مقالات تخصصی طراحی اپلیکیشن در مشهد

 

 

هوش تصنعی و مصنوعی بر پایه ی تئوری ذهن

این نوع از هوش تصنعی و مصنوعی یکی‌از غامض ترین گونه های هوش تصنعی است که هنوز نتوانسته میباشد بسط به سزایی بکند و در واقع برای فهم احساسات و عاطفه ها انسانی به عمل می رود و حتما وقتی هوش تصنعی و مصنوعی به نقط ی اوج خویش خواهد رسید که‌این نوع از هوش تصنعی نیز به  طراحی اپلیکیشن در مشهد مرحله ی مناسبی دست یابد.

 

هوش تصنعی خودآگاه

این نوع از هوش تصنعی بغرنج ترین و واپسین تکنولوژی هوش تصنعی و مصنوعی در عالم است که هنوز آدم پیروز به تشکیل داد آن نشده میباشد و بدین شکل عمل می نماید که سوای دخالت آدم بتواند تصمیمات در هر مورد ای را بگیرد و همه قوه های فهم بشر در موقعیت متفاوت را دارا باشد.

 

شاخه های هوش تصنعی

یادگیری ماشین

یادگیری ماشین یا این که ماشین لرنینگ (Machine Learning) یکی مطرح ترین پایین تیم‌های هوش تصنعی و مصنوعی میباشد که به سیستم‌ها این قابلیت را میدهد تا به طور خود کار یادگیری و بسط داشته باشند فارغ از اینکه به اپ نویسی صریحی برای آن نیاز داشته باشند.

تمرکز مهم یادگیری ماشینی بر توسعه و گسترش نرم افزار‌هایی میباشد که بتوانند به داده‌ها دسترسی پیدا نمایند و از آن برای یادگیری خویش به کارگیری نمایند.

پروسه یادگیری با مشاهدات یا این که داده‌ها شروع می شود، مانند نمونه‌ها، تجربیات بدون واسطه و یا این که فرمان العمل‌ها، تا به یک سر مشق در داده‌ها برسند و بر پایه ی این نمونه‌هایی که ارائه می‌دهیم، تصمیمات بهتری بگیرند.

مقصود مهم آن میباشد که به کامپیوتر این اذن را بدهیم که فارغ از دخالت و یاری بشر به صورت خودکار یادگیری داشته باشند و بتوانند اقدامات خویش را بر مبتنی بر با آن تهیه نمایند.

 

پردازش لهجه

پردازش لهجه طبیعی یکی‌از حوزه ‌های علم ها کامپیوتر، هوش تصنعی و لهجه شناسی است که به تعامل کامپیوتر و گویش بشر (طبیعی ) می‌ پردازد.

در واقع این شاخه به تعامل در میان بشر و ماشین ربط پیدا می نماید.

 

اکثری از بحران ‌های پردازش لهجه طبیعی به ادراک لهجه طبیعی مربوط می ‌گردد ؛ یعنی تولید بضاعت و توان در کامپیوتر برای کسب معنی و فهم و شعور ورودی لهجه انسانی یا این که طبیعی.

 

کانال عصبی

کانال های عصبی سبک های الهام گرفته گردیده از مغز می‌باشند که برای تشخیص الگوریتم هایی مانند : تاثیر انگشت ، امضا و بقیه مواقعی که مختص به یک شخص خاص است به فعالیت گرفته می‌شوند.

 

روباتیک

روباتیک یکی از دیگر از غامض ترین شاخه های تکنلوژی هوش تصنعی و مصنوعی است ، که رمز فعالیت آن با تشکیل داد ماشین های مشابه سازی گردیده از روی بشر میباشد  که قوه ی فهم و شعور و تصمیم گیری در حوضه ی تشکیل‌شده را دارا باشند.

همانگونه که گفته شد شاخه ی روباتیک در آجل ای خیر چندان بدور جایگزین آدم در شاخه های صنعتی – علمی – معماری و حتی شاخه هایی مانند پزشکی گردد.

 

ژنتیک

الگوریتم‌ های ژنتیکی به طبقه ‌ای گران قدر ‌خیس از الگوریتم ‌های تکاملی  وابستگی دارا‌هستند که با استعمال از الهام گیری از تکامل طبیعی، مانند ارث ‌بری، جهش، تعیین و عبور، چاره‌ هایی را برای مسائل با صرفه‌ سازی ساخت می ‌نمایند.

 

پیش گویی

مراد از نوع در نظر گرفتن در شاخه های هوش تصنعی و مصنوعی در واقع بضاعت و توان فهم و شعور هوش تصنعی از بعدی ی یک فیلده خاص است ، مثلا یک بازار بورس را فرض فرمائید ، با استعمال از بعضا ربات های هوش تصنعی می قدرت الگوریتم ها و نوسانات احتمالی بازار را در نظر گرفتن زد که در واقع یکی گرانقدر ترین کاربرد های این شاخه از تکنولوژی هوش تصنعی ، تبادلات مالی میباشد.

 

امنیت

شاخه ی امنیتی در تکنولوژی هوش تصنعی و مصنوعی شاخه ای میباشد که با به کارگیری از آن کنترلر های امنیتی برای پرهیز از ورود ویروس، بد افزارها و یا این که مشکل های انسانی را مویثر می سازد.

به عنوان مثال از این تکنولوژی می شود به کنترلرهای گیت فرودگاه و دوربین های امینیتی و کنترلری اشاره نمود.

 

جستجوی هوشمند

این واپسین شاخه از شناخت با هوش تصنعی و مصنوعی است که قصد توضیح آن را داریم و می قدرت گرانقدر ترین نمونه این شاخه را موتور جستجوی گوگل دانست که با استعمال از ربات های هوشمند و الگوریتم هایش نتیجه ها سرچ با جستجوی شمارا به شایسته ترین صورت ممکن هم خوانی داده و گرانقدر ترین و مهمترین توسعه و گسترش دهنده  ی مضمون‌ بهینه سازی در عالم است.

 

 

تفاوت کاتلین و جاوا برای نرم افزار نویسی اندروید چیست؟ Java یا این که Kotlin را گزینش کنیم؟

در دنیای پویای گسترش اپلیکیشن برای ماشین مجازی جاوا (JVM)، دو گویش قوی همواره در کانون دقت قرار داشته‌اند: جاوا و کاتلین. این دو لهجه، با وجود همزیستی و تعامل‌پذیری‌شان، رویکردها و فلسفه‌های متفاوتی را در توسعه و گسترش نرم‌افزار‌های کاربردی ارائه می دهند. برای فهم و شعور عمیق‌خیس از اینکه کدام‌یک، کاتلین یا این که جاوا، برای پروژه‌های گوناگون مطلوب‌خیس میباشد، ضروری میباشد تا به رسیدگی ظریف تفاوت‌ها و مشابهت‌هایشان بپردازیم. این مقایسه به ما امداد می‌نماید تا دریابیم در چه سناریوهایی جاوا یا این که کاتلین می توانند شایسته ترین گزینش باشند و به چه شکل خصوصیت‌های منحصر به فرد هر کدام، تجارب پیشرفت‌دهندگان و چگونگی آخری نرم افزار طراحی اپلیکیشن در مشهد  را ذیل تأثیر قرار میدهند.

تفاوت جاوا و کاتلین

پیش از اینکه به عده بندی برسید که Java یا این که Kotlin بهتره؟ نخستین می‌خواهیم شما‌را با تفاوت های گویش کاتلین و جاوا برای ایجاد کرد نرم افزار های اندرویدی آشنا کنیم:

 

اپ نویسی جاوا چیست؟

اپلیکیشن نویسی جاوا یک لهجه نرم‌افزار نویسی شی گرا، چند کاربردی و سطح بالا میباشد که به صورت بزرگ برای توسعه و گسترش طیف وسیعی از نرم‌افزار ها استعمال میگردد. این گویش در سال ۱۹۹۵ به وسیله جیمز گاسلینگ در Sun Microsystems (که بعداً بوسیله اوراکل خریداری شد) ساخت شد.

