مقالات تخصصی طراحی اپلیکیشن در مشهد

 

Native Banner Ads (تبلیغات بنری شناور)

این یک پوسته رایج تبلیغات بازی گوشی میباشد.

یک بنر تبلیغاتی به نحوی قرار می‌گیرد که به لحاظ می‌رسد بخشی از جریان طبیعی بازی میباشد.

اما می بایست به نحوی با استراتژی مطلوب قرار گیرد که گیم پلی یا این که قسمت طراحی اپلیکیشن در مشهد  مهمی از بازی را مختل نکند.

معمولاً محل قرارگیری آنان در کناره های بازی میباشد.

 

برخی از مزایای تبلیغات بنری هزینه ذیل به ازای هر کلیک (برای تبلیغ کنندگان) و ساخت و ساز سهل وآسان آن ها میباشد.

البته نکته منفی که وجود داراست این میباشد که عموم اکثر وقت ها روی تبلیغات بنری کلیک نمی‌کنند، که باعث به CTR تحت می گردد.

این پوسته تبلیغاتی به آسانی نمی تواند با تبلیغات با محرک یا این که بینابینی درباره ی درآمد رقابت نماید.

به همین خیال به کارگیری ی صرفا از این سیاق تبلیغاتی توصیه نمی‌شود.

 

نمونه

اجرای سهل

استعمال بیشتر در بازی های هایپرکژوال

اشغال فضای نادر 

عدم انطباق با بازی (برخی از دید محتوایی ارتباطی را با بازی ندارند)

eCPM بسیار زیر خیس از فرمت های دیگر

Standard banner (تبلیغات بنری استاندارد)

تبلیغات بنری استاندارد به طور کامل شبیه با تبلیغات بنری Native می باشند البته با یک تفاوت.

تبلیغات Native در تلفن همراه در اندازه ها و گونه های متعدد ظواهر میگردد؛ استفاده کننده پایه می باشند و به صورت ارگانیک در قضیه مکانی که در آن ظواهر میگردند متناسب می‌باشند.

بر این شالوده، این پوسته در جایی قرار می‌گیرد که شانس کلیک روی تبلیغ را ارتقاء می‌دهد.

ولی تبلیغات بنری استاندارد در شیت، حالت و اندازه ای اثبات را دارا هستند و از حیث تجربیات کاربری نسبت به تبلیغات نیتیو ضعیف خیس می باشند.

 

نمونه

اجرای سهل و آسان

به کارگیری بیشتر در بازی های هایپرکژوال

مقرون به صرفه ترین پوسته تبلیغاتی تلفن همراه برای تبلیغ کنندگان

عدم انطباق با بازی (برخی از دید محتوایی ارتباطی را با بازی ندارند)

eCPM بسیار ذیل خیس از فرمت های دیگر

اشغال فضای بیشتر نسبت به تبلیغات نیتیو

عدم تغییر و تحول در سایز و حالت قرارگیری

Offerwalls

این پوسته تبلیغاتی مشابه تبلیغات با مشوق میباشد.

دقیقاً مانند تبلیغات ویدیویی محرک دار، انتخابی میباشد، بدین معنا که یوزرها خودشان تعیین می نمایند که به آن وارد شوند یا این که نه.

البته تفاوت آن با تبلیغات با محرک درین میباشد که دیگر شما صرفا با دیدن یک ویدئو محرک نمی گیرید بلکه با اجرا یک کار تعریف‌و‌تمجید گردیده در تبلیغ مشوق متبوع را اخذ خواهید کرد.

مثلا مخاطب بایستی یک نظرسنجی را مالامال نماید، یک مینی بازی ایفا دهد یا این که شغل های مشابهی از این قبیل.

 

Offerwalls برای بازی هایی که با خریدهای داخل طرحی درآمدزایی می نمایند، مطلوب می‌باشند.

در واقع، طبق گفته ironSource، احتمال ساخت و ساز IAP در یوزرها پیشنهادی 10 تا 14 موازی بیشتر میباشد.

در غایت، وسیع ترین مزیت Offerwalls در eCPM آن‌ها میباشد.

زمینه این میباشد که واداشتن بازیکنان برای کامل شدن عمل های آورده شده در Offerwalls طاقت فرسا وجود ندارد.

البته بازیکنانی که‌این شغل ها را به نقطه نهایی می رسانند احتمالاً برای تبلیغ‌کنندگان بسیار نفیس میباشند.

به همین استدلال، تبلیغ‌کنندگان مایلند پول بیشتری برای آنان بپردازند، که در غایت باعث به eCPM فراتر برای Offerwalls می گردد.

 

ولی این مشی تبلیغات مشکلاتی نیز داراست، ممکن میباشد بعضی از بازیکنان با Offerwall ها سرگرم نشوند.

معمولاً چرا که کامل شدن یک فعایت مرتبط با Offerwall میتواند طولانی باشد.

 

به همین برهان، برخی از کانال های تبلیغاتی (برای شناخت با کانال های تبلیغاتی داخل طرحی کلیک نمائید) از Offerwalls تحت عنوان پوسته تبلیغاتی حفاظت نمیکنند.

 

نمونه

می‌تواند نرخ eCPM بالایی داشته باشد

به تجارب کاربری زخم نمی زند چون تعامل با آن به طور کامل از روی اراده میباشد

قابلیت تعامل تحت به انگیزه وقتگیر بودن ایفا شغل ها

طاقت فرسا گیری اپل در به کارگیری از این روال تبلیغاتی

مستلزم طراحی برنامه ظریف برای انجام در نوع مشوق و دفعات اکران

پوسته های تبلیغاتی نو

پوسته های تبلیغاتی که در ابتدا به آنان پرداختیم، کاملا پوسته های تبلیغاتی بسیار دوستداشتنی و شناخته گردیده اند که سالیان سال از آنها مصرف شده و در اکثریت کانال های تبلیغاتی میباشند.

البته در‌این قسمت قصد معرفی یک‌سری پوسته های تبلیغاتی جدیدی را داریم که هنوز به اندازه ی پوسته های بالا به محبوبیت نرسیده اند، ولی شانس استعمال ی بیشتر از آنها نیز در بازی ها وجود دارااست.

همینطور قابل ذکر میباشد این پوسته های نو صرفا در بعضا از کانال ها یا این که حتی یک کانال ی تبلیغاتی یافت می گردد که به آنها در‌پی اشاره خوا هیم کرد.

 

Rewarded Interstitials (بینابینی با محرک)

تبلیغات بینابینی دارنده جایزه نوعی از تبلیغات میباشد که به بازیکنان برای تبلیغی که به صورت اتوماتیک در یک فرصت از پیش رقم خورده در زمان بازی نشان داده می شود، مانند میان سطح های، محرک ارائه میدهد.

تفاوت اساسی میان تبلیغات بینابینی با جایزه و تبلیغات با محرک در‌این میباشد که یوزرها برای مشاهده اطلاع رسانی نیازی به مشارکت در آن ندارند و تبلیغ به طور اتومات نشان داده میشود.

در ازای، آن‌ها میتوانند تعیین نمایند که از دیدن تبلیغ انصراف دهند.

پیش از اینکه تبلیغ اکران داده خواهد شد، بازیکنان پیشنهادی را برای مشاهده اطلاع رسانی یا این که رد شدن از آن میبینند.

بینابینی‌های دارنده مشوق میتوانند به عبارتی نوع مشوق‌هایی را ارائه دهند که ویدیوهای دارنده جایزه ارائه میدهند.

این ممکن میباشد مشتمل بر ارز باطن بازی، جان مازاد یا این که بسط مرحله باشد.

 

اینک این نوع تبلیغات بیشتر در بازی های موبایلی به کار گیری می‌گردد و تنها از روش کانال AdMob گوگل ارائه میشود.

 

App Open

تبلیغات App open روشی نوآورانه برای گسترش دهندگان برای درآمدزایی از برگه اکران بار گذاری بازی میباشد.

یوزرها می توانند در هر هنگامی آن‌ها‌را ببندند.

این تبلیغات طوری تهیه میشوند که هنگامی استفاده کننده اپ‌ای را گشوده می‌نماید یا این که به آن برمی‌خواهد شد اکران داده می شوند.

تبلیغات App open فرصت بار گذاری بسیار سریع تری دارا‌هستند و دارنده یک رابط مخاطب پسند می‌باشند.

 

با این اکنون، آن‌ها فعلا صرفا از روش AdMob در دسترس می باشند.

 

 

۳ فریمورک بلندتر برای ساختن بازی‌های اندروید – راهنمای کاربردی

چند فریمورک در بازار وجود دارااست که به امداد آنان میتوانید بازی‌های اندرویدی بسازید. با وجود این همگی مورد شاید بخواهید شایسته ترین را گزینش نمائید. نرم‌افزار‌نویسان معمولاً در غایت اندروید استودیو (Android Studio) را تعیین می‌نمایند که به نسبت Eclipse گزینش بهتری استY ولی تعیین‌هایی همانند Eclipse و NetBeans هم وجود دارااست. بعضی از خصوصیت‌های کلیدی فریمورک می توانند به یک موتور بازی اندرویدی خوب باعث گردد. به خیال داشته باشید موتورهای بازیِ مطلوبِ کامپیوتر و کنسول، مدام گزینش خیر برای اندروید نیستند. در دستگاه‌های اندرویدی نیاز میباشد که به کار گیری از CPU و خاطر به طریق‌ای با صرفه پیاده خواهد شد تا روی دستگاه‌های متعدد قابل انجام باشد.

به این ترتیب، منش‌هایی که به کامپایل سریع باعث گردد، ممکن میباشد از لحاظ نرخ کادر در ثانیه (Frame Rate) هنگام انجام در دستگاه‌های اندرویدی متفاوت با گونه های روبه‌رو گردد. فریمورک‌ها ممکن میباشد تجهیزات توسعه یافته مدیر یاد، مثل pooling داخلی، داشته باشند. رئیس خاطر میتواند اجرای اپ‌ها را قابل انعطاف و جاری نماید و بازی‌کننده تجارب بهتری در هنگام بازی داشته باشد. هم اکنون به معرفی ۳ فریمورک رفیعتر در مسئله ایجاد کرد طراحی اپلیکیشن در مشهد  بازی‌های اندروید می پردازیم.

