز اف کینگ اومد درآمد خیلی نیکی داشت و پس از اون کلیه میخواستن یدونه کوییز اف کینگز بزنن. الزاما تو یکی‌از مشابه اون بزنی و یا این که حتی عالی از اون بزنی چیره فنا ها.

 

نرم افزار های ناموفق

یک نکته حائض اهمیت که فراموش میشه اینه که نسبت اپلیکیشن های نصب نشده و باخت خورده به برنامه های دارنده نصب چندهزارتایی رو بگیرید نسبت غیر قابل اعتقاد و باور می‌باشد. شما عملا لیست بی نقص رو نمی بینید زیرا اپلیکیشن هایی که نادر نصب میشن بعداز چندماه حذف میشن.

 

مدام تو سایتها و خبرها و اینور اونور خبر از برنامه های چیره میشنوید هیچوقت درخصوص اپلیکیشن های غیر چیره نمیشنوید.

 

یکسری هزار نرم‌افزار نویسی که نرم‌افزار میدن خارج و هی دارن fail میکنند.

 

Fail کردن در تجارت

Fail کردن واژه و کلمه ای میباشد که اینجانب به مکان ناکامی تناول کردن به کارگیری می کنم زیرا جناب مدرس محمد رضا شعبانعلی تو یکی‌از فولدر های صوتیشون اعلام کردن که به مکان کلمه ناکامی واژه و کلمه Fail عالی میباشد. دلیلش هم خیلی استدلال قشنگی بود. میگفتن که Fail در لهجه انگلیسی از فال میاد و هر افتادنی یک بلند شدنی در کنارش میباشد برای مثال شما میبینی که طرف زمین‌خورد درانتظار میمونی که طرف بلند شه ولی تو لهجه فارسی زمانی میگیم چیزی باخت انتظار صحیح شدن ازش نداریم.

 

fail کردن در بیزنس

 

اپلیکیشن نویش های ما Fail میکنن یک اپلیکیشن مینویسن و Fail میکنن و گشوده هم بلند میشن. بعداز اون به تجربیاتشون اضافه میشه و آینده و آجل و آجل ...

 

درحال حاضر تو این حالت شما فکر می کنی نخستین بایستی برنامه بنویسی؟ فرض می کنیم کلیه داده های عددی و فرضیات رو برسی کردیم و می بایست اپلیکیشن بنویسیم. تو این گزینه چه هنگامی بایستی ریسک نرم افزار رو بپذیریم؟ زمانی که چیزی تو برنامه باشه و توی وب سایت نباشه و تو ایده شما بهش نیاز باشه.