 

خصوصیت های لهجه نرم افزار نویسی جاوا

برخی از خصوصیت های کلیدی اپ نویسی جاوا عبارتند از

 

شی گرا: جاوا از اصول نرم افزار نویسی شی گرا (OOP) مانند وراثت، چندشکلی و کپسوله سازی جانبداری می نماید. این فرمان به سازماندهی کد به روشی ساختاریافته و قابل به کارگیری دوباره امداد می نماید.

غیر وابسته از پلتفرم: یکی شعارهای مهم جاوا “یک توشه بنویس، همگی جا انجام کن” (Write Once, Run Anywhere – WORA) میباشد. این بدان معناست که کد جاوا بعداز کامپایل شدن به بایت کد، قادر است بر روی هر پلتفرمی که ماشین مجازی جاوا (JVM) را اعمال می نماید، فارغ از نیاز به تغییر تحول ایفا گردد.

حاذق و امن: جاوا به جهت مدیر اتومات خاطر (Garbage Collection) و نبود نشانه گر مصرح، یک گویش توانمند در لحاظ گرفته می‌شود. همینطور خصوصیت های امنیتی زیادی را برای نگهداری در قبال تهدیدها ارائه میدهد.

مقیاس پذیر و با کوشش بالا: جاوا برای تشکیل داد نرم‌افزار های اندروید کاربردی گرانقدر و بغرنج با سعی بالا مطلوب میباشد.

جامعه بلندمرتبه و دفاع عظیم: جاوا دارنده یک جامعه بسط دهنده بلندمرتبه و فعال و همینطور کتابخانه ها و فریمورک های فراوانی میباشد که فرایند بسط را تسهیل می نماید.

کاربردهای اپ نویسی جاوا

جاوا در طیف کلان ای از نرم افزار ها استعمال می‌شود، به عنوان مثال:

 

اپلیکیشن های کاربردی زیر اینترنت: بخش اعظمی از نرم‌افزار های کاربردی اینترنت والا و بغرنج با به کارگیری از جاوا و فریمورک های آن مانند Spring و Jakarta EE بسط داده می‌شوند.

اپ های کاربردی گوشی: جاوا گویش اساسی پیشرفت نرم‌افزار های کاربردی اندروید بوده میباشد، اگرچه Kotlin نیز به صورت فزاینده ای دوست داستنی شد‌ه‌است.

اپ های کاربردی سازمانی: جاوا یک گزینش دوست داستنی برای بسط سیستم های سازمانی تبارک، سیستم های CRM و ERP میباشد.

بازی سازی: اگرچه موتورهای بازی سازی مانند Unity و Unreal Engine دوستداشتنی خیس می‌باشند، ولی جاوا هنوز برای گسترش بعضا از بازی ها به کارگیری می گردد (مثلا، Minecraft).

پهناور داده و هوش تصنعی و مصنوعی: جاوا در پردازش کبیر داده و پیشرفت اپلیکیشن های هوش تصنعی نیز کاربرد داراست.

وب شی ءها (IoT): به جهت قابلیت و امکان حمل و پایداری، جاوا برای گسترش اپلیکیشن های کاربردی IoT نیز آیتم استعمال قرار می‌گیرد.

مزایای گویش جاوا

گویش نرم‌افزار نویسی جاوا مزایای زیادی دارااست که آن را به یک گزینش دوست داستنی برای پیشرفت طیف کبیر ای از نرم افزار ها تبدیل نموده است. در اینجا بعضا از مهم ترین مزایای آن بیان شده میباشد:

 

استقلال از پلتفرم (Platform Independence): همان گونه که پیش از اینً اشاره شد، شعار “یک توشه بنویس، همگی جا جاری ساختن کن” (Write Once, Run Anywhere – WORA) یکی اصلی ترین مزایای جاوا میباشد. کد جاوا بعد از کامپایل شدن به بایت کد، میتواند بر روی هر سیستم عاملی که ماشین مجازی جاوا (JVM) را انجام می نماید، سوای نیاز به تغییر‌و تحول جاری ساختن گردد. این دستور انعطاف پذیری و امکان حمل بالایی را برای نرم‌افزار های کاربردی جاوا آماده می نماید.

 

شی گرا (Object-Oriented): جاوا یک گویش اپ نویسی شی گرا میباشد که از مفاهیم اصلی OOP مانند کپسوله سازی، وراثت و چندشکلی مدد می نماید. این راه به سازماندهی خوب کد، ارتقا امکان به کارگیری دوباره و تسهیل پیشرفت و مراقبت نرم‌افزار های غامض یاری می نماید.

 

حاذق و امن (Robust and Secure): جاوا با رئیس اتوماتیک یاد (Garbage Collection) از اکثری از خطاهای رایج اپلیکیشن نویسی مانند نشت خاطر دوری می نماید. همینطور، خلا نشانه گر مصرح و خصوصیت های امنیتی مانند نظارت بایت کد، آن را به یک لهجه امن برای پیشرفت نرم افزار های کاربردی حساس تبدیل نموده است.

 

مقیاس پذیر و با تلاش بالا (Scalable and High-Performance): جاوا برای تشکیل داد نرم‌افزار های کاربردی والا و با تلاش بالا پیاده سازی گردیده‌است. JVM با به کار گیری از تکنیک های گوناگون مانند کامپایل Just-In-Time (JIT) میتواند تلاش نرم‌افزار های جاوا را بهبود بخشد. همینطور، هواخواهی از یک سری نخی (Multithreading) قابلیت و امکان اجرای هم‌زمان یک‌سری عمل را آماده می نماید که برای نرم‌افزار های کاربردی با وسعت کاری بالا بسیار اساسی میباشد.

 

جامعه گران قدر و اکوسیستم بی نیاز (Large Community and Rich Ecosystem): جاوا دارنده یک جامعه توسعه و گسترش دهنده بسیار بلندمرتبه و فعال در سراسر دنیا میباشد. این بدان معناست که منابع آموزشی فراوان، کتابخانه ها و فریمورک های توانمند و امان کبیر برای حل اشتباهات در دسترس میباشد. فریمورک های محبوبی مانند Spring و Jakarta EE روند پیشرفت را بسیار تسهیل می نمایند.

 

تنوع کاربرد (Versatility): جاوا در طیف عظیم ای از مورد ها کاربرد دارااست، از توسعه و گسترش اپ های کاربردی اینترنت و تلفن همراه گرفته تا سیستم های سازمانی بلندمرتبه، بازی سازی، بزرگ داده و وب شی ها. این تنوع سبب گردیده است که تقاضا برای پیشرفت دهندگان جاوا همواره بالا باشد.

 

مدد از چندین نخی (Multithreading Support): جاوا به صورت داخلی از یکسری نخی تامین می نماید، که به نرم افزار ها اذن میدهد چند فعالیت را همزمان اعمال دهند. این خصوصیت برای گسترش نرم افزار های کاربردی برخورد گرا و با همت بالا که نیاز به پردازش برابر دارا‌هستند، بسیار اصلی میباشد.

 

رئیس خاطر اتوماتیک (Automatic Memory Management): JVM به صورت اتوماتیک یاد استعمال نشده را از روش Garbage Collection گردآوری می نماید. این دستور توشه رئیس یاد را از دوش گسترش دهندگان برداشته و به خودداری از خطاهای مربوط به خاطر یاری می نماید.