 

دوستداشتنی‌ترین موتور بازی‌سازی: Unity (یونیتی)

این روز ها، Unity یکی‌از دوستداشتنی‌ترین موتورهای بازی مجانی میباشد. شما میتوانید با لهجه‌های ++C، جاوا اسکریپت یا این که #C در Unity اپلیکیشن‌نویسی نمایید. (می توانید از لهجه‌های دیگر هم به کارگیری فرمایید البته این سه لهجه مطلوب‌ترین گویش‌های Unity می‌باشند.) ورژن دوبعدی Unity به طور بدون‌پول در چنگ شماست (در حالتی که بازی شما بیش تر از 100 هزار دلار درآمد نداشته باشد.) البته ورژن ماهر سه‌آجل Unity بدون پول وجود ندارد. این ورژن با اسم Unity 3D ورژن فوق‌العاده‌ای میباشد و کرک‌گردیده آن هم پیدا می‌گردد.

 

برای مشاهده فراگیری‌های مرتبط با ++C از این پیوند (+) و برای گویش #C از این نشانی (+) به کار گیری فرمائید.Unity 3D از چندسکویی (cross-platform) هواخواهی می‌نماید و میتوانید به یاری آن برای اندروید یا این که iOS نرم افزار‌نویسی نمایید. چندسکویی به شما این قابلیت و امکان را می دهد که یک کد را با صرف فرصت کمتر روی یک‌سری بستر پیاده‌سازی فرمائید. این فریمورک یک مغازه بهتر هم دارااست که به خواسته راحتی شما کدهای ازپیش‌‌مهیا را در خویش مکان داده میباشد.

 

یادگیری Unity پاره ای فرصت‌بر میباشد. این فریمورک منوها و آیتم‌های بسیار متعددی داراست که ممکن میباشد شما‌را سردرگم نماید و چنانچه نو‌عمل میباشید با آن ریلکس نباشید. همینطور می توانید برای تشکیل داد او‌لین بازی خودتان، از C# ،JavaScript و Boo Script به کار گیری فرمائید.

 

فریمورکی برای حرفه ای‌ها: CryEngine

در صورتی‌که دنبال نرم‌افزار‌ای توسعه یافته‌خیس از Unity می باشید که مجانی باشد، CryEngine مطلوب شماست. این بستر هم‌در حال حاضر به طور بدون پول ارائه میگردد. (مگر آنکه درآمد خیلی متعددی از بازیتان داشته باشید.)

 

 

 

لهجه نرم افزار‌نویسی اساسی در CryEngine، لهجه‌های C# ،Lua و ++C میباشند که تجربیات اپ‌نویسی شمارا بی آلایش‌خیس می‌نمایند.

 

تشکیل داد بازی‌های معمولی و جالب با GameMaker

GameMaker Studio در ایجاد کرد بازی‌های بسیار متعددی گزینه به کارگیری قرار گرفته‌میباشد، همانند Hotline Miami ،Spelunky، بازی مرموز Undertale که رمز وصدای متعددی کرد، Risk of Rain و Nuclear Throne. این ابزار در میان‌برهای متعددی برای تشکیل داد پروژه‌های دو آتی ارائه می‌نماید، به‌ویژه هنگامی که گرافیک خیلی بالایی موردنیاز نباشد.

 

 

 

یک‌سری گزینه کاربردی اساسی را درباره‌ی GameMaker در‌پی بیان میکنیم. قبل از هر چیز درصورتی که با چرخ ماوس روی کد کلیک‌اواسط نمایید، اپلیکیشن به شما علامت می دهد که آن کد چه کاربردی داراست. دوم اینکه در‌حالتی که یک تابع یا این که یک متغیر تعریف و تمجید کرده باشید، کلیک کردن روی آن نماد میدهد که آن آیتم کجا تعریف و تمجید گردیده‌است. در صورتیکه موردی که روی آن کلیک کرده‌اید مرتبط با خویش GameMaker باشد، به ورقه راهنمای نرم‌افزار هدایت میشوید.

 

نخستین از همگی شما بایستی در این باره تصور کنید که دقیقاً می خواهید به چه سبکی بازی بسازید. در حالتی‌که میخواهید بازی دوبعدی بسازید، یک مورد مجانی مثل CryEngine یا این که GameMaker چاره خیر و خوبی برای شماست. در شرایطی‌که می خواهید گرافیک سه‌آجل و صداگذاری بهتر داشته باشید، می توانید از یک فریمورک دوستداشتنی مثل Unity 3D سود بگیرید. گزینش فریمورک بدین مورد هم بستگی دارااست که میخواهید از چه زبانی برای نرم‌افزار‌نویسی استعمال فرمایید و چقدر در نرم‌افزار‌نویسی مهارت دارید.

 

 

مشکلاتی که ممکن میباشد با آن ها مواجه گردید

ممکن میباشد با یک کتابخانه فرد ثالث مواجه گردید که مایحتاج میباشد به‌روزرسانی گردد. برای مثال بعضا اشخاص متوجه گردیده‌اند که ورژن کنونی SqlDelight به یک ورژن دیرین از کتابخانه Room persistence نیاز دارااست. به این ترتیب تقاضای یک به‌روزرسانی کرده‌اند و Square ورژن به‌روز گردیده کتابخانه را عرضه نموده است. در صورتی‌که با اینگونه ایراد‌هایی مواجه شدید، هر چه زودتر از بسط‌دهنده تقاضای به‌روزرسانی بکنید، عالی میباشد. جدیدترین ورژن از Room یعنی ورژن 2.1 هم در حال حاضر مستلزم AndroidX میباشد که احتمالاً سبب ساز شود اکثری از اشخاص این ارتقاء را جاری ساختن دهند. در حین کتابت این نوشته ی علمی Facebook SDK همچنان به‌روز نشده میباشد  طراحی اپلیکیشن در مشهد و این قضیه احتمالاً برای اشخاص متعددی موجب بروز نقص‌ شود.

به‌روزرسانی پروژه به واپسین ورژن از AppCompat ممکن میباشد چندان معمولی نباشد. درین فرآیند ممکن میباشد مشکلاتی در کد شما وجود داشته باشد که از باگ‌های پیشین بر مکان باقی مانده‌اند و یا این که این ارتقاء مستلزم بعضی ویرایش‌های عمده در کد باشد. برای این مسائل می بایست از پیش اپلیکیشن‌ریزی کرده باشید.

پوشه‌های منبع از سوی Jetifier تغییر تحول نمی‌یابند و از این رو ممکن میباشد هنگام استعمال از مستندات مبتلا سردرگمی گردید.

نمی‌اقتدار مطابق ماژول Jetify کرد و از این رو این کار یک فعالیت «کلیه یا این که هیچ» روی کد شما به حساب می آید. این فرآیند احتمالاً موجب توقف فرآیند پیشرفت مداوم پروژه خواهد شد و یا مشکلاتی در طی مخلوط کدهای پیشرفت تولید نماید.

ابزار نگاشت قادر است تعلق‌های آلفا (alpha) برای مثال ConstraintLayout alpha را در کد شما درج نماید.

اندروید استودیو در ارتباط Jetifier اگاهی دارااست و خطاهایی را درین خصوص آرم میدهد. اجرای یک عملیات «Invalidate Cache and Restart» میتواند این اختلال را رفع نماید.

Jetifier کد ساخت‌و‌ساز گردیده را تغییر تحول نمی‌دهد و بدین ترتیب درین خصوص به عمل بیشتری نیاز میباشد.

بعضی از اسم‌های جایگزین به صحت نگاشت نمیشوند (که اکثر آنان به صورت عمده در کتابخانه design قرار دارا‌هستند). ابزار refactor درین مفاد شغل نخواهد کرد و کد شما کامپایل نمیشود. برای حل این اختلال می بایست به صورت دستی ایمپورت‌ها را رسیدگی نمائید. خوشبختانه این ایرادات در طول فرصت به کمترین مقدار رسیده‌اند، زیرا این ابزار به بلوغ رسیده و باگ‌ها در ابزار Reactor اصلاح میگردند.

نکته اثر گذار: قاعده اسم‌گذاری استاندارد در Jetpack به کار گیری از یک نسخه برداری از اسم بسته در خصوصیات Mavem میباشد. در جت‌پک، بسته همواره با groupid یکسان میباشد.

 

برای مثال چنانچه بدانید که اسم بسته «androidx.webkit» بوده میباشد، در این حالت این تعلق به «androidx.webkit:webkit:VERSION» نگاشت گردد.

 

حرف نهایی

از پیشین در زمینه ی تغییرات ما یحتاج ابزار مسافرت به Jetpack استحصال استحضار نمایید. سخت ترین قسمت این افزایش احتمالاً به‌روزرسانی پروژه برای به کار گیری از جدیدترین تعلق‌ها میباشد. ممکن میباشد برخی کتابخانه‌های فرد ثالث هنوز به‌روزرسانی نشده باشند. اساسی میباشد که‌این مورد ها را شناسایی کرده و از توسعه و گسترش‌دهنده تقاضا فرمایید که آنها را به‌روزرسانی نماید.

 

چه طور یک کتابخانه اندروید در React Native بسازیم؟ – راهنمای جامع توسعه یافته

در‌صورتی‌که یک گسترش‌دهنده جاوا اسکریپت باشید و از شما منظور گردد که در قسمت native در فریمورک React Native عمیق گردید، احتمالاً با مشکلاتی مواجه خواهید شد. ما درین نوشته با اکران یک نحوه سهل و آسان برای ساخت و استعمال از کدهای native که میتوانند یک SDK جاوا را به صورت یک کتابخانه کپسوله‌سازی نمایند، نشانه میدهیم که‌این شغل به هیچ عنوان مشقت بار وجود ندارد. مستندات فعال‌سازی و اجرای کدهای native در فریمورک React Native به طور کاملً اثرگذار میباشد. با این وجود گرد هم آوردن کلیه این نصیب‌های گوناگون به طور یک کتابخانه کارآمد، میتواند کاری بحران‌برانگیز و مجال‌بر باشد.

به همین استدلال این ریپازیتوری گیت‌هاب (+) برای یاری به فعال‌سازی و اجرای موردها ما یحتاج برای توسعه و گسترش کتابخانه فراهم گردیده‌است که مشمول موردها پایین میباشد:

 

اجرای یک Promise در جاوا از یک نرم افزار React Native و عوض کردن شرایط بر مبنای سود.

اجرای یک سیاق در جاوا و گوش دادن به یک callback برای جواب (DeviceEventEmitter). این حالت مشابه رفتاری میباشد که هنگام پوشش SDK-های فرد ثالث نیاز داریم.

آزمایش کردن با Jest.

فضا پیشرفت سریع با یک نرم افزار آزمایش.

شایسته ترین منش‌ها از react-native-create-bridge و react-native-create-library.

شایسته ترین شیوه برای ارتقا سرعت پیشرفت یک کتابخانه، این میباشد که آغاز بدین عمل بکنیم. براین اساس پیرو به توضیح نحوه ساخت boilerplate می پردازیم. کد انتهای هر مرحله را میتوانید در‌این ریپو (+) پایین «STEP_NUMBER» ببینید.