 

 

Kotlin

 

fun petAnimalSafe(animal: Animal) {

val dog = animal as? Dog // در‌صورتی‌که animal، Dog باشد آن  طراحی اپلیکیشن در مشهد را برمی‌گرداند، در غیر این شکل null

if (dog != null) {

dog.bark()

} else {

println("این حیوان یک سگ نیست!")

}

}

 

fun main() {

val myDog = Dog()

petAnimalSafe(myDog) // خروجی: Woof!

 

val myCat = Cat()

petAnimalSafe(myCat) // خروجی: این حیوان یک سگ نیست!

}

۴. Smart Casts (تبدیل هوشمند)

کاتلین در بخش اعظمی از مورد ها به طور هوشمند نوع یک متغیر را بعد از یک تحقیق نوع (is یا این که !is)، تشخیص میدهد و نیازی به تبدیل مصرح با as ندارید.

 

Kotlin

 

fun process(obj: Any) {

if (obj is String) {

// در اینجا، obj به صورت خود کار به String تبدیل گردیده‌است

println("این یک حرفه به ارتفاع ${obj.length} میباشد.")

} else if (obj is Int) {

// در اینجا، obj به صورت اتومات به Int تبدیل گردیده‌است

println("این یکی درست با مقدار ${obj * ۲} میباشد.")

} else {

println("نوع ناشناخته.")

}

}

 

fun main() {

process("Hello Kotlin") // خروجی: این یک رشته به طول ۱۲ است.

process(۱۲۳) // خروجی: این یک عدد صحیح با مقدار ۲۴۶ است.

process(true) // خروجی: نوع ناشناخته.

}

خلاصه:

 

اعداد: مدام تبدیل مصرح با توابع toXxx() نیاز میباشد. مراقب از دست رفتن داده باشید.

حرفه‌ها: toString() برای تبدیل عدد به فن. toXxx()/toXxxOrNull() برای تبدیل فن به عدد.

شی ءها: as برای تبدیل ناایمن (ممکن میباشد ClassCastException بدهد). as? برای تبدیل ایمن (در شکل عدم توفیق null برمی‌گرداند).

Smart Casts: کاتلین در اکثری از سناریوهای رایج (مانند رسیدگی is) به صورت خود کار تبدیل را ایفا میدهد و نیازی به کد مازاد وجود ندارد.

ادراک این سازوکار‌های تبدیل برای تایپ کردن کد ایمن و کارآمد در کاتلین ضروری میباشد.

 

سوال های متداول پیرامون متغییرهای کاتلین

۱. تفاوت مهم دربین val و var چیست؟

val (Value): برای تمجید متغیرهای تنها‌خواندنی (read-only) یا این که غیرقابل تغییر و تحول (immutable) به کارگیری می‌گردد. مقدار آن بعد از او‌لین مقداردهی قابل تغییر تحول وجود ندارد. مانند یک اثبات در لهجه‌های دیگر (مثل final در جاوا).

var (Variable): برای تعریف و تمجید متغیرهای قابل تغییر و تحول (mutable) استعمال میشود. مقدار آن میتواند در زمان فرصت و در طی اجرای اپ، به دفعات تغییر تحول نماید.

۲. چه وقتی می بایست از val استعمال کنم و چه هنگامی از var؟

ضابطه کلی (شایسته ترین شیوه): مدام تلاش نمائید تا حد قابلیت و امکان از val استعمال نمائید. چنانچه می دانید که مقدار یک متغیر قرار وجود ندارد بعداز مقداردهی اول تغییر‌و تحول نماید، از val استعمال فرمائید. این شغل به تایپ کردن کدی ایمن‌خیس، قابل پیش‌بینی‌خیس و با باگ‌های کمتر امداد می‌نماید.

تنها در شکل نیاز از var استعمال نمائید: هنگامی متوجه شدید که حقیقتاً نیاز دارید مقدار یک متغیر را در حین اجرای اپ تغییر و تحول دهید (برای مثالً یک کانتر، یک موقعیت قابل تغییر تحول UI، یا این که داده‌ای که از ورودی مخاطب به‌روز می‌گردد)، آن‌گاه از var به کارگیری فرمائید.

چه وقتی نوع را صریحاً معین کنم؟

هنگامی که خوانایی کد ارتقاء مییابد (از جملهً برای گونه های غامض).

هنگامی که متغیر را در صدر مقداردهی نمیکنید.

زمانی که می خواهید نوع خاصی را زور فرمائید (برای مثالً val value: Long = 10 به مکان val value = 10 که Int را استنتاج می‌نماید).

“محدوده (Scope)” متغیر در کاتلین به چه معناست؟

محدوده به قسمتی از کد اشاره داراست که یک متغیر در آن قابل دسترسی میباشد.

متغیرهای تعریف‌و‌تمجید گردیده باطن یک تابع یا این که یک بلوک کد ({}) تنها در به عبارتی تابع/بلاک قابل دسترسی می باشند.

متغیرهای تمجید گردیده در سطح کلاس (اعضای کلاس) در مجموع آن کلاس قابل دسترسی می باشند.

متغیرهای Top-level (تعریف و تمجید گردیده سوا هر کلاس یا این که تابع) در مجموع پوشه قابل دسترسی میباشند.

فیض گیری

درین نوشته‌علمی با مضمون‌ متغیرها در کاتلین (Kotlin Variables) آشنا شدیم و دیدیم که چه‌طور می‌اقتدار با به کارگیری از val و var متغیرهایی بی آلایش البته قوی تمجید کرد. ادراک صحیح از متغیرهای کاتلین یکی محور‌های اصلی اپ‌نویسی در‌این گویش میباشد و نقش مهمی در تایپ کردن کدهای پاک، امن و قابل بسط داراست. البته این صرفا آغاز مسیر یادگیری اپ‌نویسی با کاتلین میباشد!

 

 

فراگیری نرم افزار نویسی USSD در نرم افزار اندروید

می‌اقتدار از فناوری USSD در نرم افزار‌های اندروید نیز استفاده نمود. یعنی به جای‌اینکه مخاطب به طور دستی در نصیب تماس‌ها کد USSD را شماره‌گیری کرده و از سرویس ها مربوطه به کار گیری نماید، می‌قدرت همین شغل را در بخشی از یک نرم افزار اندرویدی طراحی اپلیکیشن در مشهد  پیاده‌سازی کرد.

به گونه ای که، با فشار دادن یک دکمه به وسیله مخاطب در باطن نرم افزار، یک کد USSD ساخت و شماره‌گیری خواهد شد و بعد از آن سود بازگشتی نیز در خویش نرم افزار اکران داده گردد. مثلا، با اجرای کدهای پایین در یک نرم افزار اندروید، یک پنجره Popup گشوده و واحد سنجش اعتبار باقی‌مانده سیم‌کارت اکران داده شود.

 

1// اخذ اعتبار اکانت سیم‌کارت

2private void dailNumber(String code) {

3 String ussdCode = "*" + code + Uri.encode("#");

4 startActivity(new Intent("android.intent.action.CALL", Uri.parse("tel:" + ussdCode)));

5}

 

برای اجرای کدهای فوق می بایست اذن دسترسی به قابلیت برقراری تماس به نرم افزار داده خواهد شد. برای این فعالیت بایستی خط کد ذیل در پوشه Manifest پروژه اضافه گردد:

 

1

 

یادگرفتن طریق رئیس، قرائت و تجزیه کردن پیام‌های USSD از Popup

یک خدمت دسترسی در دور‌نما انجام می شود و فراخوانی دوباره را در طول وقوع رویدادهای AccessibilityEvents بوسیله سیستم اخذ می‌نماید. اینگونه رویدادهایی بعضا از جابجایی شرایط‌ها در رابط کاربری را گزینش می‌نمایند. به عنوان مثال، زمانی که یک دکمه کلیک گردیده، یک برگه Popup گشوده گردیده و بقیه مورد ها از این دست چهره داده میباشد. به این ترتیب، شغل به‌این شکل اجرا میگردد که خدمت دسترسی یک اتفاق افتاد تحویل می دهد و از آن روی داد می‌قدرت یک پیام USSD را اخذ کرد. در‌پی، پروسه پیاده‌سازی مربوطه یادگرفتن داده گردیده‌است.