 

قدم اولیه – جاوا اسکریپت و ساختار کتابخانه

قبل از هر چیز خوب میباشد تحقیق کنیم که آیا حقیقتاً به یک کتابخانه نیاز داریم یا این که خیر. در شرایطی‌که می خواهید وسعت پایینی از کد native را که رابطه تنگاتنگی با نرم افزار شما دارااست تولید نمائید، سریع‌ترین و شایسته ترین طرز ساخت یک native درون نرم افزار میباشد. به این مراد react-native-create-bridge نقطه آغاز بسیار خیر و خوبی به حساب میآید. ما قصد داریم از کدی که پیرو معرفی خوا هیم کرد به کار گیری کنیم. در صورتی درین خصوص در گیر تردید می باشید، می توانید از همین مسیر فعالیت را استارت فرمایید و از قدم‌های آتی این نوشته الهام گرفته و به رفع خطاها بپردازید. زیرا تبدیل یک ماژول به کتابخانه شغل دشواری وجود ندارد.

 

 

کلیک فرمائید

ما قصد داریم یک کتابخانه جدا از هم تولید کنیم که بتوان در نرم افزار‌های گوناگون از آن به کار گرفت و به احتمال بالا مقادیر بالایی از یک SDK نیتیو را نیز مشتمل بر میگردد. برای مثال یک SDK از سوی مشقت بار‌افزار سفارشی اندروید ارائه میگردد.

 

فعالیت خویش را با ابزار سفارش گردیده از سوی مستندات ری‌اکت نیتیو (+) استارت میکنیم:

 

$ npm install -g react-native-create-library

$ react-native-create-library TestLib

بنابراین مبنا قابل قبولی برای کتابخانه به دست می آوریم، با این وجود، شاید همچنان شم فرمایید که درباره‌ی کیفیت گرد هم آوردن این قسمت‌ها سردرگم میباشید. برای این که‌این مورد پر‌نور گردد، در پی این مرحله قصد داریم روی ساختار کد کتابخانه خویش متمرکز گردیده و یک نرم افزار مثال برای آزمایش ساخت‌و‌ساز کنیم.

 

نرم افزار مثال

ابتدا می بایست یک سری عمل مدیریتی اعمال دهیم. یک فایل به اسم library تولید کرده و کلیه محتوای فایل TestLib را به آن جابجایی میدهیم. بعد از آن فرمان react-native init ExampleApp را برای آزمایش کردن نرم افزار خویش انجام میکنیم.

 

فعلا قادر خواهیم بود کیفیت استعمال از کتابخانه خویش را با کارایی برای تصاحب کردن پاره ای از آن تمجید کنیم. تغییراتی که بایستی در App.js ساخت‌و‌ساز خواهد شد را به دنبال مشاهده میکنید:

 

import RNTest from 'react-native-test-lib’  - کتابخانه ما

state – برای حفظ جواب خالص از کد نیتیو ما.

()getNativeResult که یک تابع ناهمگام میباشد و آغاز state.nativeResult را به طور loading… تهیه و تنظیم می‌نماید و درپی به طور یک اشتباه با پاسخی از Promise به اسم ()RNTest.getValaue انتخاب میشود.

ما در JSX خویش مقدار this.state.nativeResult اکران داده و یک دکمه برای فراخوانی ()getNativeResult اضافه می کنیم.

همینطور می بایست package.json خویش را بازنویسی کنیم تا دربرگیرنده کتابخانه ما که هم فعلا در App.js ایمپورت کردیم باشد و هم پا با آن یک شیوه برای به‌روزرسانی این کتابخانه در هنگام ساخت‌و‌ساز تغییرات داشته باشیم. در‌پی اسکریپت updateLib ماژول‌های گره را حذف کرده و کش را تمیز می‌نماید. آن‌گاه بسته‌های ما مجدداً نصب گردیده و React Native packager استارت میگردد.

 

DEPENDENCY: "react-native-test-lib": "../library"

 

SCRIPT: “updateLib”: “rm -rf node_modules/ && yarn --reset-cache && yarn start”

ولی می‌قدرت این شرایط را فارغ از نیاز به حذف همگی node_modules نیز باصرفه‌سازی کرد. همینطور قابل ذکر میباشد که شما بایستی چنانچه که کد نیتیو تغییر‌و تحول یابد، نرم افزار خویش را rebuild کرده و نصب نمایید.

 

ساخت چارچوب کتابخانه

غرض مهم ما این میباشد که لایه‌های به طور کاملً تعریف و تمجید گردیده‌ای از انتزاع را در تک تک مسیر از Native تا جاوا اسکریپت ساخت‌و‌ساز کنیم. این ساختار نیازمند تأیید این حیث میباشد که تایپ کردن جاوا اسکریپت به کدنویسی جاوا ترجیح دارااست.

 

با در حیث داشتن این قاعده یک فولدر testBridge ساخت و ساز میکنیم که مشمول کلیه کدهای جاوا اسکریپت میباشد.

 

> testBridge

> __tests__ -> Will contain our tests

> bridgeOperations -> Operations available in native

getValue.js -> Calls the getValue native code

index.js -> Defines the bridge and exports operations

> library -> Contains the features of our library

index.js -> Crafts the library API

index.js -> exports our library to the world ?

در صورتیکه توضیح کد فوق را از آخر شروع کنیم، testBridge/bridgeOperations/index یک بریج تمجید می‌نماید که گزینه به کار گیری قرار میدهیم. در این باره NativeModules.RNTestLib اسم بریج میباشد و آن را به تمامی bridgeOperation-ها (مانند getValue) ارسال میکنیم. این‌ها متدهای جاوا میباشند که هریک در فولدر خویش تعریف و تمجید گردیده‌اند. دو برهان برای این مورد وجود دارااست: ابتدا این که قصد داریم از بضاعت مشابه سای بریج برای آزمایش کردن استعمال کنیم و دوم این که نظارت می کنیم در حالتی‌که کد نیتیو متبوع غامض باشد و عملیات به تطهیر نیاز داشته باشد چه فیس می دهد. برای مثال فرض نمائید یک روال جاوا که سیاق callback مجزایی داراست را اعمال کنیم و از DeviceEventEmitter برای ارسال مقدار callback منفعت بگیریم. در‌این‌صورت مطمئناً بسیار خوب میباشد کد کتابخانه یک promise اخذ نماید و با مکانیسم درونی کد نیتیو و emmiter روی داد، رمز و فعالیت نداشته باشد.

 

در‌پی یک API که در testBridge/library/index ساخته شده است را اکسپورت می کنیم و این فولدر ممکن میباشد مشتمل بر تعدادی پوشه باشد که خصوصیت‌های کتابخانه ما مانند الحاق یک سری bridgeOperations به API منزه را ارائه می‌نمایند. از جمله فرض نمایید می خواهید کتابخانه شما یک تابع connect را اکسپورت نماید؛ ولی میخواهید این عمل در دو bridgeOperation به اسم‌های checkPermission و connect جاری ساختن گردد. این به عبارتی جایی میباشد که پوشه‌های اجرایی این عملیات در آن قرار دارا‌هستند. این شرایط در نمودار پایین عده‌بندی گردیده است:

 

 

 

آن چه دراین مکان ساخت کرده‌ایم، سطح های مشخصی از انتزاع از کد نیتیو میباشد. bridgeOperations/ بایستی کارکرد درونی کد نیتیو مارا شعور نماید تا بتواند رابط منزه جاوا اسکریپت را اکسپورت نماید؛ البته library/ جایی میباشد که خصوصیت‌هایی از bridgeOperations ساخت‌و‌ساز می شوند تا API نرم افزار ما آیتم به کار گیری قرار دهد.

 

فعلا شایسته ترین فرصت برای رسیدگی ساختار ماژول و شناخت بی نقص با آن میباشد. شما می توانید نرم افزار مثال را ایفا فرمایید، دکمه را فشار دهید و چشم به راه پاسخی از promise ما به اسم bridgeOperations/getValue.js باشید. همگی چیزهایی که تا این جا نظارت کردیم در شاخه STEP-ONE کد منبع ما قابل مشاهده میباشد.

 

 

ساخت‌و‌ساز یک اپلیکیشن با جنگو

در قسمت های پیشین متد تشکیل داد پروژه جنگو را دیدیم.

حالا درین سوژه باطن پروژه تولید گردیده نرم افزار  طراحی اپلیکیشن در مشهد ساخت میکنیم.

 

اپلیکیشن جنگو از پروژه و نرم‌افزار درست شده میباشد ، همینطور یک دایرکتوری محور خود کار برای نرم افزار ساخت می نماید، براین اساس ما می‌توانیم به مکان ساخت دایرکتوری های نرم افزار ،

روی تایپ کردن کد (business logic) تمرکز کنیم.

 

تفاوت میان پروژه و نرم افزار درین میباشد که یک پروژه گروه ای از فولدر های تنظیمات و نرم‌افزار ها میباشد در حالی که اپ یک نرم‌افزار اینترنت میباشد که برای اجرای business logic درج شده میباشد.

 

برای تشکیل داد نرم افزار خواهیم توانست از فرمان ذیل به کار گیری کنیم.

 

$ python3 manage.py startapp appname

COPY

نمونه :

 

$ python3 manage.py startapp myapp

COPY

 

ساختار دایرکتوری نرم افزار ساخت‌و‌ساز گردیده را ملاحظه کنید ، مشتمل بر فولدر migrations برای ذخیره پوشه های migrations  و سبک برای تایپ کردن business logic میباشد.

 

در صدر ، همگی فولدر‌ها خالی میباشند، هیچ کدی در دسترس وجود ندارد ، البته خواهیم توانست از آن ها برای پیاده‌سازی business logic مبتنی بر الگوی پیاده سازی MVC استعمال کنیم.

 

برای اجرای این اپ، می بایست تغییرات مهمی تولید کنیم که پیام hello world را در مرورگر اکران میدهد.

 

پوشه views.py را در هر ویرایشگر متنی گشوده نمائید و کد داده گردیده را روی آن بنویسید و همین شغل را برای فولدر urls.py نیز ایفا دهید.

 

// views.py

 

from django.shortcuts import render

 

# Create your views here.

from django.http import HttpResponse

 

def hello(request):

return HttpResponse("

Hello, Welcome to Django!

")

COPY

// urls.py

 

from django.contrib import admin

from django.urls import path

from myapp import views

 

urlpatterns = [

path('admin/', admin.site.urls),

path('hello/', views.hello),

]

COPY

ما در دو فولدر اپ تغییراتی ساخت کرده ایم.

حالا بیایید it را با به کار گیری از امر ذیل اعمال کنیم.

این فرمان سرور را در پورت 8000 فعال‌سازی می نماید.

 

اجرای نرم افزار

 

$ python3 manage.py runserver

COPY

 

هر مرورگر اینترنت را گشوده فرمائید و URL localhost:8000/hello را وارد نمایید. خروجی ذیل را آرم می‌دهد.

 

 

معماری MVT

MVT (Model View Template) یک الگوی پیاده سازی اپ میباشد.

این موسسه ای از سه مؤلفه اساسی Model View و Template میباشد.

در بنا شده در این معماری سبک به رئیس مقر داده یاری می نماید.

این یک لایه دسترسی به داده میباشد که اطلاعات را رئیس می نماید.

 

پوسته یک لایه ارائه میباشد که قسمت رابط کاربری را کاملا مدیر می نماید.

 

View برای اجرای منطق تجاری و تعامل با یک سبک برای جابجایی اطلاعات و ارائه یک سرمشق به کارگیری میشود.

 

جنگو اگرچه از الگوی MVC تقلید می نماید، ولی قراردادهای خویش را نگهداری می نماید.

به این ترتیب، در اختیار گرفتن بوسیله خویش چارچوب ایفا میشود.

 

کنترلر غیروابسته ای نیست و اپ بدون نقص بر پایه ی Model View و Template میباشد.

به همین برهان میباشد که به آن نرم‌افزار MVT می‌گویند.

 

نمودار ذیل را مشاهده کنید که جریان در اختیار گرفتن مطابق MVT را نماد می‌دهد.

 

 

در اینجا، مخاطب درخواست یک منبع برای جنگو می نماید، جنگو تحت عنوان یک در دست گرفتن کننده عمل می نماید و منبع مو جود در URL را تحقیق می نماید.

در صورتی‌که URL نقشه میدهد ، نمایی نامیده می‌گردد که با سبک و پوسته تعامل داراست، یک سرمشق را ارائه می‌نماید.

 

جنگو به مخاطب جواب میدهد و یک سر مشق را تحت عنوان جواب ارسال می نماید.

 

 

کدنویسی جاوا در پلتفرم اندروید – نصیب اولیه

سیستم‌برهان اندروید (Android)، یکی دوست داستنی‌ترین سیستم‌دلیل‌های گوشی میباشد. برای اپلیکیشن‌نویسی اپلیکیشن‌های اندرویدی می‌اقتدار از تعداد متعددی از گویش‌های نرم افزار‌نویسی به کار گرفت. با این درحال حاضر، گوگل (Google) بسط‌دهندگان را به به کارگیری از گویش جاوا تشویق می‌نماید. اگرچه، گویش نرم افزار‌نویسی جاوا آیتم دعوا درین نوشته‌ی‌علمی، دقیقاً شبیه با گویش جاوا در دیگر پلتفرم‌ها وجود ندارد. در اینجا، یکسری تفاوت‌های دقیق و خصوصیت‌های متفاوتی وجود دارااست که یادگیری آن ها برای یک گسترش‌دهنده اندروید بسیار اصلی میباشد.

در‌این نوشته‌ی‌علمی، ما به معرفی اجمالی کاربرد لهجه اپ‌نویسی جاوا در دنیای اندروید و خصوصیت‌های آن میپردازیم. در راستای مطالب این نوشته‌ی‌علمی، شما با مطالب تحت نیز  طراحی اپلیکیشن در مشهد آشنا خواهید شد:

 

تفاوت‌های جانور میان یک اپلیکیشن اندرویدی با یک نرم‌افزار جاوا در کامپیوتر

طریق استعمال از نرم‌افزار‌نویسی شیءگرا (Object Oriented Programming - OOP) برای اندروید

تعریف و تمجید رابط کاربری جاوا و به کارگیری از آن برای رابطه با قسمت‌های دیگر یک نرم‌افزار

تمجید لبه‌نگاری و کیفیت همت آن ها برای ارائه داده ها مازاد درخصوص نصیب‌های دیگر یک نرم‌افزار

شعور مطالب ارائه‌گردیده در‌این نوشته‌ی علمی، نیاز به شناخت با دستکم یک گویش اپلیکیشن‌نویسی شیءگرا دارااست. با این‌که‌این فرمان تماماً ضروری وجود ندارد البته موجب ادراک خوب مفاهیم مشاجره گردیده می گردد.

 

جاوا و اندروید

نکته دیدنی درخصوص اندروید این میباشد که‌این پلتفرم از «جاوای محض» به کارگیری نمی‌نماید. شاید این مورد مقداری تعجب آور به لحاظ رسد چون در شرایطی که شما کدهای یک نرم‌افزار کهن جاوا را با یک اپلیکیشن شبیه اندرویدی مقایسه فرمایید، یافت کردن تفاوت‌های در بین این دو مشقت بار خواهد بود. با اینکه کدنویسی و گسترش یک نرم افزار اندرویدی به گونه ای شبیه با بسط جاوا میباشد، تشابه‌های جانور، در هنگام «کامپایل» (Compile) و اجرای نرم افزار ناگهان از دربین خواهد رفت. از این‌رو، ادله مهم مواجه با یک دور و بر ناشناخته در هنگام فعالیت با اندروید، طرز مدیر اپلیکیشن‌های اندرویدی در طی روند کامپایل کردن میباشد.

 

 

کلیک فرمایید

خصوصیت جالب و مهم جاوا، امکان «یک توشه کدنویسی فرمایید، همگی‌جا جاری ساختن نمائید» در آن میباشد. این گویش نرم‌افزار‌نویسی، تحت عنوان خط مش‌حلی برای پروسه هزینه‌بر تبدیل قابل انعطاف‌افزارهای متعدد از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر ارائه گردیده‌است. این امکان شگفت‌انگیز در مهندسی نرم افزار، به لطف شیوه روند کامپایل یک اپ جاوا قابلیت و امکان‌پذیر شد میباشد.

 

در زمان مراحل کامپایل در بخش اعظمی از گویش‌های اپ‌نویسی، کامپایلر (Compiler) به اپلیکیشن متصل گردیده و آن را با صرفه می‌نماید. بعد از آن، اپلیکیشن به کد ماشین تبدیل میشود. کد ماشین، به دسته‌ای از امر‌هایی گفته میشود که یک کامپیوتر کارکشته به درک و اجرای آن ها در هنگام اجرای اپلیکیشن میباشد. اجرای کد ماشین سرعت بالایی دارااست البته به جهت مد لحاظ قرار دادن پلتفرم اجرای نرم‌افزار، دارنده محدودیت میباشد. در شرایطی‌که تا به اکنون اندیشه کرده‌اید که چرا یک اپ نوشته‌گردیده برای پلتفرم IOS در سیستم‌استدلال ویندوز ایفا نمیشود، این دستور یک کدام از دلایل آن میباشد.

 

در طرف مقابل، جاوا کوشش متفاوتی دارااست. جدای از قابلیت و امکان تبدیل یک نرم افزار به کد ماشین، کامپایلر جاوا، یک نرم‌افزار را به حد واسطی به اسم «بایت‌کد» (Bytecode) تبدیل می‌نماید. این شغل سبب ساز ساخت‌و‌ساز یکسری دستور‌های شبیه با کد ماشین می‌گردد؛ با این تفاوت که به مکان اعمال در یک معماری معلوم، ایفا در یک ماشین مجازی (Virtual Machine) در لحاظ گرفته می‌گردد.

 

استعمال از ماشین مجازی بدان معناست که تا فرصت احضار شدن و تعبیروتفسیر امر‌های بایت‌کد، اپ در پلتفرم صاحب خانه خویش به صدق جاری ساختن گردیده و سازش با پلتفرم‌های دیگر نیز ضمانت میگردد. به همین استدلال، هنگامی که نرم افزار (Java Runtime Environment) را در کامپیوتر خویش نداشته باشید، بخش اعظمی از اپ‌های جاوا از شما درخواست می‌نمایند که آن را دانلود و نصب فرمایید. JRE، ماشین مجازی پیش‌فرض برای بخش اعظمی از پلتفرم‌ها میباشد.

 

کدنویسی جاوا برای پلتفرم اندروید مختلف میباشد

 

 

کامپایل کردن یک اپلیکیشن برای اندروید، مسیری شبیه با تبدیل پوشه‌های جاوا به بایت‌کد را دنبال می‌نماید. وقتی که اپلیکیشن (متشکل از بایت‌کد) بر روی یک دستگاه نصب میگردد، مرحله دوم کامپایل در زمان روند نصب فیس می دهد. بایت‌کد نرم‌افزار به کد ماشین باصرفه‌گردیده برای دستگاه اندرویدی تبدیل میشود و سعی مجال اجرای نرم افزار را بهبود میبخشد. این مراحل با تیتر «کامپایل جلوتر از فرصت» یا این که (Ahead of Time - AOT) شناخته و قابلیت و امکان آن بوسیله «ماشین مجازی اندروید» (Android Runtime) مهیا گردیده است. معنا AOT، در اکثری از لهجه‌های اپلیکیشن‌نویسی گزینه به کار گیری قرار می گیرد.

 

کلیک نمائید

کامپایل AOT، فقط در اندروید KitKat (ورژن 4.4) و ورژن‌های فراتر قابل مشاهده میباشد البته امکان سازش با ورژن‌های قبلی را نیز ارائه می‌نماید. ورژن‌های ابتدایی اندروید از یک ماشین مجازی دیگر با تیتر «Dalvik» استعمال می‌کردند. Dalvik نیز مانند ART، با تولید تغییر‌و تحول و تبدیل بایت‌کد جاوا، آنها را به صورت خاصی تبدیل می کرد. این تغییرات متفاوت سود‌وری، به خواسته باصرفه‌سازی نرم‌افزار (اپلیکیشن‌های دستگاه‌های اندرویدی معدود قدرتی که برای Dalvik پیاده سازی گردیده بودند) شکل می‌گرفت.

 

اگرچه، Dalvik برخلاف ART، بایت‌کد را تا مجال اجرای اپ به کد ماشین تبدیل نمیکرد. به‌این مراد، از رویکردی با تیتر «کامپایل درجا» (Just in Time - JIT) به کار گیری می شد. این روند بسیار مشابه به فرآیندی میباشد که دور و بر‌های مجازی جاوا در یک کامپیوتر به کارگیری می‌نمایند. هنگامی که قابلیت و امکان پروفایل کردن نرم افزار در طی اجرای آن، برای مقادیر معمول آیتم به کار گیری از بایت‌کد Dalvik مهیا شد، کوشش اندروید Froyo (ورژن 2.2) بهبود یافت. آنگاه این دستور‌ها به وسیله Dalvik به صورت همیشگی به کد ماشین تبدیل شدند تا سرعت نرم‌افزار ارتقا یابد. دقت داشته باشید که کامپایل بر اساس ردیابی (Trace Based) در JIT، فقط مختص به جاوا وجود ندارد.