 

۱. ساخت و ساز یک کلاس به اسم XXXX:

 

1public class XXXX extends AccessibilityService {

2

3 public static String TAG = "XXXX";

4

5 @Override

6 public void onAccessibilityEvent(AccessibilityEvent event) {

7 Log.d(TAG, "onAccessibilityEvent");

8 String text = event.getText().toString();

9

10 if (event.getClassName().equals("android.app.AlertDialog")) {

11 performGlobalAction(GLOBAL_ACTION_BACK);

12 Log.d(TAG, text);

13 Intent intent = new Intent("com.times.ussd.action.REFRESH");

14 intent.putExtra("message", text);

15 // نوشتن یک دریافت کننده برادکست و فراخوانی تابع ارسال برادکست از اینجا، اگر قصد پارس کردن پیام برای بالانس وجود داشته باشد.

16

17 }

18

19 }

20

21 @Override

22 public void onInterrupt() {

23 }

24

25 @Override

26 protected void onServiceConnected() {

27 super.onServiceConnected();

28 Log.d(TAG, "onServiceConnected");

29 AccessibilityServiceInfo info = new AccessibilityServiceInfo();

30 info.flags = AccessibilityServiceInfo.DEFAULT;

31 info.packageNames = new String[]{"com.android.phone"};

32 info.eventTypes = AccessibilityEvent.TYPE_WINDOW_STATE_CHANGED;

33 info.feedbackType = AccessibilityServiceInfo.FEEDBACK_GENERIC;

34 setServiceInfo(info);

35 }

36

37}

مشاهده بدون نقص کدها

۲. اضافه کردن یک ورودی برای خدمت فوق در Manifest:

 

1 2 android:permission="android.permission.BIND_ACCESSIBILITY_SERVICE">

3

4

5

6 7 android:resource="@xml/config_service" /> // created below

8

 

۳. ساخت و ساز یک فایل به اسم «xml» در دایرکتوری «res» و آن گاه ساخت‌و‌ساز فایلی به اسم «config_service.xml» در فولدر xml و اضافه کردن کدهای پایین به آن فولدر:

 

1 2 android:accessibilityEventTypes="typeAllMask"

3 android:accessibilityFeedbackType="feedbackSpoken"

4 android:accessibilityFlags="flagDefault"

5 android:canRetrieveWindowContent="true"

6 android:description="This service records pop ups sent by your mobile operator, and saves them in XXXX App. It is absolutely safe to use." //declare this in string.xml

7 android:notificationTimeout="100"

8 android:packageNames="com.times.ussd"

9 android:settingsActivity="com.example.android.accessibility.ServiceSettingsActivity" />

10

11To run a accessibility service, user permissions are needed. The above xml is used to provide the necessary description to the user .

 

۴. حالا در پوشه «activity» کدهای تحت فراخوانی می شود:

 

1 startService(new Intent(this, XXXX.class));

2 dailNumber("*111*2");

 

۵. نرم افزار می بایست اعمال خواهد شد.

 

۶. بعد از اجرای نرم افزار، می بایست به پیکربندی سیستم استدلال اندروید رفته و در بخش «Accessibility Setting» آیتم با اسم نرم افزار بسط داده گردیده مراعات گردد که می بایست آن را فعال کرد.

 

۷. در مرحله پایان بایستی نرم افزار را Restart و آن‌گاه Logهایی را پژوهش کرد که در کلاس Service درج شده‌اند. در شکل مراعات Logهای USSD، عملیات با توفیق انجام یافته میباشد.

 

بدین ترتیب، فراگیری اپلیکیشن نویسی USSD‌ در اینجا به نقطه پايان میرسد. حالا در واپسین نصیب این نوشته‌علمی به معرفی عصر‌های آموزشی مربوط به نرم افزار نویسی USSD پرداخته شد‌ه‌است.

 

توده‌بندی

در‌این نوشته ی علمی ذکر شد که پروتکل USSD یا این که کدهای دستوری یک کدام از طریق‌های برقراری رابطه بر بستر کانال تلفن همراه میباشد که برای ارائه سرویس ها متعدد به وسیله بخش اعظمی از حصول و امور آیتم استعمال قرار می گیرد. برای پیاده‌سازی خدمت بر بستر USSD بایستی درپی یادگرفتن اپ نویسی USSD بود. اپلیکیشن نویسی USSD در معنای پیاده‌سازی کارکردها و قابلیت و امکان‌های ارائه گردیده از روش پروتکل USSD بر بستر کانال گوشی میباشد. آغاز می بایست یک کد USSD از اپراتور گوشی خریداری و اتصال با کانال اپراتور برقرار گردد و بعد از آن با اپ‌نویسی USSD می‌اقتدار سرویس ها مایحتاج را ارائه کرد.

 

 

بعدی گویش دارت چه‌گونه میباشد؟ 

نرم افزار نویسی به لهجه دارت نو و یکی محصول ها تازه و نو ظهور گوگل میباشد و سعی بر دنیای  یادگرفتن اپلیکیشن نویسی اشاره به پیاده سازی سریعتر دارااست و فعلا خیلی از موسسه ها از در پروژه های خویش از گویش اپ نویسی دارت به کارگیری می نمایند و خیلی از کارشناسان بعدی لهجه فلاتر و دارت را خوب دانسته و اکثری  طراحی اپلیکیشن در مشهد دیگر آن را مملو‌از نقص‌ می بینند.

 

آتی لهجه دارت در کشور ایران این لهجه با استقبال ویژه‌ای از سمت نرم‌افزار‌نویسان و حصول‌وکارهای دیجیتال روبرو شد‌ه‌است و برای همین یادگیری آن می تواند ضمانت‌کننده آتی شغلی نیکی باشد.

 

بعدی لهجه دارت در آن سوی مرز هم با وجود بعضا از نقد ها، حفاظت گوگل از یک گویش اپلیکیشن‌نویسی را نمی‌قدرت نادیده گرفت. زیرا هر لهجه یا این که کادر ورکی که بوسیله گوگل حمایت خواهد شد صد در صد قرار میباشد بهبود پیدا نماید. مجموعاَ گویش dart زبانی جوان و به‌روز میباشد که محبوبیت روزافزونی دارااست.

 

با اعتنا به اینکه کارشناس دارت نادر میباشد بشدت در دنیای نرم‌افزار نویسی حس میشود بنابرین آتی لهجه دارت برای اشخاص کارشناس رو به رویش میباشد.

 

همینطور بخوانید: نصب فلاتر چه‌طور میباشد؟

 

موسسات نرم‌افزار نویسی نیاز به استخدام اپلیکیشن نویس دارت دارا‌هستند؟  

 

 

استخدام اپلیکیشن نویس دارت مانند استخدام برای هر گویش اپلیکیشن نویس دیگری پرطرفدار میباشد. با اعتنا به اینکه لهجه دارت زبانی حدودا تازه میباشد و اشخاصی کمتری به‌این گویش مسلط می‌باشند نیاز به کسانی که‌این گویش را بلدند بشدت در موسسات نرم افزار نویسی بشدت نیاز می گردد. بدین ترتیب در‌صورتی‌که دنبال یادگیری اپلیکیشن نویسی دارت میباشید نگران گفت و گو استخدام نرم‌افزار نویس دارت نباشید فعالیت برای شما چه به طور حضوری و چه بصورت فریلنسری وجود داراست.