 

در شکل به کارگیری از هرکدام طریق‌های کامپایل نرم‌افزار اندروید، تبدیل و تغییر و تحول بایت‌کد میباشد که منجر تفاوت کدنویسی اندروید و کدنویسی جاوای محض میشود. تغییرات بایت‌کد موجب محدودیت در امکان تبدیل و جابجایی نرم افزار میشود. در فیض، این فرمان شعار «یک توشه کدنویسی نمایید، کلیه جا اعمال فرمائید» را نفی می‌نماید. یک کدام از دیگر از اختلافات دربین اندروید و جاوا، دسترسی به کتابخانه‌های استاندارد میباشد. جاوا، قابلیت و امکان تبدیل و جابجایی بسیار بالایی داراست. ادله این دستور، اتکای جاوا بر گروه‌ای از کتابخانه‌های استانداردشده‌ای میباشد که میتوانند در پلتفرم‌های مختلفی به کارگیری شوند. برای مثال، می‌اقتدار از کتابخانه‌های کانال و رابط استفاده کننده «UI» اسم موفقیت. در واقع، اندروید زیرمجموعه‌ای از قابلیت و امکان‌های جاوا را مهیا می‌نماید و هر چیزی که در اندروید مهیا گردد، صرفا برای اندروید قابل به کارگیری میباشد.

 

 

تولید یک صحنه متحرک (Motion Scene)

ممکن میباشد متوجه گردیده باشید که در طول تعریف و تمجید لی‌آوت هیچ قیدی به ویجت ImageView اضافه نکردیم. استدلال این دستور آن میباشد که به مکان آن می خواهیم یک صحنه متحرک (Motion Scene) اضافه کنیم. صحنه متحرک یک فولدر XML میباشد که مشمول جزییاتی در خصوص انیمیشنی میباشد که  طراحی اپلیکیشن در مشهد می خواهیم با ویجت MotionLayout بسازیم.

 

 

کلیک نمایید

برای ساخت یک صحنه متحرک نو آغاز یک پوشه منابع XML می سازیم و آن را به عنصر MotionScene اضافه می کنیم.

 

?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>

xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"

xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto">

 

 

هر صحنه متحرک مشتمل بر عنصرها ConstraintSet میباشد که قیودی که می بایست در ویجت تحت عنوان نقاط گوناگون برنامه کودک استعمال شود را معین می‌نماید. فولدر‌های صحنه متحرک معمولاً مشتمل بر دو دسته قیود می‌باشند: یک مجموعه برای شروع برنامه خردسالان و دیگری برای نقطه پايان آن.

 

کد پایین به شما علامت میدهد چطور میتوانید دو تیم قیود برای امداد به تکان دادن ویجت ImageView از سوی ویجت MotionLayout از کناره راست-ذیل به کناره بالا-چپ کاغذ گزینه به کارگیری قرار دهید:

 

 

app:layout_constraintBottom_toBottomOf="parent"

app:layout_constraintRight_toRightOf="parent"

android:layout_width="60dp"

android:layout_height="60dp"

/>

 

 

app:layout_constraintTop_toTopOf="parent"

app:layout_constraintLeft_toLeftOf="parent"

android:layout_width="60dp"

android:layout_height="60dp"

/>

 

دقت داشته باشید که هر عنصر ConstraintSet بایستی همواره هم شرایط مناسب و معادل مناسب را مشخص و معلوم نماید. این فرمان اصلی میباشد چون سبب ساز دستکاری هر سیرتکامل داده ها قبل رقم خورده برای لی‌آوت می‌گردد.

 

 

 

برای یاری به MotionLayout در جهت فهم این که کدام تیم قیود بایستی استعمال شوند در پی یک عنصر Transition ساخت میکنیم. با به کارگیری از خصوصیاتی با اسم‌های constraintSetStart و constraintSetEnd می توانید گزینش فرمایید که کدام تیم می بایست آغاز و کدام یک بعد از آن آیتم استعمال قرار گیرند. عنصر Transition همینطور قابلیت و امکان انتخاب دوران برنامه کودکان را آماده می‌نماید.

 

 

 

 

android:id="@+id/my_transition"

app:constraintSetStart="@+id/starting_set"

app:constraintSetEnd="@+id/ending_set"

app:duration="2000">

 

درین فرصت صحنه متحرک بدون نقص گردیده است. با این وجود ویجت MotionLayout همچنان از آن بی‌استحضار میباشد. براین اساس بایستی به فولدر XML بازگردیم و یک ویژگی layoutDescription به ویجت اضافه نماییم و مقدار آن را موازی اسم پوشه MotionScene گزینش کنیم.

 

در حالتی‌که اسم پوشه MotionScene به طور my_scene.xml باشد، ویجت MotionLayout بایستی ظاهری مانند پایین داشته باشد:

 

xmlns:android="http://schemas.android.com/apk/res/android"

xmlns:app="http://schemas.android.com/apk/res-auto"

xmlns:tools="http://schemas.android.com/tools"

android:layout_width="match_parent"

android:layout_height="match_parent"

app:layoutDescription="@xml/my_scene"

android:id="@+id/motion_container">

...

 

 

یادگرفتن اجرای اولی نرم افزار اندروید روی دستگاهی حقیقی وواقعی یا این که روی همانندساز

تا اینجا اولی پروژه انجام یافته و او‌لین نرم افزار اندروید ایجاد شده است. قسمت کدنویسی به اتمام رسیده و فعلا بایستی پروژه را اعمال کرد و ما یحتاج میباشد سنجیده شود آیا نرم افزار به صحت انجام می گردد و پروژه به نیکی عمل می‌نماید یا این که نه؟ درپی شیوه، اجرای نرم افزار تشکیل‌شده آغاز روی دستگاه حقیقی  طراحی اپلیکیشن در مشهد و واقعی و آن‌گاه روی «همانندساز» (Emulator) تفصیل داده شد‌ه‌است.

 

 

 

 

 

اجرای نرم افزار اندرویدی روی دستگاه حقیقی

برای اجرا این عمل بایستی فرایند پایین را به ترتیب جاری ساختن اعطا کرد:

 

آغاز بایستی دستگاه اندرویدی مربوطه را با به کار گیری از یک کابل USB به سیستم وصل کرد. بعد از آن در شکل استعمال از سیستم ادله ویندوز، می بایست درایور USB سازگار با آن دستگاه نصب گردد.

فعلا مورد نیاز میباشد طبق فرآیند پایین به بخش پیکربندی پیشرفت دهنده (Developer Options) در درستگاه اندرویدی رفت و مورد Enable USB Debugging‌ را فعال کرد:

مراجعه به نرم افزار پیکربندی (Settings) در دستگاه اندرویدی

در‌صورتی‌که دستگاه مربوطه از اندروید ۸ با ورژن فراتر به کارگیری می‌نماید، بایستی مورد System را گزینش کرد. در غیر این شکل به گام‌بعدی بروید.

به نصیب تحت برگه اسکرول فرمائید و آن گاه می بایست مورد «درباره دستگاه» (About Phone) را گزینش کرد.

بایستی گشوده هم به تحت‌ترین نصیب ورقه اسکرول کرد و ۷ توشه روی مورد Build Number ضربه زد.

اکنون می بایست به شیت قبلی برگشت و مجدد به زیر‌ترین بخش اسکرول کرد و روی آیتم «پیکربندی پیشرفت دهندگان» (Developer options) ضربه زد.

در پنجره مرتبط با پیکربندی پیشرفت دهندگان ، بایستی به سمت ذیل تا وقتی اسکرول کرد که آیتم «USB debugging» را پیدا کنیم.

اکنون می بایست در اندروید استودیو نرم افزار خویش را از بخش منوی Run یا این که «تنظیمات عیب‌یابی» (Debug Configuration) در نوار ابزار گزینش کرد.

در نوار ابزار اکنون می بایست روی آیتم Run کلیک گردد و براین اساس می بایست بتوان عبارت «Hello World» را در خروجی مشاهده کرد که در نرم افزار درست شده روی دستگاه مربوطه ظواهر گردیده‌است.

 

اجرای نرم افزار اندرویدی خویش روی همانندساز

می‌قدرت فی مابین تعداد متعددی از شایسته ترین همانندسازهای جانور یک کدام از را تعیین کرد. برای نصب اکثر همانندسازها در اندروید استودیو می‌اقتدار از قدم‌های تحت به کار گرفت:

 

آغاز بایستی در اندروید استودیو یک دستگاه مجازی اندروید را معین کرد که به آن «Android Virtual Device» یا این که به اختصار «AVD» می گویند. در همانندساز از این AVD به کار گیری می‌گردد تا بتواند نرم افزار مربوطه را نصب و اعمال نماید.

در نوار ابزار بایستی نرم افزار خویش را از منوی کشویی «Run/Debug Configurations» گزینش کرد.

از منوی کشویی دستگاه غرض نیز بایستی آن AVD که قصد اجرای نرم افزار روی آن وجود داراست را تعیین کرد.

بایستی Run را کلیک کرد. اندروید استودیو نرم افزار را روی AVD نصب و همانندساز را انجام می‌نماید. بنابراین می‌قدرت عبارت «Hello World» را رویت کرد که در باطن نرم افزار نشانه داده می گردد.

 

۷. آغاز اعمال پروژه های خرد

بعد از آنکه درکی اصلی و ابتدایی از پلتفرم اندروید و ابزارهای رایج آن برای پیشرفت و تشکیل داد نرم افزار بدست آمد، مدد کردن به پروژه‌های متن‌گشوده نحوه نیکی برای عملی کردن علم خویش و اعمال تمرین میباشد. اگرچه، می بایست بدین نکته دقت داشت که در بالا خوب میباشد تحت عنوان یک شخص نو‌فعالیت از پروژه‌های خرد آغاز و فرایند گسترش خویش را به آرامی البته به طور مقصود‌دار خاطر نشان نمود تا در غایت بتوان شغل روی پروژه‌های بلندمرتبه‌خیس را استارت کرد.

 

همینطور با ایفا پروژه‌های متن‌گشوده می‌اقتدار با اشخاص هم‌سطح خویش و با بقیه فعالان جامعه برنامه نویس ها اندروید نیز تعامل داشت و از این‌راه زمان‌هایی طلایی بدست آورد.