 

تفاوت بقیه گویش‌ها با گویش نرم‌افزار نویسی دارت چیست؟

یک کدام از مورد ها مهمی که با اعتنا به تاریخچه لهجه دارت سبب متمایز شدن ان نسب به گویش های اپ نویسی دیگر میشود قرائت سهل وآسان‌خیس با سینتکس (قواعد نحوی) مشابه به گویش انسانی میباشد. نرم افزار نویسی به لهجه دارت از دستورها کمتر البته تجهیزات بیشتری به کارگیری می‌نماید.

 

در نرم‌افزار نویسی به گویش دارت قابلیت و امکان تعیین آزادنه اسم متغیرها وجود دارااست و کدهای Dart سرازیر و شیوا می باشند و به راحتی می‌اقتدار آن ها را ادراک کرد. لهجه اپ نویسی دارت کامنت‌های مازاد را در کدها برطرف می‌نماید. میتوانید از مسافت‌ها، «تب‌ها» (Tabs) و شکستگی خطوط به دلخواه استعمال فرمائید.

 

این گزینه به اپ‌نویس اذن می دهد تا به طور روشن کد را به سیرتکامل‌ای ساختار دهد که در غایت بوسیله کامپایلر نادیده گرفته‌ خواهد شد. در اینجا استثناهایی مانند لغت ها کلیدی، اسم متغیرها و اسم توابع (یعنی اصطلاحات تمجید گردیده در گویش دارت) وجود داراست.

 

همینطور بخوانید: لیست کتاب یادگرفتن فریمورک flutter

 

تفاوت فلاتر و کاتلین چیست؟

فلاتر و کاتلین دو فناوری دوستداشتنی برای پیشرفت نرم افزار های تلفن همراه می باشند. فلاتر یک فریمورک کراس پلتفرم میباشد که از لهجه نرم‌افزار نویسی دارت به کار گیری می نماید. کاتلین یک لهجه اپلیکیشن نویسی امروزی و شی گرا میباشد که بر شالوده جاوا ایجاد شده است. پس در سود فلاتر یک فریمورک میباشد، در حالی که کاتلین یک گویش نرم‌افزار نویسی میباشد. این تفاوت اساسی این دو فناوری میباشد و تأثیر متعددی بر روش به کارگیری از آن ها داراست. درخصوص فلاتر و کاتلین، این بدان معناست که فلاتر برای ساخت و ساز رابط کاربری (UI) به کار گیری میشود، در حالی که کاتلین برای تایپ کردن تک تک کد اپلیکیشن به کار گیری می‌شود.

 

در صورتی میخواهید یک نرم افزار گوشی کراس پلتفرم ساخت و ساز فرمایید، اموزش فلاتر یک مورد خوب میباشد. این به شما قابلیت و امکان میدهد یک توشه کد بنویسید و آن را برای هر دو پلتفرم اندروید و iOS کامپایل فرمائید.

 

 

دو شیوه مهم برای استارت فعالیت با React Native

برای فراگیری استارت فعالیت با React Native، دو رویه مهم پیش رو دارید:

 

۱. طرز نخستین: استعمال از Expo Go (شیوه پیشنهادی برای جدید‌امور)

Expo Go معمولی‌ترین و سریع‌ترین رویکرد برای یادگیری React Native و ایجاد کرد نرم افزار میباشد، به خصوص در‌حالتی که مبتدی و تازه کار می باشید یا این که به ابزارهای بدون نقص بسط مستقر نیاز ندارید. این طریق نیازی به نصب ری اکت نیتیو به طور دستی طراحی اپلیکیشن در مشهد  و غامض ندارد.

 

مزایای این طریق 

 

فعال سازی فوق‌العاده سهل: نیازی به تنظیمات غامض Xcode یا این که Android Studio وجود ندارد.

آزمایش سریع: می توانید نرم افزار خویش را مستقیماً روی موبایل هوشمندتان با کپی یک QR کد آزمایش نمایید.

عدم نیاز به علم ساکن: تمرکز بدون نقص روی کد جاوا اسکریپت خواهد بود.

پروسه فعال‌ساز‌ی با Expo Go:

 

نصب Expo CLI: با به کارگیری از npm یا این که Yarn فرمان ذیل را در ترمینال خویش ایفا فرمایید:

npm install -g expo-cli

یا این که

 

yarn global add expo-cli

ساخت یک پروژه تازه: اکنون یک پروژه تازه Expo تولید فرمایید:

expo init MyFirstReactNativeApp

در زمان پروسه، یک پوسته (template) را گزینش فرمایید. blank برای استارت معمولی‌ترین مورد میباشد.

 

اجرای پروژه: وارد دایرکتوری پروژه گردید و آن را جاری ساختن نمایید:

cd MyFirstReactNativeApp

npm start

یا این که

 

yarn start

این فرمان یک سرور پیشرفت راه اندازی می‌نماید و یک QR کد در ترمینال اکران میدهد.

 

آزمایش روی دستگاه: نرم افزار Expo Go را از App Store (برای iOS) یا این که Google Play Store (برای اندروید) روی موبایل هوشمند خویش دانلود فرمایید. بعد، QR کد اکران داده گردیده در ترمینال را با نرم افزار Expo Go نسخه برداری نمایید تا نرم افزار شما روی موبایل اعمال خواهد شد!

۲. شیوه دوم: به کار گیری از React Native CLI (برای پیشرفت توسعه یافته‌خیس)

این طریق برای پروژه‌هایی مطلوب میباشد که نیاز به دسترسی عمیق‌خیس به خصوصیت‌های ساکن، یا این که به کار گیری از کتابخانه‌هایی دارا‌هستند که با Expo سازگار نیستند. نصب React Native با این شیوه بغرنج‌خیس میباشد و نیاز به تنظیمات‌های مستقر (JDK, Android Studio, Xcode) داراست.

 

مزایا:

 

دسترسی بی نقص به قابلیت و امکان‌های مستقر: می توانید هر ماژول ساکن را به پروژه خویش اضافه فرمائید.

در دست گرفتن بیشتر: در اختیار گرفتن بی نقص بر روی روند بیلد و پیکربندی مستقر دارید.

پروسه فعال سازی با React Native CLI:

 

نصب ابزارهای توسعه و گسترش ساکن:

برای اندروید: Android Studio را نصب نمائید. بعداز نصب، Android SDK را تنظیمات کرده و متغیرهای محیطی PATH را برای ANDROID_HOME و ابزارهای SDK تهیه فرمایید.

برای iOS (صرفا مک): Xcode را نصب نمایید. همینطور ابزارهای خط دستور Xcode را نیز نصب فرمایید: xcode-select --install

نصب React Native CLI: برخلاف Expo CLI، React Native CLI نیازی به نصب سراسری ندارد. شما آن را تحت عنوان بخشی از پروژه تازه خویش استعمال میکنید.

ساخت یک پروژه نو: با استعمال از فرمان npx react-native یک پروژه نو ساخت نمائید:

npx react-native init MyAwesomeApp

npx به شما قابلیت می دهد فارغ از نصب سراسری، پکیج‌های npm را جاری ساختن نمائید.

 

اجرای پروژه: وارد دایرکتوری پروژه گردید:

cd MyAwesomeApp

برای اندروید: مطمئن گردید که یک مشابه‌ساز اندروید در حالا اعمال دارید یا این که یک دستگاه اندروید به کامپیوترتان وصل میباشد، بعد جاری ساختن فرمایید:

npm run android

یا این که

 

yarn android

برای iOS (صرفا مک): مطمئن گردید که یک مشابه‌ساز iOS در هم اکنون انجام دارید یا این که یک دستگاه iOS به کامپیوترتان وصل میباشد، آنگاه انجام نمائید:

npm run ios

یا این که

 

yarn ios

قدم‌های آتی در یادگرفتن React Native

پس از نصب ری اکت نیتیو و فعال‌سازی پروژه، میتوانید آغاز به کدنویسی نمائید. فولدر مهم نرم افزار شما معمولاً App.js یا این که index.js میباشد.