 

می‌قدرت گستره‌ای از پروژه‌های متعدد را در گیت‌هاب پیدا کرد که اکثرشان متن‌گشوده میباشند و برای مردم در دسترس‌اند. این پروژه‌ها اشکال مختلفی دارا هستند، برای مثالً مي‌اقتدار پروژه‌های عیب‌یابی (رفع باگ)، مرور یک پروژه و بقیه مفاد را اسم پیروزی.

 

 

 

کلیک فرمایید

۸. ایجاد کرد و اکران پرتفوی اندروید و توزیع پروژه خویش

بعداز آنکه مهارت موردنیاز درباره‌ی عمل با بسته‌های اندروید (Android Packages) بدست آمد، فعالیت روی تعدادی پروژه خرد به اتمام رسید و شخص یک نرم افزار اندروید کل و کمال را با یاری علم و تجربیات بدست آمده از ایفا پروژه‌های متعدد متن‌گشوده ساخت، قدم تبارک آتی این میباشد که شخص نرم افزار اندروید خویش را توزیع نماید و آن را در معرض استعمال مردم قرار دهد. در واقع از روش پیاده سازی، تشکیل داد و نشر یک نرم افزار مثال می‌قدرت به تمرین بیشتر و تقویت مهارت‌های نرم‌افزار نویسی اندروید خویش پرداخت. شیوه‌های مختلفی وجود دارا هستند که با به کار گیری از آنان می‌اقتدار این شغل را جاری ساختن بخشید.

 

از جملهً می‌قدرت از روش بازار قانونی اندروید مبادرت کرد یا این که نرم افزار تشکیل شده را در اینترنت‌وبسایت خویش قرار اعطا کرد و همینطور می‌اقتدار از منش اینترنت‌تارنما‌های فرد ثالث جنس خویش را به دست یوزرها رساند. در حالتی که که قصد تکثیر نرم افزار خویش از روش بازار قانونی اندروید وجود داشته باشد، موردنیاز میباشد شخص تحت عنوان یک توسعه و گسترش دهنده قانونی اندروید تصویب‌اسم و پولی را پرداخت نماید که ولی این هزینه فقط یک توشه برای مدام صرف میشود.

 

 

Dagger 2 در اندروید (نصیب اولیه) – راهنمای توسعه یافته

Dagger یک زمینه متناقض در جامعه اندروید محسوب میشود. دعوا‌های و پیکار‌های بی‌شماری پیرامون آن صورت گرفته میباشد و اکثری از اشخاص بارها نظرخود را در باب آن تغییر تحول داده‌اند. اکثر وقت ها نرم افزار‌نویس‌ها سوابق‌ای از پیشرفت دهندگی دارا هستند که در آن تزریق تعلق کاری سهل وآسان به حساب می‌آید و از این رو تایید ابهام Dagger به فرصت بیشتری نیاز دارااست که در اکثر زمان ها موردها بسیار بیشتر از مقدار گزینه انتظار میباشد.

امروزه ما در کاتلین با جایگزین‌های جذابی مانند Koin یا این که Kodein مواجه هستیم و برخی اشخاص در‌این مسیر تکان می‌نمایند. با این حالا شاید اطلاق کلمه جایگزین برای این مفاد صحیح نباشد، چون آن ها بیشتر خدمت یاب (service locator) میباشند تا یک تزریق کننده طراحی اپلیکیشن در مشهد  حقیقی وواقعی تعلق.

 

البته در غایت می توانیم توافق کنیم که با وجود کلیه علاقه و تنفری که در زمینه‌ی Dagger وجود داراست، Dagger یک کتابخانه کارکشته و طریق سفارش گردیده قانونی برای تزریق تعلق در نرم افزار‌های اندروید میباشد.

 

با در حیث اعلام کردن حقیقت فوق متوجه می‌شویم که طرز‌های بسیار مختلفی چهت نیل به هدف ها شبیه از روش Dagger وجود دارا هستند که بعضا از آنها بسیار غامض محسوب می شوند. ما درین نوشته به رسیدگی رویکردهای متفاوت پرداخته و طرز مطلوب را به شما توضیح می دهیم.

 

یک سری پیشنهاد کلی

در زمینه‌ی همگی کلاس‌هایی که می‌نویسید از «تزریق ساختار» (Construction Injection) استعمال فرمائید.

به مکان کامپوننت‌های فرعی، حوزه تعریف و تمجید (Scope) را با به کارگیری از ViewModel در اختیار گرفتن فرمائید.

وجود dagger-android را فراموش نمائید.

دیباچه

در‌این نوشته‌ی علمی فرض می کنیم که شما پیش از اینً تجربیاتی با Dagger داشته‌اید. در شرایطی‌که اینگونه وجود ندارد، سفارش می کنیم پیش از بازرسی ادامه این نوشته‌ی علمی به بعضا راهنماهای جانور در این باره مراجعه نمایید. همینطور تمامی مواقعی که در‌این نوشته مطرح میشوند در یک نرم افزار معمولی در‌این نشانی (+) پیاده‌سازی گردیده‌اند که سفارش میکنیم آن را نیز پژوهش نمایید. سعی گردیده این نرم افزار تا حد قابلیت خرد باشد تا فقطً روی سوژه Dagger تمرکز کنیم.

 

تزریق ساختار

یکی مواقعی که در Dagger به طور کاملً نادیده گرفته گردیده، گفت و گو «تزریق ساختار» (Construction Injection) میباشد. گه گاه ما چنان به استعمال از ماژول‌ها عادت میکنیم که فراموش می کنیم مورد اجتناب بی نقص از تایپ کردن «متدهای خالق» (Constructor) نیز وجود داراست. به حیث میرسد این دقیقاً مزیت کلیدی Dagger نسبت به Koin و Kodein میباشد.

شایسته ترین قسمت تزریق ساختار این میباشد که میتوانیم کلیه داده ها مرتبط را در یک جای یعنی اعلان کلاس نگه‌داری کنیم. در صورتی‌که کلاس قابل تزریق باشد و در‌حالتی که یک سینگلتون باشد یا این که نباشد، شما میتوانید در شکل استعمال از تزریق ساختار، تمامی داده ها را با یک نگاه زود گذر به کلاس ببینید.

 

اما در حالتی‌که شما صاحب کلاس نباشید، نمی‌توانید از ماژول‌ها و کدهای تکراری آفریننده گریز نمائید؛ البته اجرا طرز فوق در امر کلیه کلاس‌های پایین مالکیت خودتان ایده قابل قبولی به حیث میرسد. به صورت خلاصه می‌قدرت اعلام‌کرد که خوب میباشد کدی به طور ذیل داشته باشیم:

 

@Reusable

class BestPostFinder @Inject constructor() {

...

}

تا این که کدهایی به طور پایین بنویسیم:

 

@Module

object PostModule {

 

@JvmStatic @Provides @Reusable

fun provideBestPostFinder() = BestPostFinder()

}

زمانی که آغاز به اضافه کردن تعلق‌هایی بکنید که خودشان فهرست بزرگی از تعلق‌ها دارا‌هستند، ماژول‌ها به صورت در اختیار گرفتن نشده‌ای استارت به تعالی شدن می‌نمایند و خیلی زود به حالت نامناسبی میرسید.

 

کامپوننت‌های فرعی و منطقههای تعریف‌و‌تمجید

در شرایطی که «کامپوننت‌های فرعی» (Subcomponents) دارای اهمیت بالایی برای شما میباشند، دستور کار فوق ممکن میباشد نیازهای شمارا رفع نکند، البته در اکثر زمان ها پروژه‌ها میتواند راهگشا باشد. در واقع اکثر اوقات موردها کاربرد کامپوننت‌های فرعی ضرورتی ندارد؛ ولی به جهت بهبود بی آلایش در سازماندهی تعلق‌ها به کارگیری می گردند. در مستندات (+) ایده به کار گیری از «کامپوننت‌های فرعی به مکان کپسوله‌سازی» مطرح گردیده است؛ البته بخش اعظمی از اشخاص با این ایده مخالف می باشند. اضافه کردن کدهای تکراری تولید کننده که در شکل به کارگیری از تزریق ساختار قابل اجتناب میباشد به سازمان‌یافتگی بیشتر کد به خصوص در بلند دوران یاری می‌نماید.

مقصود دیگر کامپوننت‌های فرعی، استخراج به حیطههای تعریف و تمجید سفارشی میباشد. با این اکنون، امروزه این اعتقاد و باور وجود داراست که ViewModel و حوزه تعریفی که به طور آزاد ارائه می‌نمایند، کامپوننت‌های فرعی Dagger و منطقههای تعریفشان دیگر ارزشمندی دیرین را ندارند. فعلا اندروید حیطههای Activity و Fragment را به طور فراهم در مشت ما قرار می دهد و از این رو تا وقتیکه تعلق‌های سوای حوزه تعریف‌و‌تمجید شما در ViewModel قرار دارا هستند، از حوزه تمجید آن به کارگیری می‌نمایند و از این رو هیچ نگرانی دراین باره نیست.

 

با این وجود برخی کاربردهای دیگر مانند مواقعی که میخواهیم یک Activity در گراف داشته باشیم، نیز می‌باشند که ممکن میباشد کامپوننت‌های فرعی در آن ها اثر گذار باشند. دقت فرمایید که ما به کارگیری از کامپوننت‌های فرعی در همگی جا را کاملا رد نمی‌کنیم؛ البته اشاره می کنیم که در‌صورتی‌که از آنان تنهاً برای سازماندهی تعلق‌ها یا این که تولید حیطههای تعریف و تمجید سفارشی Activity/Fragment به کارگیری میکنید، احتمالاً مجال معمولی‌خیس ساختن پیکربندی Dagger را از دست می‌دهید.

 

تزریق تعلق در ViewModel با به کارگیری از Dagger ممکن میباشد در صدر بغرنج به لحاظ بیاید. در صورتی‌که به کدهای مثال معماری اندروید ارائه گردیده از سوی گوگل (+) نگاه فرمائید مثالی را می یابید که مشتمل بر نقش‌آفرینی هر دو گزینه ViewModels و Dagger میباشد؛ البته در شرایطی که به مثال‌های کامپوننت معماری (+) نگاه فرمایید، GithubBrowserSample (+) را میبینید که آن ها را با هم به کار گیری نموده است. در صورتی‌که به نمونه GithubViewModelFactory (+) نگاه فرمائید ممکن میباشد به وحشت بیفتید.