 

مفاهیم React: با مفاهیم مهم React مانند کامپوننت‌ها (Components)، Props و State آشنا گردید.

کامپوننت‌های React Native: کامپوننت‌های مهم React Native مانند View، Text، Image، StyleSheet و Button را خاطر بگیرید.

استایل‌دهی: طرز استایل‌دهی به کامپوننت‌ها را با به کارگیری از StyleSheet.create بیاموزید.

ناوبری (Navigation): یکی مهم ترین قسمت‌های هر نرم افزار، سیستم ناوبری (مانند React Navigation) میباشد که به شما قابلیت میدهد میان صفحه های گوناگون جابجا گردید.

فراگیری ری اکت نیتیو یک مسیر جالب میباشد. با شکیبایی و تمرین، میتوانید نرم افزار‌های گوشی قدرتمندی بسازید.

 

مقایسه فلاتر و ری اکت نیتیو

در دنیای لبریز سرعت گسترش نرم افزار گوشی، گزینش دربین React Native و Flutter یکی تصمیمات کلیدی برای گسترش‌دهندگان و حصول‌وکارها میباشد. هر دو کادر‌ورک به شما قابلیت می دهند نرم افزار‌های کراس‌پلتفرم (قابل انجام روی iOS و اندروید) بسازید، البته رویکردها، مزایا و معایب خاص خویش را دارا‌هستند.

 

 

مقایسه کاتلین یا این که پایتون از نگاه آسانی و خوانایی کد

از نگاه آسانی یادگیری نرم‌افزار نویسی، هر دو لهجه پایتون و کاتلین از دوستداشتنی‌ترین لهجه‌های نرم افزار‌نویسی سطح بالا میباشند، البته پایتون دراین باره معمولاً برتری داراست. سینتکس پایتون بسیار معمولی و در حدود گویش طبیعی (انگلیسی) میباشد، به‌طوری‌که حتی تازه کار‌ها نیز می توانند در مقطع مجال کوتاهی مفاهیم محور‌ای آن را خاطر بگیرند و آغاز به کدنویسی نمایند. به همین عامل پایتون اکثر وقت ها تحت عنوان اولی لهجه نرم افزار‌نویسی پیشنهاد میشود. در مقابل، کاتلین گرچه نسبت به جاوا بی آلایش‌خیس میباشد، البته به جهت نوع‌دهی ایستا (Static Typing) و بعضی خصوصیت‌های خاص مانند lambdaها و توابع extension، برای جدید‌امور ممکن میباشد طراحی اپلیکیشن در مشهد  پاره ای غامض‌خیس باشد.

 

از حیث خوانایی کد، هر دو گویش کاتلین و پایتون پیاده سازی گردیده‌اند تا کدهایی پاک، مختصر و قابل درک ایجاد نمایند. پایتون با تاکید زیاد بر خوانایی و به کار گیری از تورفتگی (indentation) به‌مکان براکت، منجر می گردد ساختار کد بسیار پر‌نور باشد. ولی این خصوصیت گاهی ممکن میباشد برای پروژه‌های تعالی، محدودیت ساخت و ساز نماید. در طرف دیگر، کاتلین با وجود داشتن سینتکس مختصر و حاذق، ابزارهایی مانند Type Inference، Null Safety و توابع extension را مهیا می‌نماید که به پیشرفت‌دهندگان قابلیت و امکان تایپ کردن کدهایی کوتاه‌خیس و در عین درحال حاضر ظریف‌خیس را میدهد. در سود، اگرچه پایتون برای آسانی و خوانایی در سطح شالوده بسیار مطلوب میباشد، ولی کاتلین در پروژه‌های تبارک‌خیس و ساختارمندتر خوانایی بهتری از لحاظ معماری و رئیس ابهام دارااست.

 

 

 

مقایسه پایتون و کاتلین از نگاه تلاش (Performance)

از نگاه کارایی (Performance)، کاتلین به جهت کامپایل شدن روی ماشین مجازی جاوا (JVM) سرعت اجرای بالاتری نسبت به پایتون دارااست. کدهای کاتلین پیش از ایفا کامپایل می شوند و در فیض همت مجاورت‌تری به گویش‌های سطح زیر‌خیس مانند Java دارا هستند. این خصوصیت سبب می شود کاتلین برای تشکیل داد نرم افزار‌هایی با نیاز به پردازش به طور همزمان، تلاش بالا یا این که real-time مطلوب‌خیس باشد. همینطور، ابزارهایی مانند Kotlin Native قابلیت کامپایل بی واسطه به باینری را مهیا می‌نمایند که در تلاش کلی تأثیر مثبتی دارااست.

 

در مقابل، پایتون یک لهجه مفسری میباشد که کدهای آن در طول انجام تعبیروتفسیر میشوند، خیر کامپایل. همین مسئله منجر می‌گردد سعی پایتون در مقایسه با گویش‌های کامپایل‌شونده ذیل‌خیس باشد. با این حالا، برای بخش اعظمی از کاربردهای علمی، اتوماسیون، یا این که بررسی داده، این افت سعی با استعمال از کتابخانه‌های سریع (مثل NumPy که با گویش C پیاده‌سازی گردیده) تا حد متعددی جبران می‌گردد. در مجموع، در شرایطی که کوشش بالا و اجرای سریع در حق تقدم باشد، کاتلین گزینش بهتری نسبت به پایتون میباشد.

 

مقایسه کاتلین و پایتون از لحاظ پلتفرم مقصود

از حیث پلتفرم مقصود، کاتلین پیاده سازی گردیده تا به‌شکل مستقر روی ماشین مجازی جاوا (JVM) انجام گردد و در بالا برای پیشرفت نرم افزار‌های اندروید معرفی شد. امروزه با توسعه و گسترش Kotlin Multiplatform، این گویش میتواند برای پیشرفت اپلیکیشن‌های اندروید، iOS، دسکتاپ و حتی اینترنت نیز استعمال شود. همینطور با Kotlin/Native، قابلیت و امکان اجرای بی واسطه روی سیستم‌دلیل‌هایی مانند ویندوز، لینوکس و مک سوای نیاز به JVM مهیا گردیده است. این قابلیت و امکان‌ها کاتلین را به زبانی چندسکویی (cross-platform) تبدیل کرده که به‌ویژه در توسعه و گسترش اپلیکیشن‌های گوشی با یک مقر کد مشترک بسیار کاربردی میباشد.

 

در مقابل، پایتون بیشتر برای توسعه و گسترش نرم‌افزار‌های دسکتاپ، اینترنت و اسکریپت‌های خودکارسازی استعمال می‌گردد. گرچه ابزارهایی مانند Kivy یا این که BeeWare قابلیت و امکان ایجاد کرد نرم افزار‌های گوشی با پایتون را آماده می‌نمایند، ولی این ابزارها نسبت به اکوسیستم اندرویدی کاتلین بسیار محدودتر و کمتر باصرفه می‌باشند. همینطور پایتون برای پیشرفت نرم افزار‌های دسکتاپ و زیر اینترنت (به عنوان مثالً با به کارگیری از Django یا این که Flask) آیتم‌ای حاذق میباشد، البته در پلتفرم‌هایی مانند iOS و اندروید، دفاع قانونی و عملکرد ساکن را ندارد. در فیض، در شرایطی‌که مقصود مهم گسترش گوشی باشد، کاتلین برتری قابل توجهی نسبت به پایتون داراست.

 

مقایسه python vs kotlin از لحاظ کتابخانه‌ها و اکوسیستم

از نگاه کتابخانه‌ها و اکوسیستم، پایتون یک کدام از بی نیاز‌ترین و پهناور‌ترین دسته‌های کتابخانه‌ای را دربین گویش‌های اپ‌نویسی دارااست. این لهجه به‌خصوص در ناحیههای دانش داده، یادگیری ماشین، محاسبه آماری، هوش تصنعی و مصنوعی، اینترنت‌نویسی و اتوماسیون بسیار توانا میباشد. کتابخانه‌هایی مانند NumPy، Pandas، TensorFlow، Scikit-learn، و Django هر مورد در حوزه خویش پیشرو می‌باشند. همینطور، مخزن پایتون یعنی PyPI بیش تر از صدها هزار پکیج دارااست که حدوداً برای هر نیازی ابزار مطلوب ارائه می دهد. اکوسیستم پایتون گشوده و فعال میباشد و جامعه بزرگی از پیشرفت‌دهندگان به بهبود آن یاری می‌نمایند.

 

در مقابل، کاتلین با اینکه گویش جدیدتری میباشد، البته به جهت اجرای آن روی JVM، از کتابخانه‌ها و ابزارهای جاوا نیز منفعت میبرد. این مسئله سبب ساز گردیده کاتلین بتواند از اکوسیستم وسیع Java به کارگیری نماید، به‌ویژه در موضوع‌های بسط اندروید، اپ‌نویسی سمت سرور و نرم افزار‌های سازمانی. همینطور ابزارهایی مانند Ktor برای توسعه و گسترش اینترنت، Coroutines برای پردازش ناهمزمان، و Jetpack Compose برای UI اندروید، سبب اقتدار دریافت کردن کاتلین در موضوع‌های خاص گردیده‌اند. با این حالا، در حیطههایی مانند دانش داده و یادگیری ماشین، اکوسیستم کاتلین هنوز در اکنون پرورش میباشد و به گستردگی و بلوغ پایتون نرسیده میباشد.

 

مقایسه kotlin vs python از حیث امان از شی‌گرایی و تابع‌گرایی

از دید تامین از شی‌گرایی (OOP)، هر دو لهجه Kotlin و Python این سرمشق را به‌نیکی دفاع می‌نمایند، البته با تفاوت‌هایی در سطح پیاده سازی و ساختار. Kotlin به‌شکل بدون نقص یک گویش شی‌گرا میباشد که بر مبنا مفاهیم کلاس، وراثت، اینترفیس، کلاس‌های داده (data classes) و امکان‌های توسعه یافته مانند delegation و extension functions تاسیس شده است. Kotlin همینطور از null-safety در پیاده سازی کلاس‌ها امان می‌نماید که سبب ارتقاء ایمنی در طی انجام می گردد. در مقابل، Python نیز از شی‌گرایی امان می‌نماید، البته این حمایت انعطاف‌پذیرتر و دینامیک‌خیس میباشد؛ به نحوی که می‌قدرت کلاس‌ها را در طول انجام تغییر‌و تحول بخشید و خصوصیت‌هایی به آن ها خاطر نشان کرد. با این اکنون، Python برخلاف Kotlin چندان به enforce کردن قواعد OOP پایبند وجود ندارد.

 

در مسئله اپ‌نویسی تابعی (Functional Programming)، Kotlin از امکان‌های بسیار کارکشته‌تری شامل است. این لهجه به‌شکل توکار از توابع درجه فراتر (higher-order functions)، lambda expressions، inline functions و دسته‌ای از توابع کاربردی مانند map، filter، fold پناه می‌نماید. Kotlin به توسعه و گسترش‌دهنده این قابلیت را می دهد که مدل تابع‌گرایی را با ساختاری پاک و خوانا پیاده‌سازی نماید. از طرف دیگر، Python نیز از خصوصیت‌های تابع‌گرایی مانند توابع first-class، توابع lambda، map، filter، reduce و توابع تو درتو جانبداری می‌نماید، ولی این امکان‌ها به اندازه Kotlin در هسته لهجه یک دست و حاذق نیستند. به این ترتیب، اگرچه هر دو لهجه از OOP و FP نگهبانی می‌نمایند، Kotlin در تابع‌گرایی ساختاریافته و ایمن‌خیس کار می‌نماید، در حالی که Python رویکردی بی آلایش‌خیس و انعطاف‌پذیرتر دارااست.

 

تفاوت کاتلین و پایتون از لحاظ مدیر یاد و تایپ

از دید رئیس یاد، هر دو گویش پایتون و کاتلین از Garbage Collection (GC) برای آزادسازی یاد به کارگیری می‌نمایند، ولی تفاوت‌هایی در شیوه پیاده‌سازی دارا هستند. در پایتون، مدیر خاطر به‌شکل اتومات و عمدتاً از روش مرجع‌شماری (reference counting) و GC جاری ساختن می شود. این عمل سبب ساز میشود یاد اشیای بی‌به کار گیری به‌طور خود کار آزاد گردد، البته در برخی وضعیت خاص مثل چرخه‌های مرجع (reference cycles) نیاز به مداخله GC دارااست. از‌آنجا که پایتون زبانی مفسری و پویا میباشد، رئیس خاطر در آن بی آلایش البته خیر مدام کارآمد میباشد.

در مقابل، کاتلین که روی JVM اعمال میشود، از رئیس خاطر توسعه یافته‌تری منفعت می برد که بوسیله JVM در دست گرفتن میگردد. JVM در طی سال‌ها با صرفه گردیده و برای نرم افزار‌های هنگفت ، real-time و چندنخی (multithreaded) کارایی بسیار پایدارتری در مدیر یاد ارائه می دهد. در سود، کاتلین در پروژه‌های تبارک و حساس به منابع معمولاً مصرف یاد و رئیس بهتری نسبت به پایتون دارااست.

 

از لحاظ تایپ (Typing System) نیز تفاوت‌ها بسیار پررنگ میباشد. پایتون یک گویش پویا (Dynamically Typed) میباشد؛ یعنی نوع متغیرها در حین اعمال معین می شود. این خصوصیت کدنویسی را سریع‌خیس و بی آلایش‌خیس می‌نماید البته احتمال بروز خطاهای مجال انجام (run-time errors) را بالا میبرد و پژوهش نوع‌ها (type checking) را مشقت بار می‌سازد. از سوی دیگر، کاتلین یک لهجه استاتیک (Statically Typed) میباشد؛ یعنی نوع متغیرها در حین کامپایل معلوم می شود. این خصوصیت منجر میشود خطاهای مربوط به نوع در به عبارتی مرحله کامپایل شناسایی شوند و کد پایدارتر و ایمن‌تری ساخت خواهد شد. خلال این، Kotlin از type inference منفعت می برد که فارغ از نیاز به تایپ کردن مصرح نوع متغیر، آن را به‌شکل هوشمند تشخیص میدهد و هم زمان از مزایای تایپ ایستا فایده‌مند می‌گردد. همینطور، خصوصیت null-safety در کاتلین از بروز خطاهای رایج مربوط به null پرهیز می‌نماید، در حالی که پایتون این نگهداری را ندارد.

 

تفاوت کاتلین و پایتون از دید دفاع ابزارها و IDEها

از حیث امان ابزارها و IDEها، هر دو لهجه کاتلین (Kotlin) و پایتون (Python) دارنده ابزارهای گسترش قوی می‌باشند، البته تمرکز و عمق امان آنها مختلف میباشد.