 

 

در غایت بایستی اشاره کنیم که طرز آیتم تأکید ما، میتواند در شغل بسیار معمولی‌خیس از آن چیزی باشد که تصور می کنید. تمامی آن چه نیاز دارید این میباشد که یک annotation به طور Inject@ در خالق ViewModel خویش اضافه فرمایید و ViewModelFactory زیبای پایین این عمل را برای شما اجرا می دهد:

 

class ViewModelFactory @Inject constructor(

private val viewModel: Lazy

) : ViewModelProvider.Factory {

 

@Suppress("UNCHECKED_CAST")

override fun create(modelClass: Class) = viewModel.get() as T

}

فعلا میتوانید به آسانی آن ViewModelFactory را تزریق فرمائید و از آن برای ایجاد کرد هر ViewModel که میخواهید به طور تحت منفعت بگیرید:

 

class BestPostActivity : AppCompatActivity() {

 

private val viewModel by lazy {

ViewModelProviders

.of(this, injector.bestPostViewModelFactory())

.get(BestPostViewModel::class.java)

}

 

...

}

با اعتنا به‌این که ما عملاً نیازی به مراقبت ارجاعی برای ViewModel برای دسترسی‌های آجل نداریم؛ عالی میباشد به مکان پیچیدن ViewModel در یک Lazy در ViewModelFactory، آن را در یک Provider بپیچید. عامل این که آن را در نوبت ابتدا به آن شکل می‌پیچیم آن میباشد که از جمله ما یحتاج وجود ندارد ViewModel و تعلق‌هایش را در حین تغییر تحول جهت‌گیری، مجدداً ساخت کنیم. چنانچه فکر می کنید این injector تعجب آور میباشد، در‌پی راجع‌به آن بیشتر توضیح داده‌ایم.

 

ما قادر خواهیم بود این حالت را با نرم افزار ارائه گردیده در کنفرانس I/O 2018 گوگل (Google I/O 2018 app) مقایسه کنیم. این پیکربندی اندکی متعدد از GithubBrowserSample میباشد. و بی آلایش‌خیس محسوب می‌شود؛ البته یک سری factory (به طور یک کدام از برای هر ViewModel) وجود داراست و همچنان غامض‌خیس از چیزی میباشد که ما جاری ساختن کرده‌ایم.

 

درصورتی که به پیکربندی ارائه گردیده درین نوشته عشق و علاقه‌مند می‌باشید، سفارش میکنیم گزینه ارائه گردیده از سوی Gabor Varadi (+) را نیز پژوهش فرمائید. ما برای این پیکربندی نیز در نرم افزار خویش یک شاخه (+) ساخت و ساز کرده‌ایم. نرم افزار I/O گوگل و هم اینگونه GithubBrowserSample از dagger-android به کار گیری کرده‌اند، بدین ترتیب پیرو درخصوص آن کلام میکنیم.

 

dagger-android

بر پایه ی مستندات dagger، علت اساسی پیاده سازی آن بی آلایش‌سازی طرز تزریق مورد ها متعدد در اکتیویتی‌ها و فرگمان‌هایی بوده میباشد که در بالا از سوی خویش سیستم ادله مقداردهی اول گردیده‌اند، و از این رو قابلیت و امکان به کارگیری از تزریق آفریننده وجود نداشت. این حالت باعث به کدی مانند پایین میشد:

 

((SomeApplicationBaseType) getContext().getApplicationContext())

.getApplicationComponent()

.newActivityComponentBuilder()

.activity(this)

.build()

.inject(this);

در واقع کد فوق نماد دهنده سناریوی بدترین شرایط میباشد و در اکثر زمان ها مورد ها شرایط به‌این بدی وجود ندارد. البته در هر اکنون این یک حقیقت دارای اعتبار میباشد. به صورت معمول Activity (یا این که Fragment) نباید راجع‌به تزریق کننده خودشان اطلاعاتی داشته باشند. با این وجود، ما برای غلبه بر این شرایط به همگی مواقعی که dagger-android ارائه می‌نماید به خصوص درباره ی به کار گیری از کامپوننت‌های فرعی، نیاز نداریم. به مکان آن قادر خواهیم بود از کد ذیل به کارگیری کنیم:

 

interface DaggerComponentProvider {

 

val component: ApplicationComponent

}

 

val Activity.injector get() = (application as DaggerComponentProvider).component

در این‌حالت کلاس نرم افزار، DaggerComponentProvider را پیاده‌سازی می‌نماید و component را از روش آن ارائه می‌نماید و به لطف آسانی بیشتراز حد این اکستنشن، قادر خواهیم بود چیزهایی که در یک Activity قرار دارا هستند را با یک ()injector.inject بی آلایش تزریق کنیم. در این‌حالت Activity چیزی در باب تزریق کننده خویش نمی‌داند و تنظیمات Dagger ما نیز همچنان معمولی و فهم آن راحت میباشد.

 

صحبت نهایی

آنچه درخصوص dagger-android بیشتر آزار میدهد، ترازو دشواری فعال سازی آن میباشد و ادله آوازه منفی Dagger در زمینه ی عدم وضوح نیز همین آیتم میباشد. در شرایطی‌که فکر‌می‌کنید‌ در خصوص ترک dagger-android از پروژه‌تان به دلایل بیشتری نیاز دارید می توانید به موردها مطرح گردیده درین نوشته ی علمی (+) مراجعه‌نمایید.

 

 

آپلود پوشه و اکران جلو رفتن آن در کاتلین – از صفر تا صد

در‌حالتی که میخواهید یک پوشه را با به کارگیری از ساختار سرراست Retrofit آپلود نمایید، شاید متوجه گردید که قابلیت و امکان اخذ سود و همینطور اکران نوار جلو رفتن در کاتلین را ندارید. ما درین نوشته‌ی‌علمی از Retrofit برای آپلود فولدر استعمال می کنیم و ساختاری پیاده‌سازی می کنیم که قابلیت و امکان اخذ معیار توسعه و گسترش عمل را در برهه زمانی‌های هنگامی متعدد داراست و نهایتاً با کامل شدن جواب API ریموت، ‌نقطه طراحی اپلیکیشن در مشهد نهایی مییابد.

هر فرصت که عملیاتی بلندمدت در اکنون ایفا میباشد، بهتر میباشد که فرایند جلو رفتن عمل را به مخاطب نماد دهیم. در زمینه ی آپلود فولدر میتوانیم بسط حقیقی و واقعی عمل را که بر حسب بایت‌های جابجایی‌یافته از آحاد اندازه پوشه به حساب آوردن میشود به استفاده کننده علامت دهیم.

 

درپی از API-های جان دار در کتابخانه‌های Retrofit ،OkHttp و Okio برای تشکیل داد یک کلاس به کار گیری می کنیم که برای اکران فرآیند جلو رفتن آپلود فولدر گزینه به کارگیری قرار میگیرند.

نقطه انتهایی

فرض فرمایید در هم اکنون گسترش یک نرم افزار پیام‌رسانی هستیم که قابلیت و امکان الصاق پوشه به حرفه پیام را دارااست. قابل ذکر میباشد که‌این کامپوننت واکنشی از RxJava به کارگیری می‌نماید، ولی می‌اقتدار از Callback-های بی آلایش یا این که کوروتین‌ها و تابع‌های تعلیقی کاتلین نیز به کار گرفت.

 

نقطه انتهایی (endpoint) ما یک درخواست POST میباشد که دربرگیرنده بدنه چندبخشی میباشد که از اجزای اسم فولدر، نوع MIME پوشه، ‌اندازه فولدر و خویش فولدر تشکیل یافته میباشد. آن را می توانیم با استعمال از Retrofit و با گزینش قسمت‌های مورد نیاز به روش‌ای همانند کد پایین تعریف و تمجید کنیم:

 

@Multipart

@POST("file")

fun attachFile(

@Part("name") filename: RequestBody,

@Part("type") mimeType: RequestBody,

@Part("size") fileSize: RequestBody,

@Part filePart: MultipartBody.Part

): Single

شمارش جلو رفتن

درصورتی که تنهاً می‌خواستیم پوشه را سوای اکران مراحل توسعه و گسترش، آپلود کنیم، کافی بود فولدر را به بدنه درخواست تبدیل کنیم و آن را در درخواست خویش بفرستیم.

 

fun createUploadRequestBody(file: File, mimeType: String) =

file.asRequestBody(mimeType.toMediaType())

رسیدگی بر گسترش آپلود نیز با به کار گیری از CountingRequestBody نتایج میگردد که در پوشه RequestBody جای دارد و تا قبل از اینً استعمال کردیم. داده‌هایی که ارسال میشوند همچون قبلی می باشند و به فولدر ناپخته RequestBody قابلیت و امکان میدهیم که نماینده نوع محتوا و ارتفاع محتوا باشد.

 

class CountingRequestBody(

private val requestBody: RequestBody,

private val onProgressUpdate: CountingRequestListener

) : RequestBody() {

override fun contentType() = requestBody.contentType()

 

@Throws(IOException::class)

override fun contentLength() = requestBody.contentLength()

 

...

}

جابجایی بدنه درخواست با تایپ کردن یک Sink جاری ساختن مییابد و Sink پیش‌فرض را داخل آن Sink قرار میدهیم که بایت‌های انتقالی را می‌شمارد و آنها را از روش یک Callback جلو رفتن رجوع میدهد.

 

typealias CountingRequestListener = (bytesWritten: Long, contentLength: Long) -> Unit

 

class CountingSink(

sink: Sink,

private val requestBody: RequestBody,

private val onProgressUpdate: CountingRequestListener

) : ForwardingSink(sink) {

private var bytesWritten = 0L

 

override fun write(source: Buffer, byteCount: Long) {

super.write(source, byteCount)

 

bytesWritten += byteCount

onProgressUpdate(bytesWritten, requestBody.contentLength())

}

}

مشاهده بی نقص کدها

داخل CountingRequestBody خواهیم توانست Sink پیش‌فرض را در CountingSink تازه خویش در اختیار بگذاریم و ورژن بافر گردیده‌ی آن را بنویسیم تا هم فولدر جابجایی یابد و هم مراحل جلو رفتن را ببینیم.

 

class CountingRequestBody(...) : RequestBody() {

...

 

@Throws(IOException::class)

override fun writeTo(sink: BufferedSink) {

val countingSink = CountingSink(sink, this, onProgressUpdate)

val bufferedSink = countingSink.buffer()

 

requestBody.writeTo(bufferedSink)

 

bufferedSink.flush()

}

}

فیض

در طول مشاهده جلو رفتن پروسه آپلود، ‌دو موقعیت وجود داراست یا این که پوشه در اکنون آپلود شدن میباشد و یا این که عمل به اتمام رسیده و از این رو خوب میباشد از یک کلاس مهروموم‌گردیده (sealed) استعمال کنیم. این کلاس قابلیت می دهد که یک نوع بازگشتی CountingRequestResult داشته باشیم و فراخوانی‌کننده‌ها میتوانند هم به‌روزرسانی‌های جلو رفتن به و هم فیض کامل شدن‌گردیده را رئیس نمایند.

 

sealed class CountingRequestResult {

data class Progress(

val progressFraction: Double

) : CountingRequestResult()

 

data class Completed(

val result: ResultT

) : CountingRequestResult()

}

اجرای آپلود

در حال حاضر که روشی برای آپلود کردن پوشه و اخذ پروسه جلو رفتن آپلود یافتیم، می توانیم FileUploader خویش را بنویسیم. ساخت‌و‌ساز بدنه درخواست برای درخواست آپلود دربرگیرنده به کارگیری از CountingRequestBody میباشد که جلو رفتن و کامل شدن را به یک PublishSubject گزارش میدهد.

 

private fun createUploadRequestBody(

file: File,

mimeType: String,

progressEmitter: PublishSubject

): RequestBody {

val fileRequestBody = file.asRequestBody(mimeType.toMediaType())

return CountingRequestBody(fileRequestBody) { bytesWritten, contentLength ->

val progress = 1.0 * bytesWritten / contentLength

progressEmitter.onNext(progress)

 

if (progress >= 1.0) {

progressEmitter.onComplete()

}

}

}

مشاهده بدون نقص کدها

درخواست آپلود مشمول به کارگیری از تابع Retrofit میباشد که در اولِ نوشته‌ی علمی پیاده‌سازی کردیم و جزئییات پوشه و بدنه ساخت و ساز گردیده درخواست که روند جلو رفتن را گزارش میدهند. تعریف‌و‌تمجید Retrofit و پوسته قسمت‌های درخواست به طرز خاص هر API بستگی دارا‌هستند. درین نوشته‌ی‌علمی ما از یک درخواست به کارگیری می کنیم که مشمول قسمت‌های متنی معمولی مختلفی برای ریزه کاری پوشه میباشد و بعد یک قسمت برای خویش فایلی که قرار میباشد آپلود خواهد شد، ارائه می‌نماید.

 

private fun createUploadRequest(

filename: String,

file: File,

mimeType: String,

progressEmitter: PublishSubject

): Single {

val requestBody = createUploadRequestBody(file, mimeType, progressEmitter)

return remoteApi.attachFile(

filename = filename.toPlainTextBody(),

mimeType = mimeType.toPlainTextBody(),

fileSize = file.length().toString().toPlainTextBody(),

filePart = MultipartBody.Part.createFormData(

name = "files[]",

filename = filename,

body = requestBody

)

)

}

 

private fun String.toPlainTextBody() = toRequestBody("text/plain".toMediaType())

مشاهده بی نقص کدها

تابع مهم آپلود ما می تواند همگی این قسمت‌ها را کنار هم قرار داده و یک استریم منفرد ساخت‌و‌ساز نماید. به این ترتیب خواهیم توانست این پروسه را مشاهده کرده و فرآیند جلو رفتن آپلود را نیز در فیض پایانی ببینیم.

 

fun uploadAttachment(

filename: String, file: File, mimeType: String

): Observable {

val progressEmitter = PublishSubject.create()

val uploadRequest = createUploadRequest(

filename, file, mimeType, progressEmitter

)

 

val uploadResult = uploadRequest

.map {

CountingRequestResult.Completed(it.result)

}

.toObservable()

 

val progressResult = progressEmitter

.map {

CountingRequestResult.Progress(it)

}

 

return progressResult.mergeWith(uploadResult)

}

 

typealias AttachmentUploadRemoteResult =

CountingRequestResult

مشاهده بی نقص کدها

اینک خواهیم توانست پوشه را به API خویش آپلود کنیم و نما را به طور جلو رفتن‌های درخواست به‌روزرسانی کنیم که برای عملیات وقتگیر برهه زمانی مانند آپلود پوشه‌های حجیم اثر گذار میباشد.

 

uploader.uploadAttachment(request.filename, request.file, request.mimeType)

.subscribeOn(appRxSchedulers.io)

.observeOn(appRxSchedulers.main)

.subscribeBy(

onError = { error ->

// Display error alert

},

onComplete = {

// Display completed Snackbar

},

onNext = { progress ->

// Update progress bar

}

)

.addTo(disposeBag)

مشاهده بی نقص کدها

حرف نهایی

پژوهش بر گسترش یک درخواست اینترنت ممکن میباشد در طول تلاوت یک Retrofit API چندان بدیهی به لحاظ نرسد، ولی API-های قادر OkHttp و Okio می توانند این فعالیت را به خیر اعمال می دهند. خط مش‌حلی که درین راهنما معرفی کردیم، می تواند برای هر درخواست اینترنت جاری ساختن خواهد شد، زیرا شمارش جلو رفتن را می‌قدرت داخل هر RequestBody که مورد نیاز میباشد در درخواست ارسال خواهد شد قرار اعطا کرد.

 

 

قدم هشتم – آپلود فولدر Apk:

در قدم پایان از فرایند تصویب نرم افزار در گوگل پلی نیاز میباشد تا فولدر پایانی نرم افزار خویش را در درون کنسول آپلود فرمائید. در بخش App Releases که در نوار کناری جای دارد، شما سه مورد را برای تکثیر نرم افزار در گوگل پلی مشاهده خواهید طراحی اپلیکیشن در مشهد  کرد که مشمول

 

Production

Beta

Alpha

میباشد. بعداز اینکه یکی‌از مورد ها را گزینش کردید، بر روی مورد Edit Release زده و فولدر Apk یا این که App Bundle خویش را در قسمت تعبیه شما آپلود نمایید. در غایت بر روی مورد Review بزنید تا نرم افزار شما جهت نظارت به وسیله گوگل نبی خواهد شد. مراحل تحقیق به وسیله گوگل معمولا فی مابین 2 الی 7 روز ارتفاع می‌کشد و بعد از پذیرش بوسیله گوگل، نرم افزار در گوگل پلی منتشر گردد.

 

 

 

راهنمای گزینش شایسته ترین اپ نرم افزار ساز برای استخراج‌وکار شما

 

در دنیای امروز به خصوص بعداز انقلاب تکنولوژی، کلمه و واژه نرم افزار که به اختصار app نامیده می گردد، به‌تیتر یک کدام از پرتکرارترین کلمه ها در مکالمات روزانه ما به‌شمار می‌رود. در دنیای دیجیتال، نرم افزار در واقع به معنای اپ یا این که ابزاری میباشد که ما خواهیم توانست با نصب‌کردن آن بر روی سیستم هوشمند خویش از آن برای سهولت در اجرا بعضی امور و وظایف خویش استعمال کنیم.

در حالتی که شما هم یک کدام از علاقه مندان نرم افزار‌های موبایل می باشید و یا این که جدیدا یک تجارت جدید شالوده‌گذاری کرده‌اید و به اندیشه توسعه و گسترش و توسعه و گسترش دادن این تجارت می باشید، ممکن میباشد تا به اکنون به پندار پیاده سازی و تشکیل داد نرم افزار افتاده باشید و از خودتان بپرسید این فرایند چه‌گونه صورت گرفته و چه مراحلی داراست؟

پیاده سازی نرم افزار در واقع به روند‌ای گفته میگردد که در آن معمولا یک پیشرفت دهنده، شغل های فنی و نرم‌افزار نویسی تلفن همراه و یک طراح نیز شغل های مرتبط با پیاده سازی رابط کاربری و تجربیات کاربری را جاری ساختن می دهد.

روی هم رفته به مجموع قدم‌هایی که برای کدنویسی، پیاده سازی گرافیکی، آزمایش و کپی از یک نرم افزار ایفا می‌گردد، پیاده سازی نرم افزار می گویند. یک کدام از شیوه های پیاده سازی نرم افزار‌های تلفن همراه، به کارگیری از اپلیکیشن‌های اپلکیشن ساز میباشد که به طور مجانی یا این که مبلغی در مشت شما قرار میگیرد.

 

شایسته ترین اپلیکیشن ایجاد کرد نرم افزار فرنگی بدون‌پول و مبلغی

آشنایی شایسته ترین نرم‌افزار ایجاد کرد نرم افزار فرنگی به شما امداد می‌نماید که با اعتنا به نیاز خویش شایسته ترین تعیین را داشته باشید و به سود مناسب خویش برسید.

 

 

 

به‌دنبال به معرفی بعضی از آن ها میپردازیم تا بتوانید برای دانلود شایسته ترین نرم افزار ساز بدون پول یا این که مبلغی مبادرت فرمایید.

 

Appy pie :

این نرم افزار یکی اپ‌هایی میباشد که در کد نویسی و تشکیل داد نرم افزار به شما یاری می‌نماید و شما با استعمال از آن می توانید به طور مقرون به صرفه، سریع و با کمترین دردسر، پیاده سازی نرم افزار متبوع خویش را اعمال داده و آن را به بازدهی برسانید.

با به کار گیری از فایده‌گیری از این نرم افزار و پیاده سازی نرم افزار به‌امداد آن، شما میتوانید گسترش سریع‌تری نسبت به رقبایتان داشته باشید.

استعمال از اپلیکیشن‌ Appy pie نیاز به کدنویسی ندارد و این جای را به یوزرها خویش میدهد که فارغ از نیاز به کدنویسی نسبت به ایجاد کرد نرم افزار مدنظر خویش مبادرت نمایند.

 

Build fire:

دانلود شایسته ترین نرم افزار ساز بدون پول مستلزم آشنایی اشکال اپ‌های ایجاد کرد نرم افزار میباشد که ما همچنان به معرفی مختصر این نرم افزار‌ها میپردازیم.

این نرم افزار یکی از دیگر از ابزارهایی میباشد که به شما برای تشکیل داد نرم افزار دلخواه خودتان امداد می‌نماید و خصوصیت اساسی آن سیستم افزونه آن میباشد. هر نرم افزار، یا این که نرم افزار فروشگاهی که با این نرم افزار یا این که پلتفرم ساخته گردد، با دسته‌ای از افزونه‌ها و ویجت‌ها شغل می‌نماید. افزونه‌ها درواقع قابل انعطاف افزارهایی می باشند که به شما قابلیت افزودن قابلیت و امکان‌ها و آپشن‌های متعدد را به نرم افزار درحال ساختتان میدهند.

Build fire  در واقع به هیچگونه مهارت کدنویسی و یا این که دانش فنی و سوابق‌ نرم افزار نویسی احتیاج نداشته و این مسئله یکی خصوصیت‌های اصلی این نرم افزار به شمار می‌رود.