 

برای کاتلین، شایسته ترین و قانونی‌ترین دور و اطراف گسترش، IntelliJ IDEA میباشد که به وسیله کمپانی JetBrains (تولیدکننده خویش لهجه کاتلین) بسط داده گردیده‌است. این IDE دارنده حمایت بسیار توسعه یافته از خصوصیت‌های گویش کاتلین مانند کامل شدن اتومات هوشمند، دیباگر کارکشته، تجدید بنا کد (Refactoring)، و تحقیق اشتباهات در طی تایپ کردن کد میباشد. برای توسعه و گسترش نرم افزار‌های اندروید، Android Studio (یادگرفتن اندروید استودیو) که بر اساس IntelliJ درست شده، هواخواهی یکدست و جامعی از Kotlin ارائه می دهد و عملاً این گویش را به گویش پیش‌فرض اندروید تبدیل نموده است.

 

در مقابل، پایتون با اطراف‌های توسعه و گسترش متنوع‌تری سازگار میباشد. دوستداشتنی‌ترین IDE برای پایتون، PyCharm (گشوده هم از JetBrains) میباشد که تجهیزات بسیار کار کشته برای توسعه و گسترش، آزمایش، دیباگ و محاسبه کد دارااست. همینطور ابزارهای سبکتری مثل VS Code، Jupyter Notebook (برای دانش داده و یادگیری ماشین)، Spyder و Thonny نیز به‌نیکی از پایتون حمایت می‌نمایند. در فیض، اگرچه کاتلین نگهبانی عمیق‌تری در اطراف‌هایی مانند IntelliJ و Android Studio داراست، پایتون از تنوع کبیر‌خیس و ابزارهای متناسب با حیطههای متفاوت مانند داده‌کاوی، اینترنت‌نویسی و اتوماسیون شامل است.

 

 

 

معرفی جامع شایسته ترین لهجه اپ نویسی اندروید

در عصرحاضر ظهور تلفن‌های هوشمند، سبب ساز شد صنعت نرم‌افزار نویسی تلفن همراه هم رونق بگیرد. امروزه اندروید به یکی‌از مهم ترین و پرکاربردترین گویش‌های نرم‌افزار‌نویسی در عالم تبدیل شد‌ه‌است چون به جهت کاربرپسند بودن و در دسترس بودن نرم‌افزار ‌های گوشی نسبت به صفحه ها اینترنت، برنده استحصال‌وکارها علاقمند می‌باشند ورژن اپلیکیشنی اینترنت‌وب سایت‌های خویش را نیز در مشت یوزرها قرار دهند. لهجه های متعددی برای نرم‌افزار نویسی اندروید وجود دارااست که میتوانید با آن ها نرم افزار اندروید ساخت‌و‌ساز نمائید. برای اینکه متوجه گردید طراحی اپلیکیشن در مشهد شایسته ترین لهجه اپ نویسی اندروید کدام گویش میباشد؟

 

آغاز توضیح می‌دهیم که گویش نرم‌افزار نویسی اندروید چیست و آن‌گاه درباره‌ی یک‌سری تا از شایسته ترین گویش ها توضیحاتی را ارائه نماییم تا با مزایا و معایب هر مورد آشنا گردید و بتوانید تصمیم بگیرید.

 

 

 

لهجه اپلیکیشن نویسی اندروید چیست ؟

اندروید یکی شایسته ترین و توانمند ترین و دوست داستنی ترین و پراستفاده ‌ترین سیستم دلیل گوشی در عالم میباشد و موبایل های هوشمند بیشتر یوزرها دنیا با لهجه اندروید میباشد یعنی سیستم ادله آن به گویش نرم افزار نویسی اندروید مندرج میباشد.

 

کاربرد گویش نرم افزار نویسی اندروید در پیاده سازی نرم افزار های اندرویدی بوسیله توسعه و گسترش دهندگان میباشد که در غایت یوزرها می‌توانند از این نرم افزار ها برای ساخت و ساز پیوندها وبه دست آوردن داده ها به کار گیری نمایند، و از آنان برای رفع نیازهای مرتبط با شغل های روزانه و تجاری خویش فایده ببرند، و از طرفی بسط دهندگان هم که تحت عنوان یک نرم افزار نویس اندروید شغل می نمایند با درآمدزایی از نرم‌افزار نویسی اندروید درآمد زایی نمایند.

 

 

 

 لهجه اپلیکیشن نویسی جاوا (Java)

 

 

هنگامی که کسی تصمیم میگیرد به سمت اپ‌نویسی اندروید بیاید، اولی زبانی که با آن روبرو می‌گردد، جاوا میباشد. از حیث خیلی از نرم افزار نویس‌ها، لهجه اساسی نرم‌افزار‌نویسی اندروید، گویش جاوا میباشد. جاوا مطلوب‌ترین لهجه برای یادگیری در توسعه و گسترش نرم افزار‌های تلفن همراه میباشد چون نرم افزار‌های مندرج با به کار گیری از جاوا قابل انجام بر روی آحاد پلتفرم‌های جانور برای اندروید می باشد.

 

 

 

البته متاسفانه، گویش اپلیکیشن‌نویسی جاوا یه خرده غامض میباشد و این عدم وضوح بلندمرتبه‌ترین بازدارنده برای بخش اعظمی از اشخاصی میباشد که میخواهند نرم افزار‌نویسی اندروید را استارت نمایند. به همین ادله میباشد که می‌گویند قدرتمند بود هرکه جاوا فعالیت بود و این یعنی در‌حالتی که یک نرم افزار‌نویس مبتدی و تازه کار می‌باشید می بایست تلاشتان را چهار موازی فرمایید.

 

اما تمامی این‌ها بدین مضمون‌ وجود ندارد که جاوا یک گویش اپلیکیشن نویسی بهتر نیسیت. برخلاف آن، این غلط میباشد که یک گویش را بد بدانیم. همینطور صراحت دارد که اکثری از غم های جاوا وجود داراست، البته می‌اقتدار با جاوا یک کد منزه (Clean Code) را نوشت. به همین برهان اکثری از عموم جاوا را دوست دارا هستند و همینطور یکی وسیع‌ترین لهجه‌های اپلیکیشن نویسی اندروید در جهان میباشد که حدودا کلیه کاره میباشد. به همین استدلال جاوا دوست داستنی‌ترین گویش اپلیکیشن نویسی در میان برنامه نویس ها به حساب آورده می شود.

 

 

 

گویش نرم افزار نویسی کاتلین (Kotlin)

مدتی میباشد که لهجه نرم افزار نویسی کاتلین به یکی‌از جدیدترین زبانهای اپلیکیشن نویسی اندروید تبدیل شد‌ه‌است و گوگل آن را بخوبی نگهبانی می نماید و می اقتدار آن را تحت عنوان یک گویش نو اندروید شبیه کارکرد جاوا البته با کدهای خلاصه خیس دانست و عالی میباشد تا بدانید که اکثر اپ های غیر بازی با جاوا (Java) یا این که کاتلین (Kotlin) تشکیل‌شده اند.

 

تفاوت درین میباشد که کاتلین به کد “boilerplate” کمتری نیاز دارااست، یعنی این که سیستم برای قرائت آن معمولی خیس و سهل کار می نماید. به صورت خلاصه گویش اپ نویسی کاتلین برای هنگامی که نخستین دفعه میخواهید نرم افزار های اندرویدی را پیاده سازی و بسط دهید مطلوب میباشد.

 

 

 

به این ترتیب، مطلقا کاتلین (Kotlin) یک نقطه آغاز سهل خیس برای نو کاران میباشد و این حقیقت که هنوز می‌توانید از اندروید استودیو برای این نرم‌افزار نویسی به کارگیری نمایید، یک نکته بلندمرتبه میباشد. با دقت به‌این که کاتلین هم زبانی میباشد که  ابهام های خاص خویش را دارااست ، برای ساختن یک نرم افزار اندرویدی با این گویش بایستی مورد ها متعددی را درباره آن خاطر بگیرید. در شرایطی‌که در صورتیکه جاوا بلد باشید شغل کردن با کاتلین برای شما شل خیس می گردد.